ترور ملك عبداللَّه در مسجدالاقصی

ملك عبداللَّه اولين پادشاه كشور اردن ‌هاشمی در 21دسامبر سال 1882م در شهر مكه متولد شد. 
پدر وي شريف حسين امير مكه بود. ملك عبداللَّه مقدمات علوم ادبي را در اسلامبول فرا گرفت و در 28سالگي به عنوان نماينده شهر مكه در مجلس نمايندگان عثماني حضور يافت. 
وی در سال 1916م همراه پدرش در انقلاب عربی شركت کرد و پادگان نظامي عثماني در شهر طائف را به تصرف خويش درآورد.
 در ماه مارس 1921 دولت انگلستان، تصميم به برپايى اميرنشين اردن به سركردگی امير عبداللَّه گرفت.
 انتخاب وی نشان‌دهنده سرسپردگی او نسبت به دولت انگلستان بود، سپس عازم اَمّان شد و پس از ملاقات با چرچيلِ وزير وقت مستعمرات انگلستان در بيت‌المقدس، مقدمات حكومت خود را فراهم ساخت. 
براساس توافق و پيمان همكاري انگليس و اردن در سال 1926م نام اين منطقه به مملكت اردنِ‌هاشمی تغيير يافت و امير عبداللَّه با عنوان ملك عبداللَّه پادشاه اردن زمام امور را به دست گرفت و مدت 25سال در اين سمت باقی ماند. 
وي بعد از جنگ جهاني دوم و شكل‏‌گيری اسرائيل رهبری اعراب در جنگ با اين رژيم را بر عهده گرفت كه نتيجه آن شكست اعراب و تحكيم موجوديت رژيم غاصب اسرائيل بود. 
ملك عبداللَّه در عين حال به علت دشمني عميق با خاندان سعودي در عربستان به دنبال تصرف سوريه و لبنان و اجراي طرح سوريه كبير بود. 
و اين مسئله باعث شده بود تا وي بخش‏‌هايى از فلسطين را كه در جريان جنگ با اسرائيل به تصرف درآورده بود، در اختيار بگيرد و به دنبال يك پارچه كردن اين مناطق، تحت حاكميت اردن باشد. 
به همين دليل روابط ملك عبداللَّه با همسايگان اردن به دشمني آشكار كشيده شد و او نشست‏‌هاي اتحاديه عرب را تحريم کرد. 
در عرصه بين‏‎‌المللي نيز پادشاه اردن به عنوان يك عامل دست‏نشانده عمل می‌كرد. وي براي برخورداری از كمك‏‌های آمريكا براساس بند چهار دكترين ترومن، با اين كشور قراردادی امضا کرد و از عملكرد آمريكا در جهان، حمايت مي‏‌کرد. 
مجموعه مواضع داخلي و خارجي ملك عبداللَّه به مخالفت‏‌هاي مردمي و فعاليت فلسطينيان عليه وي انجاميد.
 از ملك عبداللَّه به عنوان مردي خوش‌گذران، راحت‌طلب، بيزار از كارهاي جدي، دوستدار مجالس بحث و مناظره و شيفته بذله‌گويي در محافل خصوصي، ياد كرده‏‌‌اند. 
وی سرانجام در 20 ژوئيه 1951م در مسجدالاقصي توسط يك جوان فلسطيني كه مخالف انضمام بيت‏‌المقدس و بخش عربی فلسطين به اردن بود، هدف گلوله قرار گرفت و در 69سالگي كشته شد. پس از وي، پسرش ملك حسين به پادشاهي اردن رسيد.