مضرات دگم اندیشی

حرمت شکنی اماکن مقدس شیعیان، ویرانی مواریث فرهنگی تاریخی جوامع بشری و شهادت مظلومانه و مکرر هموطنان در بارگاه‌های ملکوتی از جمله  احمدبن موسی ع شاهچراغ بهانه‌ای شد تا با برخی آسیب‌شناسی‌ها به واکاوی دینی و  تحلیل تاریخی ریشه منحوس مقدس شده این نوع تفکر منتج به خشونت و ترور پرداخته شود.
 عوام و خواص می دانند،دگم اندیشی، خود برتر بینی و مطلق گرایی در متون کهن و دینی منحصراً مطلق و متعلق به شیطان قلمداد شده است. و خُلق و خوی کینه توزانه و خشن تا سر حد جنایت را شیطانی می دانند؛ زیرا شیطان خود را در برابر خدا و آفریدگار رحمانی و رحیمی در ابعاد دنیوی و اخروی قرار داده است و بر اساس همین نخوت و استیلاجویی سلطه گرانه بر انسان است که او هم ادله ی از نوع تبعیض در سرشت را در برابر خالق خود مطرح کرده است. بنابراین از دایره عبودیت به ورطه ی دگم اندیشی و لجاجت کینه ورزان افتاده است. خروجی دگم اندیشانه شیطان از عبودیت ناشی از عهدی بدگمانی است، که ابلیس با سوگند جلاله،خود را مقید به انحراف ابنا بشر به ویژه بندگان موحد و حتی مخلص کرده است.  حال ویژگی‌های مشترک دگم اندیشان شیطان صفت از ابتدای تاریخ تاکنون را می‌توان در تحجر گرایی فکری، استیلا جویی مقدس و کینه‌ورزی‌های منتج به خونریزی‌ها دانست. جنگ قدرت هابیل و قابیل فرزندان آدم منتج به قتل سرچشمه ی دو تفکر رحمانی و شیطانی گردید. که بعدها در تاروپود ادیان و مذاهب استمرار و با تقدس پرورش یافت. آنگاه به عنوان دوطیف و جبهه مطلق اندیشی حق و باطل برای حواریون و پیروان ترسیم و تشریح شده است. و بهانه ای برای افراطیون کج اندیشی جهت از میان برداشتن خردجمعی و عقلانیت در امور زندگی فردی و جمعی ملت‌ها گردید. به مرور زمان و با حذف و اضافه پیروان نحله های دینی و مذهبی چنان بر شعله دگم اندیشی نزد نحله‌های غیر رحمانی و متحجرانه دینی دمیده شد. که با افراط و تندروی خشونت، تجاوز و ترور مقدس و تئوریزه شد. در انتهای تاریخ ادیان و مذاهب بود که قشری با این تفکر و تمسک به آیات الهی‌‌ به‌نام خوارج پیدا شدند. و با شعار و تمسک به لا حکم الا لله هرکس را سد راه خود در هر جا ومکان می پنداشتند، حتی امام معصوم را در مقدس‌ترین جا یعنی محراب مسجد و درموقع نماز به قتل می‌رساندند. به مصداق ایده هر کس با مانیست بر ماست اقدام می کردند.و بدون توجه به قوانین خدایی، عقلانیت بشری و یاحق تفکر اعتقاد داشتند و دارند، مخالفان آنان باید از بین بروند. حتی اگر علی(ع) در محراب نماز و شب قدر ماه رمضان حرب حرام هم باشد. امام علی (ع) عادلی است، که بسیاری از خوارج بخصوص قاتلش در دامن و لشکرگاه او بزرگ شده بودند. امروز و در عصر کنونی آن نسل هم اکنون سر برآورده است، مانند سلف ناخلف خودشان به اماکن مقدس مسلمین، شیعیان و مواریث فرهنگی جوامع انسانی یورش می‌برند

... و با خشونت مقدس زنان، مردان و کودکان را در نهایت خشنودی خود، رهبران و خدای خشن خود سر می برند، تجاوز می‌کنند و قربتاً لله ترور می‌نمایند.
آثار و دستاورد های تمدن بشری که حاصل دسترنج هزاران ساله ابنا متفکر و اندیشمند جوامع انسانی هستند به‌نحو فجیعی وحشیانه برای رضای خدا از بین می برند. اما تمام این اقدام تقدس یافته نامقدس و نامیمون وحشیانه بشریت را به این نتیجه رسانده است تا جهان خود را بروزرسانی کند. و ساز و کارهای مدرن حکمرانی دمکراتیک و مردمسالارانه را فلاسفه، علمای جامعه شناسی و متفکران دینی بنحوی طراحی کرده اند. و مکانیزم‌های عقلانی، خردمندی جمعی و ساختارهای اصلاح پذیری را برای حکمرانی تدارک دیده اند.تا در ظل مشارکت مدنی، آگاهانه حداکثری ملت‌ها و پاسخگویی شفاف تفکر تحجر و دگم اندیشی با خشونت مقدس بازگشت ناپذیر شود.