مرگِ انسانیّت!
علی مندنیپور (فعال فرهنگی)از ۷ اکتبر۲۰۲۳ ( نه ماه پیش تا امروز ) بیش از ۳۸ هزار و ششصد و شصت چهار شهروند غیر نظامی فلسطینی در باریکه غزه بدست نیرویهای زمینی، هوایی ودریایی اسرائیل کشته شدهاند، به این رقم اضافه کنید، چند ده برابر مجروح و معلول و همچنین محلّهها و زیر ساختهایی را که با خاک یکسان شده اند و آنانی که از رنج گرسنگی و تشنگی جان داده اند! هنوز ۷۲ ساعت از آخرین حمله هوایی اسرائیل به اردوگاهی درغزه نمیگذرد که در آن ۹۰ نفر کشته و دهها تن مجروح گردیده اند! اردوگاهی که از جانبِ دژخیمان اسرائیلی مکان امن اعلام شده بود! ولی به بهانه وجود یکی از سران حماس در”آنجا”، مورد حمله قرار میگیرد و برای چندمین بار به بهانههای شناخته شده از این قماش به چنین جنایت بزرگی دست مییازد، جنایتهایی زنجیرهای که گویی پایانی بر آن متصور نیست! نمیخواهم در باره تاریخ پیدایش رژیم اسرائیل و چگونگی غصب سرزمین آباء واجدادی صاحبان واقعی آن یعنی فلسطینیها با حمایت تام و تمامِ استعمارگر پیر (انگلیس) و از بکار گیری زور در بیرون راندن فلسطینیان از خانه وکاشانه و نیز تخریب خانهها و تضرف مزارع آنها و بیرون راندن و آواره کردن چندمیلیون شهروند این سرزمین و از کشتارکورِ کَفَر قاسم، جنین، صبرا و شتیلا و هزاران زن ومرد و دختر و پسر نوحوان وجوان در بند و از حمایت قدرتهای بزرگو در راس آنها آمریکا و از بند بازی و فرصت طلبی دولتها در وجه مصالحه قرار دادن این مردم مظلوم و نقش سازمان ملل نامتّحد( این امامزاده بی معجزه) و... سخن بگویم. چه آنانی که دستی در تاریخ خاورمیانه دارند، به خوبی آگاهند، هرآنچه در گذر ۷۰ سال گذشته تا کنون در باره حقوق حقّه فلسطینیان گفته، نوشته و در قالبِ قطعنامههای بدون ضمانت اجراء صادر گردیده، همه و همه بی نتیجه بوده و نه فقط دری، که دریچهای کوچک هم بر روی این زندان باز و ساکنانش گشوده نگردیده است!! میخواهم تنها و تنها در مقام مقایسه از یک قلم تبعیض فاحشی بگویم که دریکی دو روز گذشته شاهد آن بوده ایم، میخواهم از مرگانسانیّت در غوغای این همه شعار انساندوستی بگویم!
کمی بیشتر از ۲۴ ساعت قبل در ایالت پنسیلوانیای آمریکا دونالد ترامپ نامزد فعلی جمهوری خواهان و رئیس جمهور پیشین آمریکا هنگام ایراد سخن رانی انتخاباتی توّسط یک جوان ۲۰ ساله آمریکایی با آبشخور جمهوری خواهی هدف تروری ناموّفق قرار میگیرد و در این سوء قصد از ناحیهگوش راست زخم برمی دارد و چند قطره خون بر روی صورتش سرازیر میشود، همین! لحظاتی بعد از وقوع این سوء قصد نا فرجام چنانچه عالمو آدم دیدند و شنیدند، تمامی خبر گزاریها در یکرقابت تنگاتنگ ودر کسری از زمان به مخابره این خبر پرداختند و تا این زمان تیترنخست اخبارِ اکثریت قریب به اتفاق بنگاههای خبر پراکنی و وسائل ارتباط جمعی: نوشتاری، گفتاری و دیداری دنیاست و بی تردید از این به بعد نیز تا ماهها بحث و بررسی پیرامون چگونگی، آثار، منافع و مضرات آن برای آمریکا و دنیا بوسیله کارشناسان و صاحب نظران در زمره مهمترین خبرها خواهد آمد! با پذیرش این واقعیّت که بکارگیری زور،اِعمالِ خشونت وارتکابِ جنایت ، در هر قالب ،به هر میزان، از جانبِ هر تنابنده ای، در هرکجای این کره خاکی ،باهر توجیه و بهانه و در هرجامه وجایگاه، غیر قابل پذیرش و محکوم است ولو بنام قانون وضمن احترام به خدمات اصحاب رسانه و نقش سازنده آنان در آگاهی بخشی، از خود میپرسیم، آیا مدّعیان قدرتمند سیاست ودر اینمیان وسائل ارتباط جمعی به اندازه چند ساعت گذشته در ماجرای سوء قصد به جان دونالد ترامپ، درمورد آنچه از ۹ ماه پیش تاامروز بر ملّت مظلوم رفته است، احساس مسئولیّت نموده اند و از خدا آنگونه که برای دونالد ترامپ خواستار بهبودی و سلامت و آرامش اش گردیده اند، خواستار توّقف این جنگ دهشتناک و نابرابر علیه مردم بی دفاع غزه و پیشگیری از کشتار بدون وقفه مردم بی پناه و تشنه و گرسنه این باریکه نه در شعار و بر روی کاغذ که در عمل نموده اند؟! آیا برای سلامت و آرامش این مردم دست به دعا برداشته اند؟ آیا وجدان عمومی جهانیان را نسبت به مظلومیّت مردم فلسطین در گذر ۷۰سال گذشته به اندازه همین چند قطره خون یک شهروند آمریکایی از طریق رسانههای در اختیار بیدار و آگاه ساخته اند؟ جوابش ساده است؛ خیر!! و اینجاست که باید بحال انسانیّت گریست! چراکه دیر زمانیست ،اخلاق مُرده و انسانیت در پستوخانهها بخواب عمیقی فرو رفته است ! شاید هنوز اندکوجدانهایی باشند درحالتی نیمه بیدار که درد ابوصالح فعّال رسانهای فلسطینی در نوشته کوتاهش را در واکنش به ترور نافرجام ترامپ تا مغز استخوان درک کرده باشند، آنجا که میگوید:“ یک خراش روی گوش ترامپ جهان را به لرزه در آورد، امّا کشتار ۱۵۰ انسان، تنها در یک حمله در غزه یک اتّفاق عادی است”! باشد تا در آیندهای نچندان دور، شاهدِ بیداری وجدانهای بیشتری باشیم.