آخرین لبخند به دوربینِ بابک

همدلی| همدلی| دیروز در خانه هنرمندان ایران جمع کثیری از هنرمندان که زمانی از دریچه دوربین بابک برزویه، چهره‌شان ماندگار شد، آمده بودند تا برای همیشه با او وداع کنند. پیکر او در ادامه، از خانه هنرمندان به سمت قطعه هنرمندان بدرقه شد و آنجا هم کلی هنرمند برجسته در انتظار بابک‌ بودند؛ همان‌هایی که زمانی در قاب‌های او ثبت و مانا شدند. در مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد بابک برزویه خانواده او و همچنین جمعی از دوستان، همکاران و اصحاب فرهنگ و هنر از مقابل خانه هنرمندان ایران حضور داشتند.
احترام برومند، سیامک انصاری، سیف‌الله صمدیان، کامران ملکی، علیرضا تابش، امیر عابدی، عباس سجادی، سیدمجید پوراحمدی، افشین شاهرودی، منوچهر شاهسواری، محمدمهدی عسگرپور، یونس شکرخواه، غلامرضا کاظمی‌دینان، مرتضی رنجبران، علیرضا شجاع نوری، مهوش وقاری، کوروش سلیمانی، عدنان شاه طلایی، الهام پاوه‌نژاد، مجید رجبی معمار، کیوان کثیریان، محمد فرنود، سید رسول صادقی و ... ازجمله حاضران در این مراسم بودند.
در ابتدای مراسم تشییع، کامران ملکی؛ مشاور رئیس سازمان سینمایی بیان کرد: دیروز جمعه ۲۷مرداد، روز جهانی عکاسی بود؛ روز بزرگی برای همه عکاسان و بابک. امروز با بابک وداع می‌کنیم، او که عاشق عکاسی سینما و هنر بود. بابکی که علاوه بر اینکه دوست ما بود، سهم بزرگی بر گردن بسیاری از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی و هنری کشور داشت. او با قاب‌هایی که می‌گرفت چهره‌های فرهنگی و هنری را ثبت و ماندگار می‌کرد و از دریچه دوربین او قاب‌های بسیاری ثبت و جاودانه شدند.
ملکی ادامه: امروز بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر اینجا هستند و تا چند ساعت دیگر در قطعه هنرمندان بسیاری از هنرمندان ایران که در آنجا آرمیده‌اند، به استقبال او خواهند رفت. بابک در قطعه هنرمندان هم تنها نیست و همه آن‌هایی که تصویرشان را ثبت کرده، او را تنها نمی‌گذارند. او دوستان خوبی داشت چون خودش خوب بود. او دوست داشت همه خوب و خوشحال باشند.
 نام، یاد و مشی بابک برزویه جاودان باد
در ادامه نیز علیرضا تابش؛ مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی با خواندن متنی بیان کرد:
از بابک برزویه چه آموختم؟ در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز، چه توان کرد؟ که سعیِ من و دل باطل بود. با بیتی از حضرت حافظ سخنم را آغاز می‌کنم و فقدان برادر و دوست عزیزم را به همه شما سروران و خانواده ارجمند برزویه و دوستداران این هنرمند خلاق و خستگی‌ناپذیر تسلیت می‌گویم. ناباورانه پیکر هنرمند نجیب و دوست‌داشتنی «بابک برزویه» را در کنار خانواده باوفا و صبورش، بدرقه می‌کنیم، درست در روز جهانی عکاسی، او که همه عاشقانه‌اش دوربین بود و عکس، دقتش به جزییات در عکاسی زبانزد بود و آثاری ماندگار خلق کرد.
بابک برزویه ۵۳سال فرصت زیستن در این جهان فانی را یافت و هنرمندانه، عاشقانه و مسئولانه زیست. استاد امیرهوشنگ ابتهاج که این روزها سوگوار فقدان ایشان نیز هستیم، چه زیبا سروده‌اند: «زندگی زیباست ای زیباپسند/ زنده اندیشان به زیبایی رسند/ آن‌قدر زیباست این بی‌بازگشت/ کز برایش می‌توان از جان گذشت/ مردن عاشق نمی‌میراندش/ در چراغ تازه می‌گیراندش/ باغ‌ها را گرچه دیوار و در است/ از هواشان راه با یکدیگر است/ شاخه‌ها را از جدایی گر غم است/ریشه هاشان دست در دست هم است.»
در این مجال به‌عنوان یکی از دوستان بابک چند نکته بارز را که از «او آموختم» بیان می‌کنم:
ـ عمل به جنبه‌های انسانی و اخلاقی را در کنار حرفه خود، وظیفه نمی‌دانست، بلکه انسان بودن، پاک بودن، مسئول بودن و در اندیشه‌ی سرنوشتِ دیگران بودن، جزو صفاتش بود.
ـ روحیه باز و متکثری داشت برای همین می‌بینیم که در این جمع، از هر جنسیت، تیپ و سابقه و حرفه‌ای، به احترام او گرد هم آمده‌اند.
ـ به خانواده‌اش بها می‌داد، از اینکه فرزندانش «پریا» و «بردیا» از کودکی کتاب‌خوان هستند افتخار می‌کرد، فرزندانش را عاشق کتاب و کتاب‌خوانی بار آورد و اغلب آن دو را در جمع‌هایی با خودش همراه می‌کرد که از شایستگانِ جمع و محفل، ادب و احترام بیاموزند.
ـ به‌رغم تراکم فعالیت هنری، خبری و آموزشی، شانه از مسئولیت اجتماعی خالی نمی‌کرد، در بحران‌هایی نظیر سیل و زلزله و حوادث دیگر کنار مردم بود، هم با دوربینش و هم با کمک‌رسانی به هم نوعانش به وظیفه انسانی خود عمل می‌کرد.
-تقویم و زمان برای او اهمیت داشت یادآوری سالروز تولد اهالی هنر، چهره‌ها و مفاخر کشور، همچنین یادآوری نقاط عطف تاریخ کشور در صفحات اجتماعی بابک برزویه، برون داد همین روحیه‌اش بود.
ـ همه را می‌دید، اهل تکبر نبود و از سر تواضع، با شوخ‌طبعی همیشگی‌اش، لبخند بر لب همه می‌نشاند.
ـ از روحیه تیمی خوبی برخوردار بود و در عکاسی، سینما، تئاتر، تبلیغات و خبر، به خاطر همین روحیه‌اش، منشأ نوآوری‌هایی شد.
ـ به میهنش ایران عشق می‌ورزید، برای معرفی شکوه و زیبایی‌های ایران در قالب هنر تلاش می‌کرد، بااینکه به‌راحتی می‌توانست در آژانس‌های خبری دنیا کار کند، در ایران ماند و فعالیت هنری و رسانه‌ای مؤثری را رقم زد.
ـ یادگیرنده و آموزش‌دهنده بود، لحظه‌ای از یادگیری و آموزش دادن غفلت نمی‌کرد، در لحظات ضروری اهل مشورت بود و از راهنمایی اساتید فن و پیشکسوتان استفاده می‌کرد.
ـ خستگی‌ناپذیر بود، بیماری او را از تک و تا نینداخت و با برگزاری کلاس‌های آموزشی، تورهای آموزشی در شهرهای مختلف و مستر کلاس‌ها، به آموزش نسل جوان و علاقه‌مندان به هنر عکاسی توجه داشت و به همین دلیل بااینکه بیش از هفت ماه در کما بود، دعای خیر اهل هنر و رسانه و دوستداران او بدرقه‌اش بود.
ـ به خبر اهمیت می‌داد، روحیه خبری او سبب می‌شد بابک را در رخدادهای مهم ببینی و در فضای وب نیز از عنصر خبر غفلت نمی‌کرد، چه حیف که این روزها خبر رفتنش در رسانه‌ها پیچیده و بر بیلبوردهای شهری، رنگی از خود بر جای گذاشته است. او که همه این سالها مهرش به دل هنرمندان جاری بود؛ امید، زیبایی و سرزندگی را نشر می‌داد و زودهنگام با کارنامه‌ای درخشان درگذشت.
به قول صائب تبریزی که تعبیری دقیق درباره دنیا دارد:
به قرب گلعِذران دل مبندید/وصیت‌نامه شبنم همین است
نام و یاد و مشی و مرام «بابک برزویه عزیز» ماندگار و آثارش جاودانه باد.
 بابک اینجاست و به ما لبخند می‌زند
امیر عابدی؛ عکاس، تهیه‌کننده و از دوستان بابک برزویه بیان کرد: از بابک گفتن خیلی سخت است و فکر نمی‌کردم روزی این‌گونه درباره او صحبت کنم و تصورم این بود که شاید روزی او از من بگوید. به مناسبت روز اهل‌قلم، قرار بود برنامه‌ای در موزه سینما برگزار شود که به من خبر دادند لوحی برای بابک آماده کرده‌اند و برویم تحویل بگیریم. از آن روز تاکنون بارها به منزل بابک رفته‌ام ولی هنوز لوح را به خانواده او نداده‌ام و هر بار که می‌خواستم این کار را کنم دست‌هایم می‌لرزید. او ادامه داد: ویژگی‌های خوب او بسیار بود و درعین‌حال یک‌دندگی داشت که ازآنچه اعتقاد داشت کوتاه نمی‌آمد. خود من بارها با او بحث کرده‌ام ولی هیچ‌گاه ذره‌ای از دوستی ما کاسته نشد. در مدتی که در کما بود چشمانش باز بود ولی هیچ جا را نمی‌دید و من فکر می‌کردم دوربینی است که نمی‌تواند جایی را ثبت کند. این مدت هشت ماه که او هوشیار نبود، مجالی بود که آرام‌آرام سفر کند؛ چراکه نمی‌توانست چشمانش را به اتفاقات اطرافش ببندد و از صبح که بیدار می‌شد حواسش به همه‌چیز بود. این هنرمند تصریح کرد: به نظر من اکنون او گوشه‌ای همین اطراف ایستاده، دوربینش را به دست دارد و به همه ما لبخند می‌زند. او همچنین درباره دغدغه‌های بابک برزویه فقید بیان کرد: بابک مدتی مسئول امنیت شغلی انجمن صنفی عکاسان سینما بود. او و خیلی از ما بیشتر از هر چیزی به یک جزیره آرامش و امنیت شغلی نیاز داریم. آنچه برای بابک اتفاق افتاد ممکن است هرلحظه برای ما هم اتفاق بیفتد. در چنین شرایطی وظیفه ما چیست؟ چه کسی باید به خانواده ما رسیدگی کند؟ دهه‌هاست که امنیت شغلی و بیمه بیکاری نداریم. می‌خواهم بدانم چرا؟ گرچه که راه‌حل آن بسیار ساده است. ما بلد هستیم و اگر نمی‌دانند می‌توانیم آن‌ها را یاری کنیم که اتفاقات خوبی برای هنرمندان رخ دهد. برای اینکه برای این کار انگیزه داشته باشیم کافی است نگاهی به عکس‌های بابک بیندازیم و به یاد بیاوریم که این باغ یک باغبان می‌خواهد و اگر به آن رسیدگی نشود همه این گل‌ها پیش از موعد در پر می‌شوند. امیدوارم این اتفاق موجب شود مسئول‌ها بیشتر به هنرمندان فکر کنند.
 بابک همیشه با لبخند سر صحنه حاضر می‌شد
پوران درخشنده هم که در حال حاضر خارج از ایران به سر می‌برد، در پیامی جملاتی را در وصف بابک برزویه نوشته بود به این شرح: «بابک عشق عجیبی به کارش داشت و مدام به دنبال طرحی نو برای معنی بخشیدن به کار خود بود. او همیشه با لبخند سر صحنه حاضر می‌شد.»
احترام برومند نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت: بابک مثل یک شاخه نورسته بهاری شکننده و حساس و مثل یک سنگ صبور بود و آن‌قدر رفیق و یار بود. سال‌ها بود او را می‌شناختم ولی در چند سال اخیر واقعاً همیشه همراه من بود و وقتی نبود که به او احتیاج داشته باشم و او نباشد. همه عکس‌هایی که دارم یادگار او است. هنرمند بعد از نبود جسمانی خود تکثیر می‌شود و با آثارش زنده می‌ماند.
 جشن تولد بابک ۲۳شهریور در خانه هنرمندان
در پایان آرش برزویه برادر مرحوم بابک برزویه، ضمن تشکر از حاضران در مراسم تشییع پیکر این هنرمند، با بیان خاطره‌ای گفت: بیست سال پیش عکسی از او در جشنواره‌ای در اسپانیا برنده شده و او توانست در مدتی کوتاه ویزا بگیرد و به اسپانیا برود. من به او گفتم که تو زبان این کشور را بلد نیستی و تنهایی می‌خواهی بروی آنجا چه‌کار؟ او به من گفت مهم این است که باید به‌عنوان یک عکاس ایرانی خودم و عکسم آنجا باشد و هنر کشورم را ارائه کنم، اینکه خودم نباشم و عکسم باشد فایده ندارد. در پایان اعلام شد که ۲۳شهریور در خانه هنرمندان مراسمی برای این هنرمند فقید به مناسبت تولدش برگزار خواهد شد.
بابک برزویه، هنرمند فقید عکاس در حوزه مطبوعات و سینما که از دی‌ماه سال گذشته در کما به سر می‌برد، ظهر سه‌شنبه، ۲۶مردادماه درگذشت. پیکر بابک برزویه پس از بدرقه از مقابل خانه هنرمندان ایران، در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) به خاک سپرده می‌شود. مرحوم برزویه از عکاسانی بود که نه‌تنها در حوزه سینما بلکه در حوزه عکاسی مطبوعاتی و همکاری با رسانه‌های مختلف ازجمله خبرگزاری‌ها، نیز فعال بود.