شهادت سید حسن نصرالله و باز هم نفوذ

جمعه شب ۶ مهر، در عملیات وحشتناک اسراییل در منطقه ضاحیه بیروت و در یک عملیات بسیار دقیق و با استفاده از ۸۰ بمب یک تنی، سید حسن نصرالله و چند تن از فرماندهان حزب الله به شهادت رسیدند. قطعا شهادت سید حسن نصرالله که در مدت ۳۲ سال گذشته، پس از شهادت سید عباس موسوی، حزب الله را به عنوان یک جریان قدرتمند سیاسی و به عنوان حافظ لبنان در مقابل اسراییل، رهبری کرد، یک خسارت بزرگ به جامعه لبنان و شیعیان لبنان است. رهبری سید حسن نصرالله در بیرون راندن اسراییل از خاک لبنان و در به شکست کشاندن جنگ ۳۳ روزه، او را رهبری کاریزماتیک در تاریخ لبنان کرد. شاید دوران رهبری سید حسن نصرالله، مهم ترین دوره اقتدار شیعیان در لبنان باشد. متاسفانه بر حزب الله و شیعیان لبنان، ضربه سختی وارد شد. امید است که با درایت رهبران لبنان، این دوران سخت بگذرد. آن چه کاملا مشخص است این عملیات ترور، علاوه بر اطلاعات سایبری و نظامی اسراییل، جز با وجود نفوذی ها و جاسوسانی که اطلاعات دقیق مکان سید حسن نصرالله و رهبران حزب الله را انتقال داده اند، امکان پذیر نبود. گزارش ها این حدس و گمان را تایید می کنند. عملیات ترور اسماعیل هنیه در قلب تهران، یک روز پس از مراسم تحلیف دکتر پزشکیان، جز با وجود عوامل نفوذ امکان پذیر نبوده است. حمله به کنسولگری ایران در سوریه جز با رصد اطلاعاتی از طریق عوامل نفوذ امکان پذیر نبوده است. متاسفانه ترور بسیاری از رهبران حزب الله در لبنان و حماس در فلسطین و حتی ترور سردار سلیمانی و شهید فخری زاده، جز با رصد اطلاعاتی توسط عوامل نفوذ امکان پذیر نبوده است. متاسفانه سابقه نفوذ، سابقه بسیار طولانی است. الی کوهن هایی که در حکومت ها نفوذ می کنند تا سیاست دشمن را با ظاهری انقلابی پیش ببرند. کسانی که کاترین شکدم را به کنفرانس فلسطین کشاندند، به صدا و سیما کشاندند و مصاحبه های او، در سایت های اصولگرا منتشر می شد. عملیات هایی که اسناد محرمانه را از قلب پادگان های نظامی به اسراییل، انتقال داد، جز با وجود نفوذی ها امکان پذیر نبود. آیا موقعی که در قلب دستگاه های داخلی، نفوذ امکان پذیر است، گروه های نیابتی همچون حزب الله، جهاد اسلامی، حماس، حوثی ها،  نفوذپذیر نیستند؟ جریان نفوذ در گروه های نیابتی، آن چنان قوی است که اینک، که یک سال پس از عملیات ۷ اکتبر یا طوفان الاقصی حماس و جهاد اسلامی گذشته است، این پرسش اساسی وجود دارد که با تسلط اطلاعاتی که اسراییل بر منطقه دارد، چگونه ممکن است مدت ها آماده سازی حماس و جهاد اسلامی را برای عملیات ۷ اکتبر ندیده باشد؟  چگونه ممکن است، شروع عملیات را ندیده باشد و به راحتی اجازه باز کردن معبر به درون اسراییل را داده است؟ چرا ایستگاه های دیده بانی اسراییل کار نکرده اند؟ و این پرسش که چرا جشنواره رقص و پایکوبی، دقیقا در زمان و محل عملیات تدارک دیده می شود؟
این است که می توان گفت که شاید عملیات ۷ اکتبر با همکاری عوامل نفوذ، ماهرانه طوری طراحی شده است که هر کس فکر کند کار خودش را انجام می دهد ولی در پازل یک طراحی بزرگ تر است.
طراحی که نابودی حماس، جهاد اسلامی، حزب الله و درگیر شدن ایران و دیگر نیروها را هم دیده است.
به عنوان نتیجه گیری باید گفت که جمهوری اسلامی که نمی تواند مانع نفوذ در دستگاه های داخلی بشود، چگونه می تواند مانع از نفوذ در گروه های نیابتی در خارج از کشور شود؟ نباید اجازه داد که جریان های نفوذ در گروه های نیابتی یا حتی در داخل، کشور را در یک دام قرار دهند که ممکن است راه خروج از آن ساده نباشد.