قرارداد مدیران شبکه‌های اجتماعی

 ورود شبکه‌های اجتماعی به دنیای تجارت را میتوان آغاز فروپاشی ساختار‌های سنتی کسب و کار‌ها دانست؛ به گونه‌‌‌ای که نگرش ما به مفاهیمی همچون بازاریابی، شبکه سازی، فروش محصولات یا حتی تحلیل بازار به دو دوره ی قبل و بعد از حضور شبکه‌های اجتماعی در جهان کسب و کار تقسیم میشود.
ظرفیت اعجاب انگیز فضای مجازی در معرفی محصولات و خدمات و ارتباط با مشتریان به گونه‌‌‌ای است که صاحبان ایده و ذهن‌های خلاق با بهره گیری  از این ظرفیت رقیبان  سنتی خود را پشت سر گذاشتند و کسب و کارهای کوچک و نوپا به رشد و توسعه دست یافتند.
ایجاد فرصت‌های جدید، کاهش هزینه ها، افزایش بازده و صدها فایده ی دیگر کار را به جایی رساند که امروزه پیام رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی، همراه جدایی ناپذیر کسب و کار‌های موفق محسوب میشوند
بهره گیری از فضای مجازی در کسب و کارها علاوه بر تغییر در رویکرد‌ها ی تجاری چالش‌های نوین حقوقی را نیز در پی دارد که  یکی از آنها نحوه ی ارتباط با مدیران شبکه‌های اجتماعی است.
با توجه به تخصصی شدن استفاده از فضای مجازی و از آنجا که صاحبان کسب و کار زمان یا توانایی لازم برای یادگیری مهارت‌های مربوط به این حوزه را ندارند؛ سپردن راهبری شبکه‌های مجاز ی به متخصصان این زمینه که مدیران پیام رسان‌ها یا شبکه‌های اجتماعی نامیده میشوند گزینه ی مناسب تری برای استفاده از فضای مجازی در جهت رشد و توسعه کسب و کار محسوب میشود.
تنظیم قرارداد میان صاحبان کسب و کار و مدیران شبکه‌های اجتماعی یک نیاز ضروری جهت نظم دهی به یک همکاری موفق و دورماندن از اختلافات است
باتوجه به نیاز کارفرما این قرارداد میتواند به دو شکل حضوری یا دور کاری منعقد گردد که درصورت اول نیازمند تبعیت از اصول قانون کار و در صورت دوم با استفاده از آزادی‌های داده شده در ماده 10قانون مدنی در قالب قرارداد پیمانکاری منعقد میگردد.
با در نظر گرفتن این نکته که قرارداد مدیر شبکه اجتماعی یک قرارداد فنی محسوب میگردد تعریف و توضیح دقیق اصطلاحات تخصصی و توافق طرفین براین تعاریف یک اصل ضروری برای دور ماندن از اختلافات و تفسیر‌های متعدد در نگارش چنین قراردادی محسوب میگردد.
تبیین دقیق وظایف مدیر مانند درج پیام یا تبلیغ در صفحه مجازی، تولید محتوای متنی یا تصویری، پاسخ به پیام‌ها و نظرات، رسیدگی به سفارشات یا تعامل با سایر صفحات از جمله مواردی است که باید به صورت کاملا شفاف و دقیق ذکر شود تا از هر نوع اختلاف در موضوع ایفاء تعهدات مدیر جلوگیری گردد.
به جهت دسترسی مدیر به اطلاعات تجاری مهمی که در اختیار دارد لزوم درج بند محرمانگی اطلاعات و ذکر دقیق مصادیق اطلاعات محرمانه مانند : اطلاعات فروش، رمز عبور، اطلاعات مشتریان و سایر اطلاعات محرمانه از جمله بند‌های مهم این قرارداد است که البته میتواند در قالب قراردادی مستقل به عنوان پیوست، به قرارداد اصلی ملحق شود.  
ماده ی مهم دیگر این قرارداد تعیین تکلیف در باره مالکیت محتوا است. طرفین با مالک دانستن مدیر یا کارفرما نسبت به محتوای درج شده در صفحه، طرف دیگر را از انتشار یا ثبت آن محتوا به نام خود محروم میسازد.
در نظر گرفتن شرایط غیر قابل پیش بینی در مدت همکاری مانند قطعی اینترنت و مانند آن و تعیین تکلیف نسبت به وضعیت قرارداد در چنین وضعیتی میبایست ماده ی دیگری در این قرارداد باشد.
جزئیات دیگری مانند هزینه ی اینترنت،  تکالیف کارفرما در مقابل مدیر ، مسئولیت‌های مدیر نسبت به محتواهایی که  در صفحه قرار میدهد نیز موارد مهم دیگری است که در نگارش این قرارداد پیشنهاد می‌شود.