حقوقی که یک روز هم دوام نیاورد

هفته گذشته برنامه 20 و 30 اصطلاحاً گزارشی درباره نوع خرید با پرداختی یارانه‌های جدید پخش کرد که نتیجه‌گیری‌اش احتمالاً برای تهیه‌کنندگان آن نیز حیرت‌آور بود. این برنامه مدعی شده بود اگر یک خانواده چهارنفره با یارانه‌ای که از سوی دولت به مردم هدیه شده است، وارد بازار شوند علاوه بر آنکه کالاهای اساسی موردنیاز خود را تأمین خواهند کرد، مقداری هم در حساب آن‌ها باقی خواهد ماند.
ازقضا چهارشنبه گذشته بنده به‌عنوان یک روزنامه‌نگار حقوق ماهانه‌ام را دریافت کردم و تصمیم گرفتم فردای آن روز را به خرید مایحتاج زندگی اختصاص دهم. حکایتی که در ادامه به آن خواهم پرداخت شرح 24ساعت گذران زندگی است. البته به‌خوبی می‌دانم این چند خط اگر برای برخی مسئولان یک یادداشت مطبوعاتی تیره‌وتار به شمار می‌رود، برای بسیاری از مردم خاطره و حتی تجربه ملموس تلخ است. به همین خاطر روی سخنم با مردم نیست چون خود آن‌ها بیشتر از امثال بنده با این مسائل دست‌به‌گریبان‌اند، بلکه افرادی را مخاطب قرار می‌دهم که در گران‌ترین نقاط کشور نظیر سعدآباد، ولنجک و ... زندگی می‌کنند و تزهای معیشت انقباضی‌شان از قبیل تحمل دردهای جراحی اقتصادی برای ما است.
چهارشنبه‌شب 28اردیبهشت، ماه مالی خود را با مبلغ سه میلیون و 400 هزار تومان آغاز کردم. ازآنجایی‌که ماه گذشته به دلیل مشکلات اقتصادی، مجبور قرض گرفتن مبلغ یک‌میلیون تومان شده بودم، همان شب این مبلغ را به‌حساب بستانکار برگرداندم تا هم خود با خیالی آسوده‌تر شب سر بر بالین بگذارم و حساب‌وکتاب فرد بستانکار دچار اخلال نشود. صبح روز پنج‌شنبه برای تهیه یک ماه قهوه عازم حوالی مرکز شهر تهران شدم. قبل از هر چیز مبلغ 305هزار تومان را که در ساعت 12 و 11دقیقه ظهر خرج شد از باقی‌مانده حساب این‌جانب کسر بفرمایید. دقیقاً یک ساعت بعد چند قلم کالای مصرفی روزمره از قبیل شیر، ماست، نوشابه و ... مبلغ 164هزار تومان هزینه برداشت؛ اما برای خرید مایحتاج ماندگارتری مثل گوشت، برنج، مرغ، ماکارونی، چند قلم حبوبات، کنسرو ماهی و ... در ساعت چهار عصر این روز راهی فروشگاه شهروند و تره‌بار شدم که هر دو زیر نظر شهرداری تهران فعالیت دارند. هنگام پرداخت صورت‌حساب اقلام خریداری‌شده از فروشگاه با یک نظر به کیسه اجناس می‌توان دوباره فهمید با یک‌میلیون تومان پول، تعداد کیسه‌های خرید مدام کمتر و کمتر می‌شود!
سه عدد کیسه خرید شامل: گوشت خورشتی ممتاز (205هزار و 600تومان)، گوشت چرخ‌کرده مخلوط (190هزار تومان)، سینه مرغ (144هزار تومان)، چای سیاه شکسته یک کیلویی لاهیجان (136هزار و 190تومان)، لپه 900گرمی (63هزارو 550تومان)، لوبیاقرمز 900گرمی (55هزارو 500تومان)، دو عدد پنیر خامه‌ای 12عددی (51هزار و 120تومان)، دو بسته نودل پنج‌عددی (جمعاً 72هزار تومان)، چهار عدد تن ماهی (جمعاً 125هزار و 620تومان)، کنسروهای ذرت، مخلوط و نخودفرنگی (جمعاً 75هزار و 620تومان) و یک بسته قندشکسته 700 گرمی (22هزار و 900تومان) در ساعت 4 و 18دقیقه یک‌میلیون و 163هزار و 200تومان هزینه به دنبال دارد. البته لازم است در اینجا از فروشگاه زیرمجموعه شهرداری برای 20هزار تومان تخفیف عمومی قدردانی کرد! و اما اقلام خریداری‌شده از تره‌بار ...! سه عدد فلفل دلمه‌ای، یک کیلو خیار گلخانه‌ای و 300گرم هویج 19هزار و 280تومان و یک عدد ژل ماشین ظرف‌شویی از غرفه‌ محصولات شوینده 260هزار محاسبه شد. اگر برای تهیه برنج به غرفه‌ای مراجعه کنید که فروشنده محترم آن، برنج را به قیمت قبلی می‌فروشد، هفت کیلوگرم برنج هاشمی برای شما 545هزار تومان تمام می‌شود اما امیدوارم مثل بنده بدشانس نباشید که بعد از واردکردن رمز به کارت‌خوان دستگاه خطای موجودی ناکافی بدهد. وقتی فروشنده محترم تعجب شدید مرا مشاهده کرد با یک استعلام موجودی مرا متوجه کرد که می‌توانم 530 هزار تومان را از کارت خود پرداخت کرده و 15هزار تومان باقی‌مانده را به‌صورت نقد بپردازم. این هم از تمام یک حقوق دریافتی یک روزنامه‌نگار!
می‌دانم که ممکن است برای شما غیرقابل‌باور باشد که فردی حقوق ماهانه‌اش را پیش از رسیدن ابتدای ماه و آن‌هم در کمتر از 24ساعت پیش‌خور کند. ازآنجایی‌که ممکن است این مطلب برای ساکنان دهک‌های بالا و جراحان اقتصاد کشور غیرقابل‌باور به نظر برسد، این‌جانب تمامی فاکتورهای خرید خود را برای ارائه به هر شخص و مرجع تشکیک کننده‌ای در نزد خود نگه‌داشته‌ام. در پایان از عالی‌جنابان و مسئولان مردمی درخواست می‌کنم به‌جای توصیه‌های آن‌چنانی، نه‌تنها راهی برای به پایان رساندن ماه‌های بعد معرفی کنند بلکه بگویند اصلاً ماهی را که همه حقوقش نیامده پیش‌خور شده چگونه باید آغاز کنیم؟