غرب گُزیده - غرب گَزیده
علی خورسندجلالی (فعال فرهنگی)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2465
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


تأکید رئیس سابق سازمان حوزه‌ها و مدارس علمیه خارج کشور:

شکاف عمیق میان روحانیت و مردم

به گزارش شفقنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدرضا نورالهیان به مسائل مهمی درباره رابطه فعلی مردم و روحانیت اشاره کرد و برخی چالش‌های اساسی امروز روحانیت را مورد کنکاش و بررسی قرارداد.
وی اظهار داشت: از مرجعیت انتظار نداریم که در برابر تمام اتفاقاتی که در دنیا می‌افتد اعلام موضع کند، گرچه در جای خود امری با اهمیت و مورد انتظار است، لااقل در خصوص کشورمان در زمینه مسائل اسلامی و غیر اسلامی که روی می‌دهد، بی‌تفاوت و ساکت نباشند.
 امروز شاهدیم مرجعیت شیعه برای برخی مراسم حکومتی و دولتی بیانیه می‌دهد، اما در مقابل بسیاری از جور و ستم و نابرابری‌ها و تصمیمات اشتباه و برخوردهای بسیار خشن با مردمی که بسیاری‌شان مقلدین همین مراجع هستند کمتر صدایی بلند می‌شود و مردم ما به‌درستی این را می‌فهمند. در حقیقت اتفاقی افتاده که در تاریخ تشیع بسیار ناگوار است.
وی ادامه داد: اگر من و شما مروری به حوادثی که در این روزها اتفاق می‌افتد، داشته باشیم می‌بینیم که متأسفانه بسیاری از امام‌جمعه‌ها و امامت جماعت‌ها یک متن دستوری و تعریف‌شده‌ای را می‌خوانند. پس ما چه امتیازی بر دیگر روحانیون و از جمله ملاهای سعودی داریم! بسیاری از ما این کج‌راهه را می‌رویم، ما این نبودیم. سلمان، مقداد، عمار و ابوذر عالمان دینی بودند، مجموعه‌ای کوچک، اما بسیار با کفایت که در برابر هر خطا و انحرافی مردانه ایستادند. سلمان فارسی روزی که سقیفه شروع شد به زبان فارسی دو نکته را بیان کرد که در تاریخ ماندگار شده است. 
فرمود: «کِردید و نِکردید» یعنی یک کاری کردید ولی آن کاری که نباید اتفاق می‌افتاد و نباید مردم را از در خانه علی (ع) می‌گرفتید و به‌جای دیگری می‌بردید، آن گناه اتفاق افتاد. 
سلمان عربی صحبت می‌کرد ولی آن روز برای اینکه در تاریخ اسلام ثبت شود، با زبان فارسی خود به لهجهِ (شیرازی) به این نکته اشاره کرد.
وی افزود: در تاریخ همواره می‌بینیم که علمای دین، رهبران مذهبی در مکتب تشیع در برابر نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها، فسادها و بی‌بندوباری‌ها یک موضع سازنده داشتند. 
اگر امروز روحانیت در میان مردم می‌نشست و مباحث و درد دل‌های مردم را گوش می‌داد و به خانه‌های مردم می‌رفت، رابطه دلی ایجاد می‌شد و اگر امروز این رابطه به رابطه پشت‌میزنشینی با ارباب‌رجوع تبدیل نمی‌شد، محبوبیت روحانیت این‌قدر سقوط نمی‌کرد، این علائم است که نشان می‌دهد گسل بسیار شدیدی میان بسیاری از روحانیت و مردم ایجادشده و این فاصله ظرف امروز و فردا قابل‌ترمیم نیست، مرزبانان مرزهای عقیدتی مردم، خود با دست خود آسیب شدیدی بر این حصن و رسالت عظیمشان وارد کرده‌اند.