دنبال کارگردانی رفتم،‌ فیلم‌بردار شدم!

همدلی| مهدی ایل‌بیگی فیلم‌بردار سینما بیان کرد که دوست داشتم فیلمساز شوم و نمی‌دانم چرا فیلم‌بردار شدم شاید دلیلش این بود که خودم فیلم‌برداری فیلمم را بر عهده گرفتم و دیدم در این کار بهترم. این فیلم‌بردار سینما درباره تجربه حضور خود در فیلم‌های کوتاه و تفاوت آن با فیلم‌برداری در سینمای بلند، گفت: حتماً این دو حوزه بی‌تفاوت با هم نیستند. هر دو حوزه شاید در ظاهر سینما باشند اما شما در فیلم کوتاه محدودیت‌هایی مانند محدودیت زمان، محدودیت مالی، محدودیت ابزار و محدودیت‌های دیگر دارید. گاهی برای ساخت فیلم کوتاه، مجبورید آن فیلم را بسازید. یا دانشجو هستید، یا مجبورید کار را به جشنواره‌ای برسانید، یا فیلمنامه‌ای دارید که اگر همین الان آن را نسازید، بیات می‌شود. این شرایط قطعاً متفاوت از سینمای بلند است. تفاوت‌ها در این دو حوزه از تفاوت در انتخاب ابزار همچون دوربین و لنز آغاز می‌شود تا تفاوت در کوچک‌ترین امکانات حرفه‌ای.این فیلم‌بردار درباره تأثیر زمان اندک یک فیلم کوتاه بر فرآیند کار فیلم‌برداری هم گفت: این مسئله به‌شدت روی کار فیلم‌بردار تأثیرگذار است. من با این چالش مواجه شده‌ام. تصور کنید شما فیلمنامه‌ای در دست دارید و می‌خواهید روی آن کار کنید اما به دلیل مسئله‌ای مانند کمبود بودجه، در موقعیتی قرار می‌گیرید که مثلاً به‌جای ۶ روز کار، فیلم‌برداری را در ۴ روز تمام کنید. طبیعتاً این دو روز برای یک پروژه کوتاه، هزینه‌بر است و شما مجبورید کار را در ۴روز تمام کنید، پس طبیعتاً از کیفیت کار خود زده‌اید. بخواهید یا نخواهید در این شرایط هم فیلم‌بردار از کیفیت کار خود زده است و هم کارگردان.او تأکید کرد: در همین شرایط فیلم‌هایی هم داریم که با تأمین بودجه در همان زمان‌بندی استاندارد، فرآیند تولید را طی کرده‌اند و به آثار با کیفیتی هم تبدیل شده‌اند.ایل‌بیگی درباره تنوع ژانر در سینمای کوتاه و تأثیر آن بر حوزه فیلم‌برداری هم بیان کرد: وقتی اسم ژانر به میان می‌آید، چیزی به نام «تجربه» دنبال آن می‌آید. برای یک فیلم‌بردار هم جذاب است که مثلاً فیلم‌برداری فیلمی در ژانر جاده‌ای را بر عهده داشته باشد. من امسال این تجربه را داشتم و امیدوارم کار به جشنواره برسد و زحمات دوستانم دیده شود. این فیلم، فیلمی در ژانر جاده‌ای بود و برای آن مروری بر فیلم‌های ژانر جاده‌ای داشتیم تا بتوانیم از آن‌ها ایده بگیریم.