گلوله‌هایی که صورت وگوش ترامپ را خراش داد‌!!

 می‌گویند که ترامپ کمی خوش شانس بود که به سرنوشت (جان اف کندی) و یا (رونالد ریگان) دچار نشد. چراکه (لی هاروی اسوالد) ضارب کندی ابتدا به پشت او شلیک کرد که گلوله از گلویش بیرون آمد و یک بار هم به سرش شلیک کرد و نیم ساعت بعد خبر رسید که در گذشت. شلیک گلوله (جان هینکلی) ضارب ریگان هم فقط منجر به جراحت ریه و بستری شدن کوتاه او در بیمارستان گردید و در واقع شانس با او یار بود که زنده ماند. اما شلیک گلوله‌‌‌‌‌‌‌‌های ناگهانی (توماس متیو کروکس) در روز شنبه ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۴ آنهم در جریان یک سخنرانی در ایالت پنسیلوانیا سطحی و فقط  بخشی از صورت و قسمت بالایی گوش سمت راست ترامپ را خراش داد. به واقع گولوله‌‌‌‌‌ها از بیخ گوش او رد شدند. به این ترتیب،ترامپ از این سوءقصد جوان 20  ساله‌‌‌‌‌‌‌ای که گفته می‌شود منتسب به (انتیفا) یعنی یک جنبش سیاسی چپ‌گرا با ادعای عقاید ضد فاشیستی و ضد نژادپرستی در ایالات متحده آمریکا جان سالم به در برده و همچنان امیدوار است که بتواند (جو بایدن) را هم در انتخابات شکست دهد و بار دیگر به کاخ سفید راه یابد. حال در طی این سوء قصد و ترور عقیم پای این پرسش برای افکاری عمومی جهان به میان می‌آید که برنده این سوء قصد چه کسی است و چه جریانی در ایالات متحده آمریکا از این سوء قصد سود خواهد برد؟
تاریخ سوء قصد‌‌‌‌‌‌‌‌های این چنینی در ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد که نتیجه نه به نفع ضارب و جریان منتسب به او، بلکه به نفع مضروب و جریان متبوع او تمام خواهد شد. بهترین نمونه و مصداق برای درستی این ادعا مربوط به ترور ریگان بعد از سه ماه ورود به کاخ سفید یعن  در تاریخ ۳۰ مارس سال ۱۹۸۱ می‌باشد که منجر به محبوبیت و پیروزی دوباره قاطع او و جمهوری خواهان در انتخابات 1984گردید. برنده این سوء قصد کنونی هم ترامپ است به ویژه در ایالتی که جمهوری خواهان در آن رای ندارند و یکی از پایگاه سنتی حزب دموکرات آمریکاست. به این ترتیب این سوء قصد و ترور ناموفق به دنبال پیروزی ترامپ در رای دیوان عالی و درخشش در راند اول مناظره با بایدن، موجب محبوبیت بیشتر او خواهد شد و نتیجه انتخابات ماه نوامبر 2024 را همچون نتیجه انتخابات نوامبر 1984 به نفع جمهوری خواهان تغییر خواهد داد. هم اینک و بعد از اولین لحظات این سوء قصد نشانگان و قراینی در محبوبیت و پیروزی قاطع ترامپ در آینده رقابت‌‌‌‌‌‌‌‌های انتخاباتی پدیدار شده است و به واسطه همان نشانگان می‌توان گفت که ترامپ پیروز انتخابات 2024 در نظام سیاسی ایالات متحده آمریکا خواهد شد.
اولین نشانه خشونتی است که جامعه سیاسی آمریکا آن را برای رسیدن به کاخ سفید بر نمی‌تابد، به ویژه آنکه  گفته می‌شود که (توماس متیو کروکس) ضارب ترامپ از ایالت پنسیلوانیا برای حزب دموکرات نام نویسی کرده و اقدام او  هم نه از روی روان پریشی و مبتلا بودن به بیماری روانی،  بلکه عامدانه، هدفمند و یک عمل سیاسی محض و به نفع حزب جمهوری خواه محسوب و تفسیر می‌شود.
دومین نشانه اعتماد به نفسی است که در سیمای ترامپ بعد از ترور ناموفق به نمایش در آمد. بروز چنین اعتماد به نفسی را می‌توان نشانه‌‌‌‌‌‌‌ای برای ملی گرایی و هویت گرایی آمریکایی دانست که مدت‌‌‌‌‌‌‌‌های مدید و دیر بازی از سوی نخبگان و ساختار جامعه نخبه‌گرای آمریکا فراموش شده بود. به واقع نمایش این اعتماد به نفس چیزی جز بیان مجدد آرزو‌‌‌‌‌ها و تلاش برای تحقق وعده بازگشت عظمت رویا‌‌‌‌‌‌‌‌های آمریکایی نیست. هر چند که ممکن است برخی از دموکرات‌‌‌‌‌ها به همراه مخالفان ترامپ را نماد طنز و کمدی در دموکراسی و مردم سالاری جعلی بدانند. ترامپ تلاش دارد که از رهگذر باز تولید ناسیونالیسم و هویت‌گرایی، زمینه را برای ایجاد همرنگی اجتماعی فراهم کند. حالا نمایش این اعتماد به نفس بیش از همه به زیان (بایدن) خواهد بود که گفته می‌شود سالخورده و هم اینک نیز بیشتر از گذشته دچار گیجی و حواس پرتی و در نتیجه نشانه‌‌‌‌‌‌‌ای برای ننگ و مایه وهن آمریکای عصر حاضر است.با این همه و جدای از محبوبیتی که این سوء قصد برای ترامپ دامن می‌زند، از آن سو همین سو قصد موجب تعادل الگو‌‌‌‌‌‌‌‌های رفتاری ترامپ در آینده رفتار‌‌‌‌‌‌‌‌های سیاسی او خواهد شد. به واقع چنین سوء قصدی متضمن گرفتن درس عبرتی از سوی ترامپ خواهد شد و او را متوجه این نکته می‌سازد که خطر برای او همچنان در کمین است و اگر او بخواهد به رادیکالیسم در الگو‌‌‌‌‌‌‌‌های رفتاری خود ادامه دهد، چه بسا که ممکن است ضارب این بار نه (توماس متیو کروکس) آن جوان 20 ساله ایالت پنسیلوانیا، بلکه ممکن است همانند ضارب جان اف کندی یعنی(لی هاروی اسوالد) باشد که گلوله اش نه موجب خراش گونه و گوش ترامپ، بلکه به گونه‌‌‌‌‌‌‌ای که از گلویش بیرون آید و در مغزش فرو رود