عملکرد غیرمنتظره‌ تلسکوپ فضایی جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب به شکلی غیرمنتظره دانشمندان را غافلگیر و اولین ابرنواختر خود را شناسایی کرد. این شناسایی احتمالاً می‌تواند آغازگر مباحث جدیدی برای تحقیق و مطالعه باشد. ابرنواختر به انفجار ستاره‌های در حال مرگ گفته می‌شود و یکی از جالب‌ترین پدیده‌هاست. دوربین نزدیک به فروسرخ تلسکوپ جیمز وب تنها چند روز پس از آغاز عملیات علمی یک شیء پرنور غیرمنتظره را در کهکشانی به نام SDSS.J141930.11+5251593 در فاصله 3 تا 4میلیارد سال نوری زمین مشاهده کرد. نور این شیء ظرف پنج روز کاهش یافت تا دانشمندان را با این نظریه روبرو سازد که با یک ابرنواختر مواجه هستند. آن‌ها با مقایسه این نور با داده‌های آرشیوی تلسکوپ هابل تائید کردند که این شیء جدید است.این اکتشاف ازآن‌جهت اهمیت دارد که تلسکوپ فضایی جیمز وب برای شناسایی ابرنواخترها ساخته نشده است. رصد این پدیده‌ها معمولاً با تلسکوپ‌های غول‌پیکر انجام می‌شود که می‌توانند در فواصل زمانی کوتاه فضای بزرگی از آسمان را رصد کنند. در نقطه مقابل، جیمز وب به بخش‌های بسیار کوچکی از کیهان نگاه می‌کند.رصد این ابرنواختر می‌تواند از امکان رصد ابرنواخترهای دیگر در آینده خبر بدهد. این مسئله به‌خصوص با توجه به این‌که جیمز وب احتمالاً به سراغ مشاهده اولین کهکشان‌های شکل‌گرفته در جهان خواهد رفت، بسیار هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. این تلسکوپ شاید بتواند انفجار یکی از ستاره‌های نسل اولی جهان را ببیند که به باور دانشمندان ترکیبات شیمیایی بسیار ساده‌تری داشتند. ابرنواختری که اکنون توسط جیمز وب مشاهده‌شده، مرگ ستاره‌ای با عمر 3 تا 4میلیارد ساله را نشان می‌دهد، اما در آینده می‌توان به رصد ستاره‌های قدیمی‌تر امیدوار بود. «مایک وب»، رهبر تیم این تلسکوپ درباره رصد این ابرنواختر گفت: «فکر می‌کنیم که ستارگان در چند میلیون سال اول جهان، برخلاف ستارگانی که الان داریم، تقریباً به‌طور کامل از هیدروژن و هلیوم ساخته‌شده بودند. اندازه آن‌ها غول‌آسا بوده - 200 تا 300 برابر خورشید ما – و مطمئناً زندگی کوتاهی داشته‌اند.»