طبقه‌متوسط و نقش مشارکت حداکثری
علیرضا بهشتی (روزنامه نگار )
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2447
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


پایان تمرکزگرایی؛ توجه به پیرامون با دکتر پزشکیان

مهدی میرزایی ( کارشناس آب و توسعه)

  دکتر پزشکیان در برنامه‌های تبلیغاتی خود در در تاریخ سوم تیر در دیدار با کارآفرینان و مهندسان، یک جمله کلیدی در مورد محیط زیست ذکر نمود که اگر دریافت خود یا اشاره مشاورانش باشد، قطعاً هوشمندانه و جانمایه چالش‌های زیست محیطی کشورمان می‌باشد. آن گفته دکتر پزشکیان  بشرح زیر بوده است. “از قسمت صنعتی شهرک پرند بازدیدی داشتم هرچند که کارشناس نیستم اما وحشت‌زده شدم چراکه مطمئنم آنها مشکل آب پیدا خواهند کرد. من نمی‌فهمم چرا تهران را به این شکل توسعه دادند”.
دکتر پزشکیان دقیقاً بر روی مساله محوریِ محیط و منابع زیست دست گذاشته و اشاره نموده‌اند. همان اقدامات نامتوازن که نه بنابر مصالح عموم که قطعا بنابر منافع مافیای صنعت و ساخت و ساز شکل گرفته است. پزشکیان حقیقت را دید ولیکن بسیاری آن را نمی‌بینند یا نمی‌خواهند ببینند و تمام تقصیرات را به گردن مصرف آب در بخش کشاورزی می‌اندازند تا در زیر این نادرست‌گویی‌ها برای مافیای فوق‌الاشاره کارسازی کنند.

باید به دکتر پزشکیان گفت که امروز دیگر مساله تمرکز صنعت در حاشیه تهران و چهار پنج کلانشهر دیگر نیست، بلکه تجمع جمعیت نیز دردسری بیش از آن است. به عبارتی دیگر دکتر پزشکیان بر عدم تاب آوری زیستی تهران، قم، یزد و امثالهم دست گذاشته است که بیش از ظرفیت منابع خود رشد کرده اند. لذا بنابر استراتژی دکتر پزشکیان که توجه به پیرامون به جای مرکز است باید صنعت و جمعیت، پراکنش عادلانه‌ای بر مبنای ظرفیت‌های طبیعی و انسانی داشته باشند. باید به این پرسش پاسخ داده شود که تهران قرار است چقدر و تا کجا رشد کند؟ شهرک‌های اقماری اصفهان و مشهد و تبریز تا کجا میخواهد ادامه یابد؟ اگر پاسخ این باشد که آب را از جای دیگر منتقل می‌کنیم، مطمئنم، پیامدهای هولناکی در پی خواهد داشت که فقط جاهلان می‎توانند مجری آن باشند.
بنابراین، راهبرد دکتر پزشکیان باید تداوم یابد و برای تحقق‌اش پایمردی نمود که تاب‌آوری بسیاری از کلانشهرهای ما بلحاظ ظرفیت اسکان جمعیت و استقرار صنعت مدت هاست که تمام شده است و باید به پیرامون توجه کرد. پیرامونی که سال‌ها نادیده گرفته شده‌اند و مواد خام آنها اعم از معادن و نفت و تولیدات کشاورزی آنها برای ارزش‌افزایی به مرکز منتقل می‌شده است ولی اگر دکتر پزشکیان بر روی یافته‌اش بیایستد، باید این معادله را بر هم بزند و مناطقی که محذوفین چرخه‌ی تولید، توسعه و ارزش بودند در این فرایند سهیم نماید. امیدوارم مردم به ویژه دوستداران محیط زیست و توسعه پایدار، پیامِ کلام دکتر پزشکیان درباره پایان تاب‌آوری زیستی مرکز را دریافته باشند و تمایل آرا به ایشان باشد.