با حضور تعدادی از هنرمندان «شطحیات» حامد ثابت رونمایی شد

همدلی|  آیین رونمایی از آلبوم «شطحیات» اثر حامد ثابت که به تهیه‌کنندگی احسان رسول‌اف توسط نشر نوفه منتشر شده با حضور محمدرضا اصلانی، محمد پرویزی، علی احمدی‌فر، ستار اورکی، فردین خلعتبری، آریا عظیمی‌نژاد، هادی ثابت، حامی حقیقی، کیوان میرهادی، رضا فرهادی، کاوه میرحسینی، شهرام صارمی، نیما روشن، سهراب خسروی، ابراهیم ایرج‌زاد، سینا صدقی، شروین عباسی، آسو کهزادی برگزار شد. در ابتدای مراسم، حامد ثابت به مخاطبان آلبوم توصیه کرد که قطعات آلبوم را با صدای بلند (شبیه و هم‌اندازه با صدای خود پیانو) بشنوند؛ چراکه ظرفیت‌های صوتیِ موجود در آن، با صدای بلند، مشخص و شنیده می‌شود. او پس از قدردانی از همکاری و همراهیِ احسان رسول‌اف، در پایان صحبت‌های کوتاهش، از احمدرضا اسماعیلی، آهنگساز و نوازنده تازه درگذشته یاد کرد و گفت: در این سال‌ها که مشغول کار روی شطحیات بودم، خیلی با احمدرضا دراین‌باره حرف زدم و متأسفم که احمدرضا اینجا نیست. محمد پرویزی، منتقد هنری، نویسنده و فیلم‌ساز نیز در این مراسم با اشاره به اینکه رسالت موسیقی بالاتر از بستری برای به لذت رساندن مخاطب و آن را مسیری برای تعمق و تفکر است، توضیح داد: تجربه تازه‌ حامد ثابت، ما را به لایه‌های معنایی دیگری می‌برد و فضایی برای فکر کردن ایجاد می‌کند. این قطعات موسیقی از پسِ تجربه‌ای فردی و متکی بر خاطره‌ای شخصی شکل‌گرفته است. انگار که قطعات «شطحیات»، از منظر خاطره و تجربه‌ فردی به تاریخ نگاه می‌کنند. قطعات این آلبوم برای پیانو تنظیم شده‌اند، اما هم‌زمان از موسیقی ایرانی وام گرفته‌اند. درواقع این قطعات، استمرار موسیقی‌مان و سنتزِ موجود را که در طول تاریخ با آن مواجه بودیم، نمی‌پذیرند.
علی احمدی‌فر، آهنگساز، کارشناس و مدرس موسیقی، نیز در ادامه مراسم ضمن اشاره به بحران آهنگسازی گفت: در دهه‌های قبل در ایران، در مدیوم موسیقی مشکل نوازنده و اجرا داشتیم، اما امروز، حداقل درباره‌ سازهای متداول و شناخته‌شده با محدودیت نوازنده روبه‌رو نیستیم؛ آنچه محدودیت و مشکل ایجاد کرده، وجود و حضور آهنگساز و تفکر جدید در موسیقی است. بحران دومی که می‌توان به آن اشاره داشت سردرگمی جریان موسیقی ایران است. این‌که درست و دقیق نمی‌دانیم ادامه‌ موسیقی مدرن اروپا هستیم یا موسیقی ایرانی؟ یا اساساً آیا باید ادامه‌روی جریانی در گذشته بود؟ احمدی‌فر در بخش بعدی سخنرانی‌اش با ارائه‌ی تعریفی از آهنگسازی ایرانی بیان کرد: به اعتقاد من «شطحیات» یک اثر مؤلف است. آهنگسازی ایرانی، یعنی کمپوزیسیون مؤلف و روایتی بداهه از موسیقی یک ناحیه و ترکیبی متضاد از اجزای آن. شرایطی که می‌توان برای آلبوم شطحیان نیز به کار برد که با موسیقی ایرانی نسبت دارد. این مدرس موسیقی، با بیان این نکته که آلبوم حامد ثابت تلفیقی از تکنیک‌های موسیقی کلاسیک و مدرن و میراث‌دار تاریخ موسیقی ایران با اتکا به تجربه و تاریخ است، ادامه داد: «آلبوم «شطحیات» مانند اثرانگشت مؤلف است. البته این انگشت، به کالبدی متصل است که میراث تاریخ است و ژنتیک گذشتگان را در خود به یادگار دارد. در «شطحیات» میراث موسیقی ایران و عوامل متضاد، یکجا گرد هم آمده، اما کمپوزیسیون آن منحصربه‌فرد است. در این اثر آهنگساز معاصر، به تاریخ معاصر به چشم تجربه نگاه کرده و بدون جانب‌داری از منش و ایسمِ تاریخی، تکنیک آن را فراگرفته و عناصر تألیفی خود را در آن ظاهر کرده است. «شطحیات»، تاریخی به قدمت تاریخ موسیقی ایران دارد و تکنیک‌های معاصر و مدرن و کلاسیک را یکجا در خودش جا داده است.»