غرب گُزیده - غرب گَزیده
علی خورسندجلالی (فعال فرهنگی)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2465
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


«آناتول» هر شب میزبان یک بازیگر

آنچه ساختم روزی مرا خواهد بلعید

همدلی| کارگردان نمایش «آناتول» که در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است در یادداشتی درباره شکل‌گیری این اثر نمایشی توضیحاتی ارائه داد. نمایش «آناتول» به کارگردانی رضا دشتکی از شامگاه پنجشنبه ۲۰ مردادماه، اجرای خود را در عمارت نوفل‌لوشاتو آغاز کرده است. در همین راستا دشتکی در یادداشتی درباره این اجرا به بیان نکاتی پرداخته است. در این یادداشت آمده است: «همیشه دوست داشتم به مسیرهای صعب‌العبور قدم بگذارم. دوست داشتم همین‌طور که حرکت می‌کنم، ندانم جلو می‌روم یا به عقب برمی‌گردم. گمشده‌ام یا گمشده‌ام را می‌کاوم. چیزی در درونم هرلحظه از من طلب هیجان و واکاوی دارد. در این مسیر که پیمودنش کاری است بس دشوار، اصرار داشتم تنها باشم. با سرعت خودم، بی‌توجه به همه‌چیز، اطرافیان، دنیا، آنچه از من توقع می‌رفت. هیچ‌چیز معنی و مفهومی جز پیمودن نداشت، انگار مسخ شده بودم، حالت عادی نداشتم. نتیجه این کنکاش درونی و پیمودن مسیر بیرونی، تئاتری شد که هر بار برای اجرای آن پا به صحنه می‌گذارم، نمی‌دانم چه چیزی انتظارم را می‌کشد، قرار است کدام نقصانم نمایان شود. انگار هر آنچه بر من گذشته، هر آنچه هستم یا قرار است بدان تبدیل شوم، هم‌زمان حاضر می‌شوند. باهم گفت‌وگو می‌کنند، به نتیجه‌ای نمی‌رسند و مرا، کالبدم را، جسم را، روح برهنه شده‌ام را مقابل همه، همه‌کسانی که کل زندگی سعی داشتم هیچ از من ندانند، ترک می‌کنند. سعی داشتم با فرم و ظرف بی‌قراری‌های درونی‌ام، تئاترم را مهار کنم، اما تئاتر من رشد کرد، زنده بود، انرژی طلب می‌کرد برای نمو. از تمام کسانی که در این خلق سهیم هستند انرژی گرفت، لاغرشان کرد، با خودشان روبه‌رویشان کرد، خشمگین و ترسانش کرد، شکی بزرگ، پوچی و حفره‌ای را به آن‌ها نشان داد که ظرف و فرم را در هم شکست. باید روی صحنه بیایم که هر آنکه اطراف این مخلوق بی‌قید است را محافظت کنم. اما خودم به تلاطم درونش می‌افزایم، وحشی‌ترش می‌کنم، بزرگ‌ترش می‌کنم. از دست من کاری برنمی‌آید، اما توان قبول این مطلب را ندارم. آنچه ساخته‌ام، روزی مرا هم خواهد بلعید!» نمایشنامه «آناتول»، اثر ماندگار نویسنده بریتانیایی آرتور شنیتسلر سال ۱۸۹۷ نگاشته شده است. دشتکی ۲ سال پیش متن این اثر را ترجمه و از یک سال پیش تمرین برای آماده‌سازی اجرا را آغاز کرده است. در خلاصه داستان این اثر آمده است: آناتول گویی چند مرد است که در یک کالبد فشرده شده. با تمام کمبودها، احساسات و خاطره‌هایشان... یکی از ویژگی‌های این نمایش، استفاده از یک بازیگر مهمان در هر اجرا است که با پیوستن به گروه بازیگران، اتفاقی تازه را برای مخاطبان رقم می‌زند. محمد صادقی، صالح علوی‌زاد، رضا مرشد، امیرحسین بریمانی، محمد گل‌محمدی ازجمله بازیگرانی هستند که به‌صورت مهمان در شب‌هایی از این اجرا به صحنه رفته‌اند. پارسا امینایی، علی اسدی، زینب ایزدپناه، الهام جدی، شیما حکیم‌پور، رضا دشتکی، مهدی داوودی، زایا دیوید، پیام رضوانی، محمد عباسی، سارا عرب‌زاده، سجاد پیشرویان و امین مهدی‌خانی بازیگران اصلی «آناتول» هستند که هر شب ساعت ۲۱:۳۰ در سالن نوفل‌لوشاتو به صحنه می‌روند.