روزی که صهیونیست‌ها در «دیر یاسین» کشتار کردند

روز ۹آوریل مصادف است با هفتاد و چهارمین سال‌روز کشتار «دیر یاسین»، جنایتی که طی آن بسیاری از ساکنان روستای دیریاسین در غرب قدس اشغالی به شهادت رسیده یا مجروح شدند. در ۹آوریل سال ۱۹۴۸ دو گروه تروریستی صهیونیستی «ارگون» و «شتیرن لیحی» با تجهیزات نظامی کامل پس از حمله به روستای «دیر یاسین» در غرب شهر قدس، تمامی خانه‌ها را تخریب کرده و ۲۵۰ الی ۳۶۰نفر از ساکنان این روستا را قتل عام کردند. شاهدان عینی این جنایت گفته‌اند که صهیونیست‌ها اجساد شهدای فلسطینی را مثله و تکه تکه کرده، شکم زنان حامله را پاره و بسیاری را نیز زنده زنده در آتش سوزانده و به بسیاری از زنان و دختران فلسطینی تجاوز کرده سپس آن ها را سر بریدند. 
کسانی که از این جنایت جان سالم به در برده‌اند می‌گویند حمله به دیریاسین راس ساعت سه بامداد آغاز شد اما صهیونیست‌های مهاجم از دفاع ساکنان روستا غافلگیر شدند و چهار نفر از آنان به هلاکت رسیده و دست کم ۳۲نفر دیگر زخمی شدند. پس از مقاومت ساکنان روستا، گروهک‌های تروریست یهودی از فرماندهی «هاگانا» در قدس درخواست نیروهای کمکی و پشتیبانی کردند و مجددا با سلاح‌های سنگین به روستا حمله کرده و زن و مرد و کودک را به خاک و خون کشیدند. «پاتریک میرسیون» نویسنده فرانسوی در مورد جزییات این جنایت گفته است: مهاجمان قبلا وارد چنین نبردهایی نشده بودند، بنابراین پرتاب بمب به داخل بازارهای شلوغ و پرجمعیت برای آنان راحت‌تر از حمله به روستایی بود که ساکنان آن به دفاع از خود می‌پرداختند، به همین خاطر آن‌ها موفق به پیشروی در این نبرد نشدند.صهیونیست‌های تروریست از نیروهای «بالماخ» در یکی از پایگاه‌های نزدیک به قدس کمک دریافت کردند و این نیروها از این پایگاه با خمپاره روستای دیریاسین را مورد حمله قرار دادند تا کار مهاجمان برای حمله به روستا راحت‌تر شود. طرف‌های ظهر دیگر هیچ مقاومتی در روستا انجام نمی‌گرفت و نیروهای آرگون و شتیرن همان‌گونه که نویسنده فرانسوی گفته بود، به روستا حمله کرده و اقدام به انداختن بمب و دینامیت به داخل آن کردند و با منفجر کردن یک به یک خانه‌های فلسطینیان، روستا را تحت کنترل خود گرفتند. طبق روایت‌های شاهدان عینی این جنایت، مهاجمان یهودی ده‌ها نفر از ساکنان روستای دیریاسین را کنار دیوارها نگه داشته و آن‌ها را به گلوله بستند و حتی به این نیز بسنده نکرده و شماری از ساکنان روستا را زنده به پشت خودرو بسته و در خیابان‌ها و محله‌های قدس می‌گرداندند و شعارهای نژادپرستانه سرمی‌دادند. گروهک‌های تروریست یهودی به نهادهای بین‌المللی از جمله صلیب سرخ اجازه ورود به روستای دیر یاسین را ندادند تا جنایت آنان برملا نشود. مناحیم بیگن فرمانده وقت نیروهای هاگانا که پس از تاسیس رژیم صهیونیستی نخست وزیر این رژیم شد، در کتابی به این جنایت افتخار کرده و گفته است: این عملیات نتایج بزرگ و غیرقابل پیش‌بینی داشت، زیرا عرب‌ها پس از حوادث دیر یاسین به شدت وحشت زده شده و پا به فرار گذاشتند و از ۸۰۰هزار عرب که در اسرائیل کنونی (فلسطین اشغالی ۱۹۴۸) زندگی می‌کردند، تنها ۱۶۵هزار نفر باقی ماند. کشتار دیریاسین تاثیر زیادی در مهاجرت فلسطینیان به دیگر مناطق فلسطین یا کشورهای عرب همسایه داشت، زیرا این کشتار موجب ایجاد موجی از رعب و وحشت در میان شهروندان فلسطینی شد.