روزی که «ويكتور هوگو» خالق بینوایان درگذشت

ويكتور هوگو، درخشان‏ترين شخصيت ادبي فرانسه در قرن نوزدهم، در 26 فوريه 1802 م در شهر بزانسون فرانسه به دنيا آمد.
 وي در ابتدا وارد عرصه ادبيات شد و پس از مطالعه آثار بزرگان، مقام ادبي مهمي به دست آورد. وي در 25 سالگي به عضويت آكادمي فرانسه پذيرفته شد و هم‏زمان به‌عنوان نماينده به پارلمان فرانسه راه يافت. هوگو در زمان حكومت ناپلئون سوم، به دليل مخالفت با سیاست‌های مستبدانه وي از صحنه سياست دور افتاد و نزديك به 19 سال در تبعيد به سر برد. 
در همين دوران بود كه ويكتور هوگو، رمان‌های ماندگار خود را خلق كرد. هوگو را می‌توان مروج و پيشاهنگ مكتب رمانتيسم در اين دوره دانست چرا كه اين مكتب به‌وسیله او به اوج شكوفايى و رشد رسيد. بر اساس مكتب رمانتيسم، قواعد و سنت‌های كلاسيك، مانع درك طبيعت، لذت بردن از آن و بيان آن بود. 
اين مكتب به برتري احساسات و تخيل بر عقل باور داشت و معتقد بود كه هنرمند بايد بدون هيچ قيدي به بيان احساسات خود بپردازد. هوگو، طرفدار آزادي در هنر بود. وي در اشعار خود از موضوعات مختلفي سخن رانده و از همه صورت‌ها و اشكال هنري بهره گرفته است؛ از سروده‌های حماسي تا هجوگويى و مرثيه. 
در اشعار او، مضاميني چون تضاد نيكي و بدي، وجدان و بی‌وجدانی و روشنايى و تاريكي مدنظر قرارگرفته است. ويكتور هوگو محبوب‌ترین نويسندگان زمان خود به شمار می‌آمد. اين محبوبيت تا حدی به سبب تبعيد وي كه رنگي افسانه‌ای به خود گرفته بود و به سبب وضع سياسي زمان بود كه او را مظهر حكومت تازه معرفي می‌کرد، مربوط می‌شد. 
هم‏چنين به سبب حساسيت و ادراك او در برابر احساس‌های بشري كه بيشتر با محرومیت‌ها و ناکامی‌های بشر ارتباط می‌یافت. هم‏چنين به سبب فصاحت بيان كه درعین‌حال از سادگي برخوردار بود و به سبب نبوغ پرثمر و تنوع استعداد. ويكتور هوگو طرفدار اصلاحات به نفع طبقات محروم و رنجديده بود. مسئله بزرگ از ديدگاه او بی‌عدالتی است كه از آن به‌عنوان بدي یادکرده است.
 زندگي هوگو به‌رغم ماتم‌ها و بدبختی‌های خانوادگي و به‌رغم تبعيدها، زندگي پیروزمندانه‌ای بود، برخوردار از سرنوشتي استثنايى با مفاخر فوق‌العاده. 
هوگو مظهر درخشان ملت جمهوري‏خواه بود. خطابه‌هایش در موارد مختلف، انعكاس وسيعي به همراه داشت و هر روز بر افتخار او افزوده می‌شد. ويكتور هوگو در سال‌های پاياني عمر مورداحترام و ستايش عمومي بود به‌طوری‌که در جشن تولد هشتادسالگی او، شش‏صد هزار تن از مردم پاريس و شهرهاي ديگر فرانسه براي تهنيت و گراميداشت او در برابر خانه‌اش گرد آمدند. بينوايان، مردي كه می‌خندد، كارگران دريا، ناپلئون كوچك، گوژپشت نوتردام و روح انسان از معروف‌ترین رمان‌های ويكتور هوگو هستند. ويكتور هوگو سرانجام در 22 مي 1885م در 83سالگي در اوج محبوبيت و شهرت درگذشت و پس از تشييعي با شكوه در پاريس به خاك سپرده شد.