با شاعران امروز

کولی یعنی اینکه، نگاهت، زبانت،
زیبایی ات و حتا
جهانت مال خودت باشد،
کولی یعنی لهجه ات،  ولنگاری ات و
صداقتت از آنِ خودت باشد.
کولی یعنی اینکه
از اول تا آخر خودت باشی و
سرزمینت حد و مرز نداشته باشد.
کولی منم، کولی تویی،
و تمام کسانی که با یک زبان
با یک صورت و در یک لباس
حرفشان یکی ست.
کولی منم، کولی تویی و
تمامِ وطنی که در ماست.
کولی جهانِ نامحدودِ واژه هایِ تلخی ست، که سال‌ها بر سطر سطرِ زندگی آواره اند، کولی آغازِ مرز هایِ بی پادشاه ست و این که کولی
پادشاهِ تمامِ کلماتی ست
که بی محابا و بی ریا، بدون سانسور
بر زبان جاری می‌کند.
و ما شاعران کولیِ روزهایی هستیم،
که با جمله هایِ جدید  
و زبان خودمان حرف می‌زنیم.
کولی منم، کولی تویی و
کلماتِ لَم داده در دهانمان
که از ترسِشان دیکتاتورها خود را به خواب می‌زنند.
بیا همیشه کولی شویم و
روزی دوباره خود را در جهانِ کولی‌ها  ملاقات کنیم.