بازی تاج و کی‌روش

پیش از بازی‌های جام جهانی قطر، گفتیم که کی‌روش با اتوبوس دفاعی به جایی نمی‌رسد و باید به‌طور واقعی ۴، ۳، ۱، ۲ بازی کند. کی‌روش ظاهرأ در بازی دوم و سوم ۴، ۳، ۳، بازی کرد اما در واقع این دو بازی اتوبوسی ۵، ۴، ۱ بود و وقتی متوجه شد که باید نتیجه بگیردف حمله کرد و بر اثر اتفاق، با اخراج دروازبان ولز، توانست در دو حرکت این تیم ضعيف را شکست دهد. ایران نه خوب بازی کرد و نه خوب نتیجه گرفت و تاج با تعويض مربی پیشین، هم اسکوچیچ را سوزاند و هم کی‌روش را منفورتر کرد. حالا باید دید تیم ایران در واقع باید خیلی هزینه کند تا یک مربی بزرگ را در تراز بین‌المللی به استخدام درآورد. مربی بزرگ هم باید نیمی از این بازيکنان را حذف کند و تیم ایران را مثل تیم آمریکا جوان کند و بازیکن‌سالاری را کنار بگذارد. جام جهانی قطر نشان داد که عناوین جهانی افتخار نمی‌آورد و تیمی را برنده نمی‌کند؛ باید سیستم مدیریتی و مربی‌گری موجود را عوض کرد، دیگر حفظ توپ در زمین تاج و کی روش جواب‌ نمی‌دهد، قبلأ هم این شیوه جواب نداده بود. کی‌روش دو سه ماه روی دفاع کار می‌‌کند و تیم را به جام جهانی می‌‌برد ولی مربی‌های بزرگ در یک یا دو سال روی سیستم‌های مدرن کار می‌‌کنند. اکنون سيستم ژاپنی جواب می‌‌دهد. ژاپن هنگامی که بخواهد گل بزند می‌‌زند و زمانی که بخواهد دفاع کند، دو تیم بزرگ آلمان‌ و اسپانیا را فلج می‌‌کند. تیم ایران دیگر در آسیا هم قهرمان نمی‌شود. تاج نباید دوباره کی‌روش را مستقر کند، فوتبال ایران نباید مثل «ازهر خر» چند بار از یک سوراخ گزیده شود. «ازهر خر» را می‌‌گویند که دست در سوراخ کرد گزیده شد، دوباره دست کرد در سوراخ تا موجود گزنده را پیدا کند. تاج باید دوباره فدراسیون را رها کند و با این بهانه دوباره به قلبش بچسبد و عطای فوتبال را به لقایش ببخشد، دیگر دوران تاج و تخت به پایان رسیده است.