دستورات خیالی برای یک زندگی واقعی

انتشار جدول رهنمودهای دخل‌وخرج از سوی مؤسسات خاص و پخش آن در فضای مجازی اگر چه به‌ظاهر برای مثلاً راهنمایی به خانواده‌ها است اما مثل بیشتر این دست ‌کارها به‌خوبی مشخص است که تیری دیگر است که بر پیکر نیمه‌جان مردم در تنگنای معیشت مانده زده می‌شود. اگر چه مشخص است که منتشرکنندگان چنین رهنمودهایی خود کمترین نگرانی و دغدغه را از بابت تأمین مایحتاج اولیه زندگی و حتی خرج‌های بیشتر ندارند اما کار بقیه مردم با این‌گونه شعارها و تبلیغات به‌جایی نمی‌رسد و نمی‌توان با به کار بستن این قبیل رهنمودهای کلیشه‌ای و شعاری گرهی از مشکلات ملت باز کرد. مردم گرفتار در مشکلات تا حدودی که توان داشته باشند و فرصت کافی برای رفع این بلایا باشد خودبه‌خود به این توانایی رسیده‌اند که چگونه با خواسته‌ها و توقعات محدود بچه‌هایشان برخورد کنند و یا چطور دخل‌وخرجشان را تنظیم کنند که تا سر هر ماه دوام بیاورند، البته اگر دیگر کششی از لحاظ روحی و جسمی برای این وضعیت مانده باشد و بشود با هجوم بیشتر گرانی و تورم در مقابل کوه مشکلات دوام آورد. انواع و اقسام راهکارهایی که به بهانه تورم روزافزون به بیرون داده می‌شود فقط برای دنیای خیالی و غیرحقیقی می‌تواند مناسب باشد و با این وضع زندگی و هزینه‌های روزمره نمی‌توان امیدی به این قبیل فرمایشات و کاربست آن‌ها برای برون‌رفت از وضع موجود داشت. زندگی واقعی و جدی مردم با سفارش و برنامه‌ریزی بهبود نمی‌یابد و نمی‌توان انتظار داشت این‌گونه که مسئولان می‌گویند و آمار می‌دهند درست و روبه‌راه شود. به نظر می‌رسد که هر چه موج گرانی و هجوم مشکلات بیشتر می‌شود راهکارها هم از عالم واقع به دنیای خیال سردرمی آورند و گاه دراین‌بین مواردی دیده و شنیده می‌شود که انگار کسانی که باید مشکلات موجود را برطرف کنند در دنیای دیگری غیر از آنچه ما در آن هستیم زندگی می‌کنند.