کشف قند در زیر دریا دانشمندان را متعجب کرد

دانشمندان مقادیر زیادی قند را در زیر چمنزارهای علف‌ دریایی کشف کردند. علف‌های دریایی یکی از کارآمدترین منابع جهانی دی‌اکسید کربن روی زمین هستند. آن‌ها تقریباً میزان دو برابر بیشتر و با سرعتی معادل ۳۵برابر جنگل‌ها در خشکی کربن را ذخیره می‌کنند. اخیراً دانشمندان مؤسسه میکروبیولوژی دریایی ماکس پلانک در برمن، آلمان، دریافتند که علف‌های دریایی مقادیر زیادی قند به نام ریزوسفر در خاک خود آزاد می‌کنند. آن‌ها بیش از یک‌میلیون تن ساکارز آزاد می‌کنند که حداقل هشتادبرابر بیشتر از اندازه‌گیری قبلی در محیط‌های دریایی است.نویسندگان این مطالعه خاطرنشان کردند:«چنین غلظت بالایی از قند شگفت‌آور است.» رئیس گروه تحقیقاتی تعاملات متابولیک در مؤسسه میکروبیولوژی دریایی ماکس پلانک، گفت: «برای درک این موضوع تخمین می‌زنیم که در سراسر جهان بین 0.6 تا 1.3میلیون تن شکر، عمدتاً به شکل ساکارز وجود دارد. ریزوسفر موجود در علف‌های دریایی تقریباً با مقدار شکر موجود در 32میلیارد قوطی قابل‌مقایسه است!»نیکول دوبیلیه، مدیر مؤسسه میکروبیولوژی دریایی ماکس پلانک، توضیح می‌دهد:«علف‌های دریایی در طول فتوسنتز خود قند تولید می‌کنند. در شرایط نوری متوسط، این گیاهان از بیشتر قندهایی که تولید می‌کنند برای متابولیسم و رشد خود استفاده می‌کنند؛ اما در شرایط نور زیاد، به‌عنوان‌مثال در ظهر یا در طول تابستان، گیاهان بیش از آن چیزی که می‌توانند استفاده یا ذخیره کنند، قند تولید می‌کنند. سپس ساکارز اضافی را وارد ریزوسفر خود می‌کنند.»میکروب‌ها عاشق شکر هستند: آن‌ها هر نوع قند آزاد را در محیط خود مصرف می‌کنند؛ اما آن‌ها ساکارز مصرف نمی‌کنند.چرا؟ برای پی بردن به این موضوع، دانشمندان آزمایش‌هایی را انجام دادند که در آن هنولیکهای جداشده از علف‌های دریایی را به میکروارگانیسم‌های موجود در ریزوسفر علف‌های دریایی اضافه کردند. درواقع، ساکارز بسیار کمتری در مقایسه با زمانی که هیچ فنلی وجود نداشت، مصرف شد.ابتدا، هدایت می‌کرد. محقق موسسه میکروبیولوژی دریایی ماکس پلانک گفت: «این‌گونه روابط مفید بین گیاهان و میکروارگانیسم‌های ریزوسفر در گیاهان خشکی به‌خوبی شناخته‌شده است، اما ما تازه در حال درک تعاملات پیچیده علف‌های دریایی با میکروارگانیسم‌های موجود در ریزوسفر دریایی هستیم.»او ادامه داد:«با نگاه کردن به این‌که چه مقدار کربن آبی- یعنی کربن جذب‌شده توسط اکوسیستم‌های اقیانوسی و ساحلی جهان - با از بین رفتن گروه علف‌دریایی از بین می‌رود، تحقیقات ما به‌وضوح نشان می‌دهد این گیاه فقط علف‌های دریایی نیست، بلکه مقادیر زیادی ساکارز نیز در آن وجود دارد. محاسبات ما نشان می‌دهد که اگر ساکارز موجود در ریزوسفر علف‌های دریایی توسط میکروب‌ها تجزیه شود، حداقل 154میلیون تن دی‌اکسید کربن در اتمسفر در سراسر جهان آزاد می‌شود.که این تقریباً معادل میزان دی‌اکسید کربنی است که 330000 خودرو در یک سال ساطع می‌کنند. علف‌های دریایی به‌سرعت در تمام اقیانوس‌ها در حال کاهش هستند و تخمین زده می‌شود که تلفات سالانه در برخی مکان‌ها به هفت درصد برسد که با از بین رفتن صخره‌های مرجانی و جنگل‌های بارانی استوایی قابل‌مقایسه است. ممکن است تا یک‌سوم از علف‌های دریایی جهان از بین رفته باشد. ما در مورد علف‌های دریایی به‌اندازه زیستگاه‌های خشکی اطلاعات نداریم. مطالعه ما به درک ما از یکی از حیاتی‌ترین زیستگاه‌های ساحلی در سیاره ما کمک می‌کند و نشان می‌دهد که حفظ این اکوسیستم‌های کربن آبی چقدر مهم است.