سالروز واگذاری مشروط هنگ‌كنگ به دولت پکن

سلطه 156 ساله انگلستان بر هنگ‌كنگ در نخستين دقيقه يكم جولای 1997 ـ به وقت محلی ـ پايان يافت و این جزیره به دولت پکن داده شد و از آن روز در قلمرو این دولت قرار گرفته است. 
هنگ كنگ پس از شكست نظامی چين سلطنتی از انگلستان در نخستين «جنگ ترياك»، از 21 ژانویه 1841 به تصرف انگلستان درآمده بود و از 29 آگوست 1842 (طبق قرارداد نانكينگ) يك كُلني انگليسي شده و از سال 1898، اين اشغال نظامی «اجاره 99 ساله» عنوان گرفته بود.
 دولت لندن در 1984 موافقت كرده بود كه در پايان ژوئن 1997 دست از هنگ‌كنگ بکشد. جنگ ترياك در پي مخالفت چينيان با ورود ترياك محصول هندوستان توسط انگليسی‌ها به آن كشور و معتاد شدن مردم چين آغاز شده بود (مخالفتی كه در آن زمان ايرانيان نكردند). 
چين در نخستين جنگ ترياك که عمدتا نبرد دریایی بود، شكست خورده بود و همچنين در دومين جنگ ترياك (سال 1860).
 هنگ كنگ (به معناي بندرگاه معطر = لنگرگاه خوشبو، به علت بارگيری چوب‌های معّطر از آنجا در زمان قديم) مجتمعی است از 262 جزيره به وسعت دو هزار و 755 كيلومتر مربع و بیش از 7 ميليون و 300 هزار جمعيت.
 هنگ كنگ كه پای نخستين اروپايی در سال 1513 به آن رسيد، پس از استعمارزدايی با روش «يك كشور با دو نوع نظام» اداره می‌شود.
 در سال 2006 درآمد سرانه (هر فرد در هر سال) در هنگ كنگ نزديك به چهل هزار دلار بود و در سال 2017 چهل و چهار هزار دلار (دلار آمریکا). 
هر سال در يکم جولای در هنگ کنگ برضد روش انتخاب حکمران اين سرزمين (که بي‌شباهت به انتخابات اولیه پارلمانی ايران در عهد قارجاريه يعني انتخاب توسط شماری معيّن از چند طبقه خاص نيست) تظاهرات و اعتراض صورت گرفته است، ولي تظاهرات يکم جولای 2012 (پانزدهمين سال خروج از دست دولت لندن) وسيع‌‌تر بود.
 گزارش‌ها، ارقام متفاوتي از شمار تظاهرات کنندگان آن سال داده و اين شمار را از 82 هزار تا چهارصد هزار نوشته بودند که تا آن تاريخ «بی سابقه» به شمار آمده بود.
 معترضان همچنين نسبت به نبود دمکراسي و آزادی‌های مدنی و نيز عدم رعايت حقوق بشر در چين اعتراض داشتند.
 آنان شعار می‌دادند که چرا 400 تا 1200 کاسبکار هوادار دولت پکن بايد برايشان حکمران تعيين کنند؟ 
دمکراسی يعني انتخابات عمومی با مشارکت همه، چرا ما بايد ضميمه چين باشيم؟ چرا انگلستان ما را به چين داد.