ابراز نگرانی خالی برای حقوق اقشار مردم
همدلی| هم ابراهیم رئیسی و هم محمدباقر قالیباف هر دو از جمله افرادی بودند که تأکید داشتند باید به وضعیت معیشت کارگران و اقشار کمدرآمد رسیدگی شود؛ اما حالا که هر دوی آنان ریاست یکی از قوای کشور را در اختیار دارند بخشی از معیشت مردم در انتظار تصمیم آنان است و با گذشت چهار ماه از سال هنوز تعیین تکلیف نشده است و حقوق بازنشستگان هنوز در سال جدید هیچ افزایشی پیدا نکرده است.
سهیلا جلودارزاده در گفتوگویی، در پاسخ به این سؤال که دولت سیزدهم در آستانه یکسالگی تا چه حد توانسته به شعارها و وعدههایی که در زمان انتخابات داده عمل کند، گفت: با توجه به شرایطی که در آن قرار داریم و وضعیتی که مردم ما با آن دستوپنجه نرم میکنند، معتقدم اگر با دید مردم به مسائل نگاه کنیم بهتر باشد. بهعنوان عضوی از جامعه هنگامیکه عملکرد اقتصادی دولت را نگاه میکنیم بهغیراز اینکه در شورای عالی کار مقدار مناسبی برای دستمزد تعیین شد و یک افزایش خوبی برایش در نظر گرفتند بقیه مسائل تغییر چندانی نکرد و اتفاق مهمی در زمینه حقوق کارگران رخ نداد. به گزارش اعتمادآنلاین این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی ادامه داد: «شرکتهای وابسته به شستا بهوسیله دوستان وزرا و مسئولان اشغال شد، یک عده رفتند و یک عده جدید آمدند و به این موسسه اقتصادی کارگری بهعنوان صندوق ذخیره نگاه شد. در مورد بازنشستگان هم طبق قانون نباید کمتر از حداقل دستمزد میدادند و برای سایر سطوح افزایش ۱۰درصدی در نظر گرفتند که این امر جامعه بازنشستگان را بهزحمت انداخته است زیرا سالها در راستای همسانسازی و یکسانسازی به آنها قول و وعده بعید دادهشده بود.» وی افزود: «آقای رئیسی و قالیباف روضههای بیشتری از ما در مورد حقوق جامعه کارگری و مظلومیت آنها خوانده بودند اما مشاهده میکنیم علیرغم اینکه شورای تطبیق قوانین نظر خودش را داده و حق را به بازنشستگان داده، هنوز هم این مسئله به نتیجه نرسیده است.» این فعال سیاسی اصلاحطلب بیان کرد: «در کنار افزایش حقوق حداقل دستمزدیها، تورم را داریم که هر چقدر این حداقلها افزایش پیدا کند، یک مقداری این درد را التیام میدهد اما تورم باعث میشود که این اقدامات فقط چند صباحی بیشتر مُسکن باشد، باید فکر اساسی برایش شود و مسئله حذف ارز چهار هزارو۲۰۰ باعث شد بسیاری از کالاهای اساسی افزایش قیمت پیدا کنند که برای خرید هر کالای اساسی پدر خانواده و یک کارگر باید هزینههای گزافی را تحمل کنند.»
وی افزود: «یکی از آقایان مراجع فرمودند وضعیت بهتر خواهد شد اما با این چشماندازی که وجود دارد نمیدانم چقدر میشود به این وعده خوشبین بود کما اینکه قبلاً هم مشابه این وعدهها داده میشد. ما بههرحال خواهناخواه وارد یک جریان رقابت قدرت شدهایم، حال جای ما کجاست نمیدانم سودی هم برای ما نداشته است که بهرهمند شویم و همچنان منتظر میمانیم تا این وعدهها کجا به نتیجه میرسد.»
جلودارزاده درباره اینکه هنگامیکه آقای رئیسی رئیس در قوه قضاییه بودند به کارخانهها سر میزدند و درباره احقاق حقوق کارگران صحبت میکردند اما امروز که در قامت رئیسجمهور قرار گرفتند چقدر به این موضوع رسیدگی کردهاند، گفت: «برای کارفرماها و تولیدکنندگان این افزایش ۵۷درصدی حقوق در این نابسامانیها یک ضربه قاطع بود که ضربهفنیشان میکرد و امروز هم نگاه کنید مشاهده خواهید کرد با ظرفیت کم تولید میکنند و جلو میروند و تولید ما با تمام ظرفیتش حرکت نمیکند؛ چراکه برای تهیه مواد اولیه مشکل دارند و حتی کسانی که لیسانس یک محصول خارجی را داشتند امروز نمیتوانند از آن استفاده کنند و مشکلات زیادی در جامعه تولیدگران ما وجود دارد و آنگونه نیست که از همه ظرفیتها استفاده کنند، برای همین مجبور میشوند با گران کردن کالای تولیدیشان یا تعدیل نیروها چرخ تولیدشان را بچرخانند که این هم خودش تورمزاست و شرایط اقتصادی را بدتر میکند.»