رهامی: حاکمیت نهایت بردباری را نسبت به شهروندان بروز دهد
یک فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: نمایندگان مجلس میتوانند باتوجه به اختیارات و صلاحیت وسیع قوه مقننه، طرحی برای عفو عمومی تهیه کنند و یا لااقل مجازات محکومان سیاسی و دستگیرشدگان جریانات اعتراضی را کاهش دهند و مواد قانونی مربوطه مانند ماده ۵۰۰ و ۶۱۰ قانون تعزیرات و امثال آن را نسخ کنند. همچنین دولت هم میتواند لایحه عفو عمومی را تهیه و به مجلس شورای اسلامی تقدیم کند تا زمینه حفظ و ایجاد وحدت ملی و آشتی حکومت و شهروندان فراهم شود.حجتالاسلام محسن رهامی در گفتگو با ایلنا، در پاسخ به این سوال با توجه به شرایط موجود، راهکار برون رفت از مشکلات فعلی چیست، گفت: نظر به این که در خصوص دستگیرشدگان حوادث اخیر، بهویژه جوانان و نوجوانانی که برای اعتراض به اوضاع اقتصادی و وضعیت معیشتی و بیکاری و نحوه اداره امور کشور و امثال آنها، به خیابان آمده و تظاهرات برپا کرده و شعار دادهاند، یا مثلا سطل زبالهای را آتش زده و یا تابلو راهنمایی را تخریب کردهاند، به لحاظ مبانی فقهی و حقوقی، بههیچ وجه عنوان محارب و اغتشاشگر یا بغات صدق نمیکند، زیرا قصد این افراد مقابله با نظام اسلامی و یا ایجاد رعب و وحشت عمومی نبوده، بلکه قصد آنها رساندن صدای اعتراض خود به مسئولان بوده است، بنابراین نباید این رفتارها را از حدود اعتراض خارج کرده و با آنها مانند دشمنان کشور برخورد کنیم؛ اعتراض از حقوق بنیادین مردم بوده و در قانون اساسی نیز راهپیمایی و تظاهرات بهرسمیت شناخته شده است.وی افزود: به نظرم دولت باید تلاش کند زمینههای قانونی اعتراضات را فراهم کند تا مردم بتوانند در چارچوب قانون، خواستهها و اعتراضات خود را نسبت به مسائل مختلف کشور بیان کنند؛ حال اگر فردی در حین تظاهرات، خدایی نکرده مرتکب قتل و ضرب و جرح کسی هم شده باشد، تنها از بُعد حقالناسی با مطالبه اولیای دم و صاحبان حق میتوان نسبت به مجازات آنها اقدام کرد و اولیای دم میتوانند مثلا تقاضای قصاص یا دیه کنند، ولی حاکمیت نمیتواند این افراد را از مصادیق محاربهای که در آیه 33 سوره مائده آمده است، تلقی کند و حکم محارب نسبت به آنها صادر کند، فقهای ما اصطلاحی در این خصوص دارند«یجوز فیه مالا یجوز فی غیره» به این معنا که برخی اعمال که در شرایط عادی جایز نیستند، ممکن است در زمان اعتراضات و تظاهرات جایز باشد، این موضوع در سایر کشورها هم مرسوم است و هیچگاه این افراد را بهعنوان محارب، اغتشاشگر و عوامل بیگانه تلقی نمیکنند.رهامی تصریح کرد: از طرف دیگر، باید توجه داشته باشیم که این نوجوانان و جوانان، فرزندان کشور و حاکمیت هستند، رابطه حاکمیت با افراد جامعه، مانند رابطه پدر و فرزند است و بزرگان ما گفتهاند: «آلت الریاسه السعه الصدر» ابزار مهم و موثر حکمرانی سعه صدر حاکمان نسبت به مردم بوده و حاکمیت باید نهایت بردباری و سعه صدر را نسبت به شهروندان بروز بدهد.