جستاری در بررسی جامعهشناختی احتمال حضور نومشارکت کنندگان معترض وضع موجود!
مشارکت مشروط آرای خاموش در دور دوم به شرط شنیده شدن!
محمدحسن علایی(جامعهشناس)در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری احتمال دارد برخی از مرددین و معترضین وضع موجود که در دور اول رای ندادند در گام دوم با وجود پیام بلندی که پیشاپیش با سکوت خویش صادر کردند به صورت مشروط به صحنه باز گردند و حتی شاید موفق شدند موج نویی راه بیاندازند.معتقدم در دور دوم اگر اختلاف فاحشی در سبد رای مسعود پزشکیان مشاهده شود فی المثل اگر به آرای پیشین او ۵میلیون اضافه شود تقریبا هر۵میلیون را بایستی رأیِ مشروط نومشارکت کنندگان معترض وضع موجود تلقی کنیم!لذا از همین حالا ترجیح میدهم از عموم فعالان جریان اصلاحطلبی تقاضا کنم که به استقلال رأی این موج نومشارکت کنندگان مشروط احترام بگذارند و آنرا به حساب خویش نگذارند و به نام خویش فاکتور نکنند؛ تا ایشان بتوانند خود را با این حضور برای آینده ایران متشکل کنند!نه اصولگرایی نه اصلاحطلبی و نه حاکمیت و نه برخی متوهمین خارج نشین هیچ کدام نتوانستهاند گفتمان روزآمدی متناسب با نیازهای نسل نو آفریده باشند.گفتمانی که نسل جوان دختران و پسران ایرانی را به رسمیت شناخته باشد و برای ایشان نقش اساسی قائل شده باشد.نسلهای پیشین در ناتوانی در قبال این گفتمان سازی تقریبا تفاوتی با هم ندارند.سخنان این نسل نادیده انگاشته شده این بار با سکوتشان شنیده شد پس هیچ یک از این جریانات حق ندارد آن را مصادره کند، بنابراین باید منتظر باشیم و ببینیم ایشان به چه جمعبندی ای میرسند و چگونه مرزبندی خود را از فرصت طلبان داخل و خارج شکل می دهند؛ بنابراین دقیق گوش کنیم تا این نسل را بشنویم.این موج اگر راه بیافتد رأی مشروط داده است نتایج مشارکت خود را مطالبه خواهند کرد و میتوانند رأی خود را پس بگیرند چون هیچ چک سفیدی را به نام گروهی و دسته ای امضا نکردهاند فقط آمدهاند تا یک فرصت دیگر به ایران بدهند! بهعنوان یک جامعهشناس که به مطالعات پویش نسلی در ایران دارای حساسیت نظری دارد باید عرض بکنم این بچهها واقعا مورد تخاطب واقع نشدند، اساسا سوژه مدرن و اقتضائات نسل جدید در هیچ گفتمانی به رسمیت شناخته نشدهاند و نادیده گرفته شدند؛ و متاسفانه ما با نوعی گسست و انقطاع فرهنگی مواجه هستیم.تحریمهای اقتصادی، به انواع آسیبهای اجتماعی، افزایش طلاق، کاهش حس تعلق به وطن،مهاجرت نخبگان، بی اعتنایی به امر ملی؛ کاهش چشمگیر مشارکت مردم، افت شدید اعتماد اجتماعی و سرمایه اجتماعی و... دامن زده و صدمات جبران ناپذیری را به پیکره وحدت و انسجام ملی وارد کرده است که هرچه زمان میگذرد زمان برای جبران آن از چنگ میرود و نسلهای جدید از عواقب تحریم بیشتر از همه ضربه خوردند و بیش از همه آزرده اند!برای استقبال از این نسل نو تعیین کننده به وعدههای واهی متوسل نشوید؛محترمانه به نظاره بنشینید، آنها اگر احساس کنند صدای رأی خاموشان شنیده شده است برای ایران این بار میآیند!