نقاط عطف در تاریخ غرب آسیا
مهدى عليخانى غرب آسیا در دو دهه اخیر چند نقطه عطف مهم را تجربه کرده است:
۲۰۰۳ - سقوط صدام و قدرتگیری شیعیان
۲۰۰۶- نبرد حزبالله در برابر اسراییل و ارتقای منزلت شیعیان در منطقه
۲۰۰۸- جنگ غزه
۲۰۱۱- ناآرمی های جهان عرب
۲۰۱۴- قدرت نمایی داعش و پیامدهای آن
این برشهای تاریخی، در کنار موضوع برنامه هستهای ایران از آغاز این دوره، منجر به شکلگیری نظم و ترتیبات جدیدى در منطقه شد که یکی از نتايج آن نزدیکی پنهانی و سپس عادی سازی مناسبات اعراب و اسراییل برای برهم زدن موازنه قوای شکل گرفته به سود ایران بود.
حالا باید به این نقاط عطف، 2023 را هم افزود. با این تفاوت که در این مقطع، باتوجه به روند عادی سازی روابط توامان ایران و اسراییل با اعراب و عربستان، ایران و اسراییل وارد یک هماوردی مستقیم و علنی تر از گذشته خواهند شد که ترتیبات و موازنه نوینی را شکل می دهد.
اگرچه تمایل و گرایش غیراعلامی اعراب به یکطرف قابل پیش بینی است، و در صورت شدتگیری این هماوردی، امنیت آنها را هم متاثر خواهد کرد، اما اعراب میتوانند اینبار خود را به عنوان طرفی خارج از منازعه نشان دهند. کما اینکه یکی از انگیزههای عادی سازی عربستان و اعراب با ایران، کنار کشیدن خود از پیامدهای یک درگیری محتمل در منطقه بود.