نقدی بر انتقادهای ورزشی از سریال یاغی
همهچیز را با هم قاتی نکنید!
همدلی| علی نامجو: هفدهمین قسمت از سریال یاغی که پنجشنبه دو هفته قبل در شبکه نمایش خانگی منتشر شد، موجی از نقدهای یکشکل با محتوایی واحد علیه این سریال و البته محمد کارت روانه فضای مجازی و حقیقی شد. اساساً نقد حتی با تندترین زبان اگر دقیق باشد، بسیار مفید است و هیچ آدم عاقلی نمیتواند کارساز بودن توجه و به کار بستن انتقادهای دلسوزانه و البته حکیمانه را کتمان کند. هفته گذشته اما نقدی که به کارت و یاغی او از سوی برخی رسانههای منتسب به جناح اصولگرا (البته از نوع تندوتیزش) و گروهی از جوانان بیخبر و البته بیاطلاع از تاریخ کشتی ایران که خودشان را حزباللهی میدانند، شد، بهجز برآمدن از ناآگاهی و بهصورت کپیبرداری شده از روی دست هم هیچچیز دیگری نبود. بهعنوان یکی از جوانان این مملکت که سالها در میانه تشک کشتی ورزش کردهام، در مسابقات قهرمانی ایران حضور داشتهام و چند باری هم در حد مسابقات کشور روی سکوی قهرمانی رفتهام، تا حدی از تاریخ کشتی ایران بهخصوص در رشته کشتی آزاد آگاهم. در ابتدا بخشی از نوشته یکی از رسانههای اصولگرا را میخوانیم و در ادامه نقدی بر این بهاصطلاح نقد خواهیم داشت: خبرگزاری دانشجو با انتشار ویدئویی از قسمت هفدهم یاغی در کنار فیلمهایی از برخی مسابقات مربوط به کشتیگیران ایران و آمریکا واکنش نشان داد و نوشت: «در یکی از سریالهای شبکه نمایش خانگی که روند داستانی آن روایت گر ورزش کشتی هم است ؛ در مسابقات جهانی، نمایندگان تیم ملی ایران را مغلوب نماینده اوکراین و آمریکا نشان میدهد. این در حالی است که تاکنون هیچیک از کشتیگیران ایرانی در مقابل نمایندگان اوکراین بازنده میدان نبودند بلکه با نتایج قاطع همیشه پیروز این رویاروییها بودند در سکانسی دیگر نماینده ایران در مقابل کشتیگیر آمریکایی بسیار ضعیف نشان دادهشده که موجب باخت تحقیرآمیز نماینده ایران در مقابل نماینده آمریکا میشود، این در حالی است که مردم ایران همیشه شاهد رقابت دلاورانه و بهیادماندنی نمایندگان ایران در مقابل آمریکا بودهاند.»
راستش را بخواهید بهعنوان یک کشتیگیر با سابقهای نزدیک به 20سال از اینهمه بیاطلاعی البته تعجب نمیکنم اما از نوشتنش در یک خبرگزاری رسمی چرا؛ دوستان عزیز اگر تصمیم گرفتهاید تعدادی از اهالی هنر در این مملکت را مزدور معرفی کنید یا به عموم مردم بفهمانید اینها دارند از اجنبیها خط میگیرند؛ لااقل کمی مطالعه کنید؛ فقط به چند مورد از باختهای کشتیگیران عزیز کشورمان در سالهای گذشته مقابل نمایندگان اوکراین و امریکا اشاره میکنم تا بعدازاین لااقل کمی بیشتر دقت کنید و در صدور آراء قطعی مثل هیچوقت و همیشه در آغاز بعضی جملههای کاملاً غلط وسواس بیشتری به خرج بدهید؛
یکی از باختهای نمایندگان تیم ملی کشتی آزاد ایران مقابل کشتیگیری از اوکراین در سالهای گذشته به مسابقات جهانی سال 2015 بازمیگردد که اتفاقاً در امریکا هم برگزار شد و آنجا دست واسیل شوپتار اوکراینی مقابل بهنام احسان پور نماینده ۶۱کیلوی کشورمان در مسابقات جهانی بالا رفت؛ اتفاقاً در آن دوره احسان پور در آن وزن جزو نفرات آخر مسابقات شد. یکی دیگر از شکستهای بهیادماندنی و البته تلخ ما مقابل اوکراین در رشته کشتی آزاد هم به مسابقات جهانی سال 2006 در کشور چین بازمیگردد که اصغر بذری کشتیگیر بهشهری تیم ملی ایران در وزن 74کیلوگرم تا پیش از پا گذاشتن به مسابقه نهایی همه حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشت اما درنهایت در مسابقه فینال مبارزه را آنهم با نتیجه 9 بر صفر به ابراگيم آلداتوف از اوكراين واگذار کرد؛ مبارزه فینال در آن دوره بهقدری بد تمام شد که یدالله اعتصامی کشتیگیر و مجری کشتی کشورمان روی آنتن زنده تلویزیون با انتقاد از بذری گفت آلداتوف در خاک فتیله بذری را جمع کرد و اگر دست خودش بود تا بیرون از سالن مسابقات هم این فن را به او میزد.
درباره مبارزه کشتیگیران کشورمان با نمایندگان امریکا هم حتماً اغلب شما بردوباختهای ورزشکاران ما را در طول این سالها در ذهن دارید اما برای نمونه تا امروز جردن باروز نامدار که هم قهرمان المپیک و هم مقام اول مسابقات جهانی را در کارنامه دارد، مقابل همه کشتیگیران ایرانی پیروز بوده است؛ آمار خیرهکننده او حدود 15مسابقه با ایرانیان است که هر 15مبارزه را هم با پیروزی قاطع جشن گرفته است.اتفاقاً کافی است سری به مسابقات جهانی کشتی آزاد سال گذشته در نروژ بزنیم؛ آنجا علاوه بر شکست نخودی نماینده وزن 74کیلوگرم کشورمان مقابل باروز استثنایی، علیرضا سرلک هم در فینال مسابقات جهانی کشتی آزاد مقابل توماس گیلیمان دارنده مدال برنز المپیک و نقره جهان شکست خورد.
اینها را ننوشتم برای بیان اینکه ما همیشه به نمایندگان اوکراین و امریکا باختهایم؛ به این موارد اشاره کردم تا مشخص شود وقتی میگویید در تاریخ کشتی ایران هیچ شکستی از نمایندگان اوکراین نداشتهایم و نشان دادن باخت کشتیگیر نوجوان ایران در سریال یاغی مایه تحقیر ما میشود، بیهوده دهان باز کردهاید. هیچگاه ورزشکاران ما در میدان مبارزه کمفروشی نکردهاند و مثلاً اگر بذری آن سال 5فتیله بارانداز را پشت سر هم خورد از بیغیرتیاش نبود بلکه از غافلگیر شدنش بود. یا اگر سرلک جوان به نماینده امریکا باخت، به خاطر جوانی و شاید بیتجربگی بود نه ترس و ناتوانی. اما گره زدن شکست متعارف در یک مبارزه در یک فیلم با منویات پوچ ذهنهای پوچ میشود آدرس غلط دادن به مخاطب. مگر همین چند سال قبل نبود که در مسابقات جهانی حبیبالله اخلاقی باوجودآنکه تا 20ثانیه پایانی کشتی را 7 بر صفر از نماینده ازبکستان جلو بود، یک فن کمر ناامیدکننده نخورد و ضربهفنی نشد؟ مشابه این اتفاق هم در همین مسابقات جهانی نروژ افتاد؛ گلیج جوان در وزن 97 کیلوگرم کشتی آزاد از اسنایدر آمریکایی تا 15 ثانیه به پایان جلو بود اما در پایان دست حریف آمریکایی به نشان پیروزی بالا رفت. پس اگر در یکسریال کشتیگیر نوجوان ایران باوجود برتری مقابل کشتیگیر آمریکایی تا لحظات پایانی در آخر ضربهفنی میشود یا مثلاً نوجوان دیگری در وزنی متفاوت به کشتگر اوکراینی میبازد، این به معنای بیوطنی و بیغیرتی محمد کارت و شخصیتهای حاضر در سریال یاغی نیست؛ این انعکاس واقعیت در یک سریال است.
ضمناً چرا کمی صبوری نمیکنید؛ مگر در قسمت بعد جاوید که شخصیت اصلی یاغی هم هست در وزن خودش بر بام دنیا نایستاد؛ آنهم با قرار گرفتن در جایگاه نخست سکوی قهرمانی جهانی که درست شبیه به سکوی قهرمانی کشتی آزاد مسابقات جهانی 1969 بود که در آن امامعلی حبیبی روی سکوی اول ایستاد و نمایندگان روسیه(شوروی) و امریکا هم روی سکوهای بعدی قرار گرفتند.
آن سکانس درخشان با طنین سرود ای ایران با صدای بنان و شعر حسین گلگلاب و موسیقی روحالله خالقی، اشک را از چشمان هر ایراندوستی جاری میکند. درنهایت میخواهم از جوانان انقلابی در فضای مجازی و مدیران جهادی در رسانهها خواهش کنم لطفاً اول تاریخ را بخوانید، بعد دست به جعلش ببرید؛ ضمناً فراموش نکنید دستکم از دورانی که فضای مجازی پا به دنیای وجود گذاشته، کار شما خیلی سختتر شده، بنابراین به سراغ داستانسرایی در فضایی بروید که ثبت و ضبط نمیشود.