«وفاق» به مویی بند است
محسن خرامین(روزنامه‌‌نگار)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2559
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


پزشکیان با صداقت و پاکی در مسیر اصلاح امور باتصمیمات سخت یا استیضاح دگر

محمدرضا چمن نژادیان فعال فرهنگی و مدنی

 فراخوان و مشارکت ملت برای شرکت در انتخابات برای دخالت  موثر در سرنوشت می باشد. در فرآیند راستین مدنی آگاهانه ی مشارکت آحاد ملت به ویژه جناحهای سیاسی مطالبات خاصی با توجه به مقتصیات نهفته است.‌ ایرانیان در طول ۴۵ سال گذشته در انواع انتخابات‌ها بامشارکت توده ای و ناسازمان یافته شرکت کردند.اما درصد حضور اقشار ملت بنا به اقتضائات ملی، مذهبی و سیاسی شعاری در نوسان بوده است. چنانچه در مرحله ی اول انتخابات اخیر ریاست جمهوری مشارکت به نازلترین درصد حضور تنزل یافته بود. اکثر انتخابات تکلیفی با محوریت تقویت نظام و واژگان شعار سیاسی برگزار می گردیدند. کاندیداها معمولاً شعارهای عوامانه پسندانه ای مانند مردمی، انقلابی و اعتدالی اصلاحی را بر کسب رای ملت برمی گزیدند. و خود را نماینده ی جریانات لوی جرگه و بلکه گعده ای که از کمترین عقبه ی اجتماعی سازمان یافته با پشتوانه ی مدنی برخوردار بودند معرفی می نمودند. کمتر داوطلبی براساس مرام تشکیلاتی یا برنامه ی (کوتاه و بلند مدت) مدون و از پیش طراحی شده خود را به ملت عرضه کرده است. این ضعف اساسی اساساً ناشی از چهار  آسیب مدنی جدی در حکمرانی نامسئولانه برخی نهادها و ارکان حاکمیتی غیر پاسخگویی مستتر بوده و هست. که خود را مستغنی از رای موثر مردم، سازماندهی پایگاه‌های اجتماعی سیاسی و  فارغ از تشکیلات فراگیر ملی مانند احزاب می داند. زیرا؛
۱- مقدس مآبانه خود را عقل کل و همه را مکلف در خدمت به خود می خواهند.
۲- داوطلبان بخصوص داوطلبان ریاست جمهوری در نظام اسلامی تنها یک مجری اوامر و قوانین تدوین شده ی قبلی بدون دخل تصرف محتوای و حتی تغییرات اساسی شکلی در اجرا می باشند.
۳- اعتقادی به مرجعیت پایگاه‌های اجتماعی و میزان واقعی رای ملت در قالب مشارکت سازمان یافته مدنی اقشار،حزبی و برنامه های منبعث از مطالبات جوامع هدف وجود ندارد.
۴- در نهایت داوطلبان نیازی به مسئولیت پذیری مدنی، تشکیلات حزبی و برنامه ریزی جهت اجراء و پاسخگویی شفاف پس از اتمام دوره ی مسئولیت نمی بینند.
با چنین شرايطي و در ادامه ی انتخابات ریاست جمهوری اسلامی بود. که جناب دکتر پزشکیان به عنوان تنها کاندیدای اعتدالی اصلاحی پای به عرصه ی رقابت نابرابر در دوره چهاردهم گذاشتند. ایشان علاوه بر اینکه در یک انتخابات استثنایی پس از حادثه ی سقوط بالگرد ریاست جمهوری اسلامی فقید دوره سیزدهم تایید صلاحیت شدند. در مدت زمان کوتاه بدون برنامه مدون با شعار وفاق متکی به اسناد بالادستی و اجرای قوانین مدون موجود بود. که در مرحله ی دوم انتخابات  توانست  اکثریت آرایی را کسب نمایند که:
اولاً: بیشتر دارای نگرش اعتدالی اصلاحی برای تغییر وضع موجود بودند.
ثانیاً: از روی بغض نسبت به جریان فکری خالص ساز و‌ پایداریچی ها  که تحمل معتدلین مذهبی و فکری خود را در حاکمیت و حکمرانی در دوران سه ساله ی خود نداشتند.
ثالثا: برای بهبود روابط داخلی و بین المللی در راستای اصلاح رویکردها، تحقق حقوق شهروندی و تامین نیازهای اولیه ی زندگی بشدت تنزل یافته و به فلاکت رسیده  مشارکت نمودند.
رابعاً؛ عده ای هم خسته از شعارهای بی خاصیت جناحهای پوپولیست اندیش و غوغاسالار سیاسی  فرصت طلب ناشی از غیر واقعی بودن دعوت آنان به مشارکت بود،که  تنها بخاطر شعارهای واژگانی مخلصانه ی دکتر پزشکیان با ویژگی‌های شخصیتی فردی و اخلاقی برخوردار از تدین و فضیلت‌هایی مانند صداقت، پاکی و شجاعت ایشان پای صندوق رای آمدند.
بنابراین و با توجه شرح فرآیندهای معیوب مدنی مشارکت و آسیبهای مدیریتی در حکمرانی دینی می توان حدث زد.
جناب دکتر پزشکیان با گذشت وایثاری که از تمامی امیال فردی، اعتقادات فکری و پایگاه‌های اعتدالی اصلاحی سیاسی دارند. در مسیر اصلاح رویکردها، تحقق شهروندی و اتخاذ تصمیمات سخت مسیری بسیار سنگلاخی در پیش روی دارد. شرایط موجود مملکت به لحاظ ساختاری برای تصمیم گیری،ناترازیهای متعدد بحرانی و شدت پایین آمدن آستانه ی تحمل اقشار مختلف جامعه ی ایرانی همگی بهم رسیده اند.
 اوضاع وخیم خاورمیانه و شدت نیاز جبهه ی مقاومت با آمدن ترامپ  سختی‌های کار پزشکیان و دولتمردانش را ده چندان کرده است. نگاه تندروانه ی اکثریت مجلس ناهمسو با تقلای پایداری های معتقد به خالص سازی طالبانی  مسیرهای سنگلاخی را صعب العبورتر نموده است.
پزشکیان کم تجربه در تدابیر مدیریت کلان نظام اسلامی با پیچیدگی ها رمزآلود و عدم توان لاپوشانی گفتمانی که در حکمرانی  دارند. می تواند شیب رفتن خود و سرنوشت دولت وفاق ملی را به ورطه ی ایستادگی هایی دردسر ساز تندتر نماید.
بیان صریح ناترازیها، اعتراف به راههای انحرافی تسکین ساز ناکارآمد و انتطار همراهی ملت برای گرفتن تصمیات سخت شاید غرض واقعی گفتمان وفاق برانگیزی دکتر پزشکیان در صدا و سیما بوده است.ایشان و دولتمردانش از سویی  بنا دارند مسیر اصلاحات اعتدالی امور را با وفاق شفافتر نمایند. و بستر افکار عمومی را در همراهی برای گرفتن تصمیمات  سخت داخلی و بین المللی مهیا گردانند. اما در سوی دیگر بنطر می‌رسد ایشان زود هنگام بستر بهانه سازی برای استیضاح ریاست جمهوری  اسلامی را برای بار دوم در انقلاب اسلامی تسهیل و فراهم می گرداند. ریاست جمهوریت واسلامیت ایرانیان با وجود وادادگی های مدیریتی و سهم دهی های اساسی داوطلبانه ای که به خالص سازان بی توجه به منافع و امنیت ملی داشتند. آنهم با شعار وفاق ملی که از قبل کمترین منشور انتخاباتی، مرام اخلاقی مدون و مبانی سیاسی مشخصی نداشته است. باید دانست بیشتر این تصمیمات ناشی اعتقادات و غریزه ی سیاسی شخصی دکتر پزشکیان می باشند. که تاکنون آثار برجسته و اثربخشی برای تقویت نظام اسلامی و کم کردن شکافهای دولت ملت داشته اند. اما خارج از مطالبات اکثریت رای دهنده ی اعتدالی اصلاحی و آحاد جامعه متضرر شده از نگاه خالص سازان گرفته شده اند‌. چنانچه از ابتداء تاکنون زمینه ی ریزش آرایی و نگرانی دوستان را تاحدی فراهم نموده است.
 باوجودی که دکتر پزشکیان صادق و پاک اندیش سهم دهی های غیر قابل باور دوستان و خارج از تصور خالص سازان به رقیبان تمامیت خواه خود داشتند. ولی برخی اقدامات اصلاحی رویکردها، استیفای حقوق شهروندی و روابط بین المللی دولت وفاق ملی تندروها را برآشفته کرده است. چشم انداز ناکام ماندن اولین لایحه ی حقوقی اصلاحی انتصاب در مشاغل حساس توسط اکثریت قاطع مجلس، انتصاب دکتر ظریف و استنکاف از اجرای کامل قانون عفاف و حجاب بنطر می رسد.
 مسیر اصلاحی و تحقق منویات دلسوزانه و صادقانه  را سخت تر و دردسازتر کرده است. در عین حال این اقدامات علمی،عقلانی و اصلاحی در ادامه  می تواند بهانه ساز برای رفتن افراطیون خالص ساز بسوی استیضاح  دولتمردان و شخص ریاست جمهوری اسلامی گردند که حاصل آن می تواند بغرنج شدن اوضاع مملکت ونظام سیاسی را همچون صدر انقلاب در پی داشته باشد. با این تفاوت که شرایط داخلی و آستانه ی تحمل دولت ملت با وجود شکاف‌ها، مشکلات معیشتی و مطالبات اصلاحی بر زمین مانده بشدت پایین است. اکثریت افکار عمومی هم تا حد بالایی متفاوت از ابتدای انقلاب اسلامی بطرفیت مطالبگری ملت علیه حاکمیت با اندیشه ی حکمرانی از نوع خالص سازان می باشد.