برای مقابله با آبله میمونی آماده‌ایم

همدلی| رئیس اداره بیماری‌های قابل‌انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت گفت: تا کنون در کشور هیچ مورد قطعی و محتمل از ابتلا به آبله میمونی را شناسایی نکرده‌ایم؛ بنابراین ضرورتی برای واکسیناسیون عمومی وجود ندارد. بهزاد امیری گفت: بیماری آبله میمونی یا بیماری مانکی پاکس (monkeypox)  یک بیماری ویروسی از خانواده آبله و هم خانواده ویروس آبله، واکسینیا و آبله گاوی است. امیری گفت: آبله میمونی علائم فاز اولیه و ثانویه دارد. وقتی این ویروس وارد بدن می‌شود ممکن است بین یک تا دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد. بعضاً گفته می‌شود بین ۵ تا ۲۱روز علامتی ندارد؛ اما وقتی دوره کمون و پنهان آن خاتمه پیدا می‌کند، با علائم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمردرد و تورم غدد لنفاوی شروع می‌شود. او گفت: ابتلا به ویروس آبله میمونی ابتدا با علائم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمردرد و تورم غدد لنفاوی شروع می‌شود. به گفته وی انتقال ویروس آبله میمونی از زمان شیوع علائم آغاز می‌شود و بعدازآن اثرات پوستی همچون تاول‌های پوستی ایجادشده که ابتدا مسطح، اما آرام‌آرام برجسته و آب‌دار می‌شوند و در درون آن تغییر رنگ ایجاد کرده و سپس پوسته‌ریزی می‌کنند و سپس محو می‌شوند. امیری گفت: معمولاً از زمانی که علائم بالینی آبله میمون در فرد ایجادشده تا زمانی که تاول‌ها کاملاً برطرف شده و بهبود می‌یابند، فرد می‌تواند ناقل بیماری باشد و اگر در تماس نزدیک با یک فرد سالم قرار بگیرد می‌تواند این بیماری را انتقال دهد. او گفت: بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک ازجمله تماس پوست به پوست است؛ اما انتقال قطره‌ای از طریق تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نیز از دیگر راه‌های ابتلا به آبله میمون است. امیری گفت: گاهی اوقات در صورت تماس فرد سالم با لباس، روتختی و ظروف آلوده به ویروس آبله میمونی، فرد به این ویروس مبتلا می‌شود. یکی دیگر از اشکال انتقال، انتقال بیماری از طریق مادر به جنین است. به‌گونه‌ای که این بیماری در عین زایمان به دلیل تماس پوستی سبب انتقال از مادر به جنین می‌شود. به گفته وی درصد مرگ‌ومیر بسیار کم و بین سه تا شش درصد و آن‌هم در بیمارانی مشاهده‌شده که یا کودک یا دارای نقص سیستم ایمنی بودند و بیماری‌های زمینه‌ای داشته‌اند. او گفت: اولین مسئله‌ای که باید مدنظر داشته باشیم این است که هیچ جای نگرانی و اضطراب وجود ندارد. فرد دارای علائم باید به یک مرکز بهداشتی، درمانی مراجعه کند. همکاران ما در این درمانگاه‌های دولتی آموزش دیده‌اند که چگونه از این افراد نمونه‌گیری کرده و به کجا ارسال کنند. خوشبختانه با هماهنگی که بین آزمایشگاه انستیتو پاستور و قطب‌های دانشگاهی در سراسر کشور انجام شده، امکان انجام تست آزمایشگاهی این بیماری در کشور میسر است. او گفت: در حال حاضر که هنوز موردی از آبله میمونی در کشور شناسایی نشده، ضرورتی برای واکسیناسیون عمومی وجود ندارد؛ اما اگر ابتلا مشاهده شد و تعداد آن افزایش یافت، بهتر است که برای گروه‌های خاص و جمعیت‌های محدود برنامه‌ریزی واکسیناسیون انجام شود. او گفت: درمان‌های ضدویروسی مورد تأیید مجامع بین‌المللی وجود دارند که در صورت همه‌گیر شدن ویروس آبله میمونی از آن‌ها استفاده خواهد شد.