روزی که دیپلمات‌های ایرانی در بیروت ربوده شدند

روز ۱۴ تیر سال ۱۳۶۱، احمد متوسلیان، سید محسن موسوی کاردار سفارت، تقی رستگار مقدم کارمند سفارت و کاظم اخوان خبرنگار و عکاس خبرگزاری ایرنا سوار بر خودروی سفارت جمهوری اسلامی ایران عازم جنوب بیروت بوده اند؛ در میانه راه خودرو در یک ایست بازرسی مربوط به اعضای یک حزب سیاسی وابسته به رژیم صهونیستی در لبنان، معروف به «فالانژها» متوقف می‌شود. 
در شرایطی که جنوب لبنان در اشغال رژیم صهیونیستی بوده است. دقایقی بعد از ربوده شدن حاج احمد و همراهانش، رادیو اسرائیل اعلام می‌کند: «ژنرال احمد متوسلیان، طراح عملیات فتح المبین و بیت المقدس، در پست بازرسی «برباره» به اسارت گرفته شد»؛ دقیقا از همین جا روایت زندگی حاج احمد در هاله‌ای از ابهام است. 
با پیگیری‌های چندین ساله حقوقی ایران، در سال ۲۰۰۸ رژیم صهیونیستی بالاخره گزارشی را به سازمان ملل ارائه می‌کند؛ خلاصه اش این است: «دیپلمات‌های ایرانی همان روز اول ربایش، شهید شده و ماجرای شهادتشان هم ربطی به اسرائیل ندارد»، اما صهیونیست‌ها در رفتار، نشانه‌هایی را بروز می‌دادند که گویای اسارت دیپلمات‌های ایرانی در چنگ رژیم صهیونیستی است. برای مثال در همان سال ۲۰۰۸ آخرین تبادل اسرا بین حزب‌الله لبنان و رژیم صهیونیستی انجام شد؛ حزب‌الله پافشاری کرد که آن ۴ دیپلمات ایرانی هم در تبادل گنجانده شوند. 
سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله در یک کنفرانس خبری در سال ۲۰۰۸ درباره مذاکرات غیرمستقیم با صهیونیست‌ها می‌گوید: «یکی از این موضوعات قضیه چهار دیپلمات ایرانی است که ما معتقدیم نیرو‌های لبنانی آن‌ها را به رژیم صهیونیستی تحویل داده اند و این مسئله در مذاکرات بررسی شد. 
شرط برای آزادی اسرای صهیونیست؛ آزادی اسرای ماست.» اما اسرائیل پاسخگویی درباره چهار دیپلمات ایرانی را مشروط به روشن شدن پرونده یک کمک‌خلبان مفقودشده نیروی هوایی ارتش خود در سال ۱۹۸۶ در لبنان می‌کند. 
روزنامه اسرائیلی «یدیعوت آحارونوت» اعلام می‌کند «هرگونه اطلاعات در مورد دیپلمات‌های ایرانی ربوده‌شده در لبنان، می‌تواند اطلاعات متقابلی در مورد رون آراد به‌همراه داشته باشد.»
حزب‌الله تمام اطلاعاتی را که درباره این کمک‌خلبان صهیونیست داشته ارائه می‌دهد، اما در مقابل صهیونیست‌ها از ارائه اطلاعات درباره چهار ایرانی سر باز می‌زنند و همچنان مسئولیت حقوقی «یکی از طولانی‌ترین آدم‌ربایی‌های تاریخ» بر گردن این رژیم باقی‌مانده است.
 در مجموع درباره سرنوشت این چهار دیپلمات ایرانی سه روایت مطرح است: یا در همان لحظات اول به شهادت رسیده‌اند که بعید نیست؛ یا هم که اسیر شده و پس از آن در اسارت به شهادت رسیده‌اند و یا هم اینکه هنوز زنده‌اند و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند. 
به هر شکل این واقعیت تلخی است که از سرگذشت این هم‌وطنان خبر دقیق و روایت درستی وجود ندارد و بی‌شک خانواده‌های آنان در نگران دائمی به سر می‌برند.