غرب گُزیده - غرب گَزیده
علی خورسندجلالی (فعال فرهنگی)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2465
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


رئیس‌جمهور و توقع رسانه‌ها

مهدی دهقان نیری (فعال سیاسی)

افزایش ۵۰درصدی شکایت دولت از رسانه‌ها و همچنین خبرنگاران، در سه ماه اخیر موجب اعتراض اهالی رسانه و حتی تذکر نمایندگان مجلس حامی رئیس‌جمهور و دولت سیزدهم نیز شد.با این فرموده امام علی (ع) در نهج‌البلاغه وارد موضوع می‌شویم که «هیچ‌یک از فرایض الهی همانند وفای به عهد نیست که مردم با همه خواسته‌های گوناگون و دیدگاه‌های مختلف، بیشتر بر آن اتفاق‌نظر داشته باشند.»از همین منظر می‌توان عملکرد جناب آقای رئیسی رئیس‌جمهور محترم را در دو بخش کاملاً متفاوت موردنقد و بررسی قرار داد؛ یکی دیدگاه قبل از ریاست جمهوری و دیگری عملکرد بعد از حضور در صندلی ریاست جمهوری‌اش را. آن‌طور که از شواهد پیداست نشستن بر صندلی پاستور برای ایشان و حامیانش آن‌قدر اهمیت داشته که بعد از شکست در انتخابات دوره دوازدهم و حضور در جایگاه رئیس قوه قضاییه و سپس در هنگام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم انواع وعده‌ها از سوی ایشان داده شود. وعده‌هایی که در همان زمان هم مشخص بود که در سازوکار فعلی نظام عمل به آن‌ها به این راحتی نیست. البته بعد از نشستن ایشان بر صندلی رئیس قوه مجریه، ظاهراً آن تب داغ و حرارت تبلیغاتی فروکش کرده است. یکی از این موارد وعده ایشان مبنی بر آزادی رسانه‌ها، ارتباط با مطبوعات و تشویق نقد منصفانه بوده است. «رسانه‌ها را همکاران خود در عدالت می‌بینیم»، «در دستگاه قضایی خود را موظف به حمایت از آزادی رسانه‌ها و مطبوعات می‌دانیم»، «انتقادات از سوی رسانه‌ها می‌تواند در رفع مشکلات و نواقص اداری به ما کمک کند»، «رسانه‌ها باید نگاه ما را برای مردم تبیین و همین‌طور نگاه مردم را برای ما منعکس کنند»، «رسانه‌ها به‌مانند جاده دوطرفه هستند» و مواردی از این قبیل بخشی از سخنان جناب آقای رئیسی در نشست با اصحاب رسانه به‌عنوان رئیس قوه قضاییه بوده است. همچنین در روزهای آخر انتخابات در دیدار با مدیران مطبوعات مختلف که اتفاقاً بعضی از رسانه‌های اصلاح‌طلب -که پیروزی او را قطعی می‌دانستند نیز حضور پیداکرده بودند، ایشان خواستار برقراری ارتباط بیشتر میان دولت و رسانه‌ها شد. اما اکنون با گذشت نزدیک به یک سال از روی کار آمدن دولت سیزدهم، عدم نقدپذیری از سوی دولت و دولتمردان کاملاً مشهود است؛ به‌گونه‌ای که اسباب نگرانی مجلس از کاهش سرمایه‌های اجتماعی دولت را فراهم کرده است. این در حالی است که نقدهای تندوتیز و غیرمنصفانه و حتی توهین‌آمیز برخی از رسانه‌های مخالف دولت قبل در مسائلی چون برجام و حتی تهدید روحانی و ظریف به پیگرد قضایی و تهمت خیانت سکه رایج آن سال‌ها بوده است.در کنار این مورد، موارد دیگری نیز وجود دارد که میان عملکرد یک رئیس‌جمهور و وعده‌های یک نامزد ریاست جمهوری فاصله بسیاری را نشان می‌دهد. همان‌که در وضعیت اقتصادی مردم، گشت ارشاد، بالا رفتن بی‌سابقه نرخ ارز و دخیل نبودن تحریم‌ها در اقتصاد ایران و در نهایت جراحی اقتصادی خود را نشان داده است؛ مواردی که به نظر می‌رسد می‌تواند زمینه‌ساز بی‌اعتمادی بیشتر میان دولت و رسانه‌ها و افکار عمومی دولت شود. طبیعی است که توقع رسانه‌ها نه‌تنها از این نظر بالاست که جناب رئیسی، در موقعیت رئیس‌جمهور است، بلکه ازآن‌جهت که دراین‌باره وعده‌های بسیار داده است. شاهد این مدعا این سخن امام حسن (ع) است که «انسان تا وعده نداده آزاد است. اما وقتی وعده می‌دهد زیر بار مسئولیت می‌رود و تا به وعده‌اش عمل نکند رها نخواهد شد.»