فراموشی «تسهیل در صدور مجوزهای قانونی» در عرصه فرهنگ و هنر

همدلی| میلاد ماهان راد؛ از تهیه‌کنندگان و تولیدکنندگان موسیقی پاپ با انتشار متنی از مدیران دولتی عرصه فرهنگ و هنر خواست تا با بررسی چالش‌های پیش روی موسیقی شرایط بهتری را برای حمایت از مخاطبان و فعالان این حوزه فراهم کنند. در متن نوشته‌شده از سوی این تهیه‌کننده، آمده است:
این روزها اقتصاد هنر و فرهنگ وضعیت به‌مراتب بدتری را نسبت به کالاهای به‌ظاهر اساسی متحمل شده است. کاش برای یک‌بار هم که شده قبول می‌کردیم که محصولات هنری و فرهنگی سالم را جزئی از کالاهای اساسی بدانیم، اما دریغ از هرگونه یارانه هنری و فرهنگی! در آغاز دولت جدید با کاهش کرونا و حمایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران سایر بخش‌های مختلف این مجموعه، بارقه‌های امید به گشایش در فعالیت‌های هنری و فرهنگی به‌ویژه کنسرت‌ها بعد از دو سال رخوت، در دل مردم و اصحاب هنر شکل گرفت. این در حالی است که علیرغم پروتکل‌های سخت‌گیرانه بهداشتی در قالب ضریب اشغال ۵۰درصدی سالن‌ها و به‌تبع آن درآمد ۵۰درصدی در هر اجرا، پرداخت هزینه اجاره ۱۰۰درصدی سالن، هزینه‌های مرتبط با تولید و در بهترین حالت هزینه‌های سربه‌سر با درآمد حاصله، هرچند دربرگیرنده منافع مالی چندانی به نسبت هزینه‌های صورت گرفته برای اصحاب هنر نبود اما لااقل باعث شد گوشه‌نشینی و خلوت‌گزینی هنرمندان کم‌کم جای خود را به گردهمایی‌های سالم هنری و لحظاتی فراموشی مشکلات و مصائب، بدهد.
 اما موج جدید گرانی‌ها و از آن بدتر خودتحریمی و سخت‌گیری در صدور مجوزها در سایه تحریم‌های کمرشکن و افزایش میانگین بین ۱۰۰ تا ۲۰۰درصدی هزینه‌های اصلی تولید آثار هنری از جمله کنسرت، هزینه سالن‌ها، اقامت و پروازها، تبلیغات، تجهیزات فنی و کاهش قدرت خرید مردم، خیل مشتاقان اقتصاد هنر و فرهنگ را دوباره با چالش شدیدی مواجه کرده است. به‌طوری‌که در برخی از موارد متأسفانه به‌اشتباه آثار هنری سالم موسیقی فاخر به‌ویژه پاپ، نماد ترویج فرهنگ غربی نام‌گذاری می‌شود که پیرو آن هرازگاهی در صدور مجوزها محدودیت‌هایی مضاعف اعمال می‌شود. آنچه اکنون می‌توان با مدیران محترمی که در حوزه‌های عالی تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری در میان گذاشت، طرح چند پرسش است. اینکه آیا می‌دانید با کاهش یا سخت‌گیری در تولید محصولات هنری به‌ویژه موسیقی پاپ، چه محصولاتی جایگزین آن در سبد تقاضای نوجوانان و جوانان می‌شود؟
 آیا آمارهای جدید آسیب‌های اجتماعی ناشی از فشارهای روحی و روانی و کمبود نشاط و شادابی در کشور را دیده‌اید؟ آیا اگر کنسرت‌های سالم عمدتاً خانوادگی کنسل شود، سفرهای خارجی برای کنسرت‌های دیگران و به‌تبع خروج ارز و به اعتقاد من شادی‌های کاذب و دورهمی‌های ناسالم و حتی مصرف روان‌گردان‌ها جایگزین آن نمی‌شود؟ به‌طور حتم اصحاب هنر اولین مخالفان افزایش قیمت‌ها در این شرایط هستند به شرطی که قیمت عوامل اصلی تعیین‌کننده از جمله هزینه سالن‌ها، اقامت گاه‌ها و پروازها نیز مدیریت‌شده یا لااقل برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری با سوبسید یا قیمت عادلانه‌تری حساب شوند. باید گفت که یغماگران فرهنگی کشور به اسب خود نعل وارونه زده‌اند و ذهن بسیاری را به بیراهه برده‌اند. شرایطی که کلاف مشکلات موجود در فرآیند تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقی در ایران را پیچیده‌تر کرده و منجر به کاهش حمایت‌ها در حوزه فعالیت‌های موسیقایی کشور به‌ویژه موسیقی پاپ شده است. این را هم بگویم که ما قطعاً قائل به رعایت ضوابط قانونی و نظارت‌های مرتبط با آن هستیم، اما چه‌بهتر که چنین شرایطی با «حمایت و توسعه» همراه باشد نه با افزایش شدید هزینه‌های تولید از جمله اجاره سالن و موارد دیگر که وابسته به بخش عمومی است. این نقصان در حوزه صدور مجوزها هم هست، شرایطی که منجر به اعمال محدودیت‌هایی در حوزه صدور مجوز شده، درحالی‌که «تسهیل در صدور مجوزهای قانونی» مکرراً به نقل از مسئولان مطرح‌شده اما گویی در عرصه فرهنگ و هنر به دست فراموشی سپرده‌شده است. به هر ترتیب ای‌کاش شرایطی فراهم شود که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی طی روزهای پیش رو با برگزاری مجموعه نشست‌های هدفمند با اصحاب فرهنگ و هنر نسبت به مرتفع کردن چالش‌های پیش روی موسیقی و افزایش حمایت‌های دولتی در این زمینه اقدامات مؤثری را انجام دهد تا تهیه‌کنندگان و تولیدکنندگان موسیقی بتوانند با شرایط آسوده‌تر و مناسب‌تری که قطعاً کاهش هزینه‌های مرتبط با برگزاری کنسرت‌ها از بلیت گرفته تا دیگر موارد جزوی از آن است، فعالیت‌های مثبتی را در جهت حمایت از مخاطبان موسیقی انجام دهند.