ساخت هلیکوپتر فوق‌پیشرفته با قابلیت جدا شدن بال‌ها

هلیکوپتر Invictus بال‌های متفاوتی دارد. چرا که ارتش دوست دارد این پرنده بتواند سریع، با سرعت ۱۶۰گره (۱۸۴مایل در ساعت) یا بیشتر حرکت کند.شرکت بلز می‌گوید که نمونه اولیه این هلیکوپترها بیش از ۹۰درصد کامل شده است. این طراحی دارای ساختار متوالی است، بنابراین خلبانان می‌توانند آن را از قسمت صندلی جلو یا عقب برای پرواز استفاده کنند. گفته‌شده که این طراحی‌ها بسیار ظریف و باریک است. به‌علاوه تجمیع تجهیزات فرود و دکل‌های تسلیحات، به کاهش کشش هلیکوپتر کمک می‌کند.از هر طرف بدنه باریک هلیکوپتر یک بال قرارگرفته است. این بال از هر طرف حدود 7.5 تا 8 فوت فاصله دارد. یک هلیکوپتر معمولی بالی مانند این را ندارد؛ اما دلیلی وجود دارد که این شرکت تصمیم گرفت آن را در طراحی خود بگنجاند و آن‌هم به این دلیل است که ارتش دوست دارد این پرنده بتواند سریع، با سرعت 160 گره (184مایل در ساعت) یا بیشتر حرکت کند. هنگامی‌که یک هلیکوپتر سعی می‌کند خیلی سریع حرکت کند، پدیده‌ای به نام عقب‌نشینی تیغه‌ها تبدیل به مسئله‌ای نگران‌کننده می‌شود. هنگامی‌که گردباد در هوا به سمت جلو حرکت می‌کند و روتورهای بالا به‌صورت دایره‌ای به دور خود می‌چرخند، در هر زمان یکی از پره‌های روتور برخلاف جریان هوای ورودی و یکی در جهت جریان هوای ورودی حرکت می‌کند. به جهت پرواز هلیکوپتر این مسئله می‌تواند بر میزان بالابری پره‌های روتور در هر موقعیت معین تأثیر بگذارد. (این مسئله به همین دلیل است که طرح سیکورسکی دارای دو روتور بالایی است که در جهت مخالف می‌چرخند.) وقتی شما در موقعیت بالابری غیرمشابهی قرار می‌گیرید، درست جایی که تیغه در حال پیشروی، نیروی بیشتری نسبت به تیغه عقب‌نشینی ایجاد می‌کند، شما از تعادل خارج می‌شوید و این وضعیت به یک وضعیت ناپایدار تبدیل می‌شود. وقتی تیغه‌های روتور به‌اندازه‌ای سریع می‌چرخند که سرعت نوک‌ها به دیوار صوتی نزدیک می‌شود، این موضوع به مشکل تبدیل می‌شود. وظیفه این بال‌ها دقیقاً این است که هنگامی‌که هلیکوپتر از آستانه 160گره عبور کند، به آن کمک می‌کند و در آن نقطه، حدود 30درصد از بالابری موردنیاز هواپیما را تأمین می‌کند. ازآنجایی‌که بال آن بالابر اضافی را فراهم می‌کند، هلیکوپتر می‌تواند به‌طور خودکار سرعت چرخش روتور را کاهش دهد و از مشکل سکون پره جلوگیری کند. درحالی‌که خود Invictus همچنان به‌سرعت در حال حرکت است، خود تیغه‌های روتور به‌اندازه‌ای کاهش می‌یابد که آن‌ها را در یک سرعت مطمئن نگه دارد. یکی دیگر از عوامل زاویه‌ای است که تیغه‌های روتور به هوا گاز می‌گیرند و به لطف کمک بال، تیغه عقب‌نشینی Invictus می‌تواند با زاویه حمله کمتری قرار گیرد. طراحی Invictus وبال‌های آن مزیت دیگری هم دارد: آن‌ها تا حدی قابل جابجایی هستند. درحالی‌که 3.5 فوت اولیه یا بیشتر از آن‌ها به‌طور دائم به هواپیما متصل است، 4فوت باقی‌مانده را می‌توان از زمین خارج کرد. اگر خدمه هلیکوپتر پیش‌بینی نمی‌کنند که مأموریت آن‌ها شامل سرعت‌های بالا باشد، برداشتن نوک بال‌ها از قبل باعث کاهش وزن می‌شود. همچنین، جدا کردن آن نوک بال‌ها در صورت نیاز می‌تواند به عملکرد شناور هواپیما کمک کند.در مورد طراحی بل گفته می‌شود که SPU همچنین می‌تواند به‌عنوان یک موتور اضافی در طول پرواز عمل کند تا درواقع به قدرت بخشیدن به روتورهای بالایی کمک کند.
این نیروگاه مانند موتور اصلی سوخت جت را می‌سوزاند و می‌تواند 600 تا 900 اسب بخار نیرو تولید کند. موتور اصلی ساخت جنرال الکتریک 3000 اسب بخار قدرت خواهد داشت. درواقع بین موتور اصلی و SPU، این هواپیما را می‌توان به‌عنوان یک ماشین 1.25موتوری در نظر گرفت.SPU همچنین می‌تواند در صورت ازکارافتادن موتور اصلی و نیاز به فرود اضطراری خلبانان کمک کند. در اینجا واحد نیرو تکمیلی وارد می‌شود و سیستم روتور را به حرکت درمی‌آورد تا رویکرد فرود نرم‌تری را فراهم کند.