پاداش گاندوسازی

مهدی نقویان، رئیس تازه مرکز سیمافیلم پیش از این سابقه ساخت آثاری چون«گاندو» را داشته و همین موضوع باعث شده نگرانی‌هایی ایجاد شود مبنی بر اینکه او با سرگرمی آشنایی دارد و می‌تواند سریال‌هایی برای جذب مخاطب بسازد یا خیر.
صحبت درباره مهدی نقویان، رییس تازه مرکز سیمافیلم در وهله اول سریال‌های «گاندو»، «محرمانه»، «ترور» و... را به ذهن متبادر می‌کند چون نقویان مدیر ساخت و تولید این آثار بوده است؛ سریال‌هایی که در آن ایدئولوژی، پررنگ‌تر از جنبه فرهنگی و سرگرمی است. او از سال ۱۳۹۸ نیز مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی است و همچنین کارگردانی آثاری چون نماهنگ «بابا خون داد»، فیلم کوتاه «اقتباس»، مستندهای «روایت رهبری»، «در لباس سربازی»، «رمز و راز ملکه»، «برادران» و «در برابر طوفان» را در کارنامه کاری خود دارد.
با توجه به فضای کاری این فرد و آثاری که تا کنون ساخته، بیشتر به نظر می‌رسد این تغییر جنبه فرهنگی ندارد و بیشتر به این دلیل صورت گرفته که نقویان بتواند ایدئولوژی‌های همگام با صداوسیما را وارد آثار تولیدی سیما فیلم‌ کند. چنانکه خبرآنلاین نوشته اینکه یک نفرد بخواهد کار ایدئولوژیک بسازد، اتفاق بدی نیست اما نباید فراموش شود مخاطب به دنبال سرگرمی است و می‌توان گفت در شرایط امروز، جامعه از شنیدن حرف‌های سیاسی و ایدئولوژیک به ستوه آمده و سابقه ساخت اثری مانند «گاندو» که در زمان خودش سعی داشت به دولت وقت حمله کند، نشان می‌دهد نقویان بیش از اینکه سرگرمی را بشناسد، با ایدئولوژی و سیاست آشنایی دارد.
این اتفاق که از دوره ریاست محمد سرافراز برای صداوسیما رخ داد، یعنی وارد کردن بیش از پیش سیاست و ایدئولوژی به عرصه فرهنگ و هنر و بیان آن از طریق تریبونی به نام تلویزیون. از همان زمان بود که سیاست‌ها، آن هم نه به معنای کلان آن بلکه سیاست‌های مورد پسند یک قشر خاص وارد آثار تولیدی شد. سیاست‌ها و رویکردها فقط به قشر خاصی از جامعه توجه می‌کرد و به دنبال تخریب جریان فکری مخالف صداوسیما بود. این ماجرا به قدری علنی شد که یک مهمان به نام زینب ابوطالبی روی آنتن شبکه افق اعلام کرد هرکسی با عقاید و تفکر حاکم در کشور موافق نیست می‌تواند جمع کند و از ایران برود! همین مسائل باعث شد به مرور زمان مخاطبان صداوسیما رو به کاهش بروند و گام‌های محکم‌تری برای گسترش شبکه‌های فارسی زبان خارجی و دیگر شبکه‌ های ماهواره‌ای بردارند.
نقویان با رویکردی که در «گاندو» داشت، نشان داد که بیشتر بلندگوی طیف خاصی از جامعه است و تلاش دارد با ساخت آثار فرهنگی عقاید خود که موافق با صداوسیما است را به مخاطب تلقین کند. مسئله اصلی که بعد از این انتخاب ایجاد شده این است که رییس تازه مرکز سیمافیلم چه قدر سرگرمی و چه قدر مخاطب را می‌شناسد؟ هنوز عملکرد نقویان مشخص نشده و نمی‌توان درباره رویکرد مدیریتی او پیش‌داوری کرد اما نگاهی به دوره عبدالعلی علی عسگری، رییس سابق سازمان صدا و سیما نشان می‌دهد وقتی او سیاست را به صورت پررنگ‌تری به تلویزیون آورد، نتیجه‌اش در گام اول حذف عادل‌فردوسی‌پور بود. در گام بعدی حتی مهران مدیری این رویکرد را در برنامه «دورهمی» به نمایش گذاشت؛ زمانی که در استندآپ‌هایش سعی می‌کرد ضرباتی را به دولت وقت وارد کند اما نمی‌توانست جذابیت ویژه‌ای برای مخاطب داشته باشد و حتی بازخوردهای منفی از این مسئله می‌گرفت. زمانی که مباحث سیاسی وارد برنامه‌سازی می‌شوند، نسخه‌ای غیر جذاب را به مخاطب ارائه می‌دهد که با حرف تمامیت جامعه تعارض دارد و چون نمی‌تواند تمام طیف‌های جامعه را دربر بگیرد مخاطب از دست می‌رود، به همین دلیل می‌توان به سادگی به این نتیجه رسید که انتخاب‌های سیاسی به فرهنگ آسیبی جدی وارد می‌کند.
پیش از انتصاب نقویان به عنوان رئیس مرکز سیمافیلم، جواد رمضان نژاد بر این مسند تکیه زده بود؛ فردی که چون توانسته بود در شبکه پنج سیما دستاورد و تولیدهای نسبتا موفقی داشته باشد به این جایگاه برسد اما در سه سالی که روی کار بود نتوانست موفقیتی حاصل کند. از آنجایی به این عدم موفقیت می‌رسیم که سیمافیلم موظف است در طول روز سه و نیم باکس تولیدی داشته باشد و در سال ۴۰ اثر را به نمایش دربیاورد اما در دوره قبلی این اتفاق نیفتاد. باید دید نقویان در طول دوران حضور خود چه عملکردی در سیمافیلم به نمایش خواهد گذاشت.