ادامه درگیری قالیباف با موضوع ربوی بودن یا نبودن بانک‌ها

به گزارش فارس، محمدباقر قالیباف دیروز (سه‌شنبه) در جمع مدیران عامل بانک‌های خصوصی کشور ضمن تشکر از فعالیت‌های شبکه بانکی کشور، گفت: امروز بار اصلی اقتصاد کشور بر دوش بانک‌هاست که هم در حوزه مسائل داخلی کشور که فعالیت‌هایی را حتی خارج از حیطه مأموریت ذاتی خود انجام می‌دهند و هم باید جور عدم سرمایه‌گذاری خارجی را به دوش کشیده و جبران کنند، لذا جای خدا قوت دارد.رئیس مجلس شورای اسلامی با اشاره به مشکلات نظام بانکداری کشور، ادامه داد: همان‌طور که حاضران هم اشاره کردند به دلایل مختلف نارضایتی عمومی وجود داشته و هر کسی از ظن خود در خصوص بانک‌ها مطالبی را مطرح می‌کند، اما وقتی با دقت به این موضوعات نگاه می‌کنیم، می‌بینیم دلایلی نیز وجود دارد که چنین صحبت‌ها و گلایه‌هایی مطرح می‌شود.وی با اشاره به اینکه برخی از رسانه‌ها حرف‌های بنده را در خصوص ربوی بودن فعالیت بانک‌ها به‌صورت نادرست منتشر کردند، افزود: رسانه‌ها در این خصوص شیطنت کردند و صحبت‌ها را تقطیع کرده و در کنار یکدیگر قرار دادند که اگر مطالب به‌صورت کامل منتشر می‌شد، تضادی در آن‌ها وجود نداشت. منظور بنده این بود که همه عقود و عملیات بانکی بدون ربا و مبتنی بر فقه اسلامی و احکام مراجع بوده و هیچ شکی در آن نیست، اما این موضوع را همه ما می‌دانیم که در مرحله آخر که در پیشخوان شعب بانک‌ها اقداماتی انجام می‌شود، عملاً بخشی از قراردادهایی که منعقد می‌شود، هم طرف بانک و هم مشتری می‌داند که مبلغ دریافتی در محل دیگری هزینه می‌شود، همچنین در بخش‌های دیگری مانند بازار سرمایه، بانک‌ها به‌گونه‌ای عمل می‌کنند و شبهاتی در این حوزه وجود دارد و نباید منکر آن شویم البته باید دقت و توجه کنیم که این‌گونه رفتارها، زحمات شبکه بانکی را بی‌اثر می‌کند.قالیباف با بیان اینکه بانک‌ها از مجموعه نقدینگی که در اختیار دارند، عملاً ۵۰ الی ۶۰درصد آن را به بهانه‌های مختلف نگه داشته و باقی آن را در چرخه فعالیت قرار می‌دهند اظهار کرد: این در حالی است که مبالغی که در اختیار بانک‌هاست، سرمایه‌های مردم بوده و باید در چرخه اقتصاد قرار گیرد.وی با اشاره به استاندارد نبودن فرآیندهای نظام بانکی کشور، گفت: این آسیب باعث می‌شود که اگر بانک‌های ما بخواهند با سرمایه حداقلی با برخی بانک‌های بین‌المللی مراوده داشته باشند، امکان تبادل وجود دارد، اما اگر بخواهند وارد قرارداد بانکی وسیع با آورده مثلاً ۲ یا ۱۰میلیارد دلار شوند و قرار باشد بانک‌های بین‌المللی وضعیت بانک‌های ما را مورد ارزیابی قرار دهند، متوجه می‌شویم که بانک‌های ما نسبتی با این ارقام نداشته و استانداردهای بانکی در این سطح نیست.