فوتبال ما و امتیازگیری بیرون از مستطیل سبز

در فوتبال بدون تماشاگر و بی‌روح ایران که نشانه‌ای از کم کاری مسئولان در همه حوزه‌‌ها و به ویژه واکسیناسیون عمومی است، چیزی که این روزها دیده‌‌ می‌شود فقط حاشیه است و شلوغ‌کاری بیرون و داخل زمین، و آنچه به چشم‌‌ نمی‌آید پرداختن به اصل بازی فوتبال؛ به گونه‌ای که کاملا معلوم است عنان کار از دست متولیان امر در فدراسیون فوتبال در رفته و تا حدودی مسابقات باری به هر جهت جلو برده‌‌ می‌شود تا به اتمام برسد. با این شرایط شاید اوضاع در هفته‌‌های آینده که مسابقات حساس‌تری در پیش است وخیم‌تر شود و جاروجنجال‌‌های غیرفوتبالی رمق فوتبال را بگیرد. اعتراض‌‌های بی‌پایان بازیکنان در زمین و درگیری‌‌های فراوان بر سر یک اشتباه با داوران و عالم و آدم، تماشای بازی‌‌های لیگ برتر را به کاری دردآور و بیهوده تبدیل کرده است و بی‌گمان‌‌ می‌توان گفت که کمتر بیننده‌ای با این شرایط حال و روز خوشی از تماشایشان پیدا‌‌ می‌کند؛ به خصوص این که جام ملت‌‌های اروپا هم در جریان است و کیفیت آن مسابقات با حضور تماشاگران و پرداختن بازیکنان و کادر فنی به اصل فوتبال لذتبخش و هیجان‌انگیز است. در جریان جام ملت‌‌های اروپا شاهد بودیم که در بازی مهم نیمه نهایی یک پنالتی کاملا مشکوک به نفع انگلیس آن هم در وقت‌‌های اضافی گرفته شد اما اعتراضی ساده داخل زمین حتی در حد بازی‌‌های غیر مهم ما شکل نگرفت و همه چیز به راحتی تمام شد. پرداختن بیش از حد به حاشیه و مسایل بیرون از زمین حتما در اغلب موارد جواب‌‌ می‌دهد که این چنین همه بیانیه‌‌ می‌دهند و در هر موردی با بیشترین هیاهو، توهین و نفرت ابراز نظر‌‌ می‌کنند. ساختار معیوب ورزش ما که برگرفته از سازماندهی پر نقص تشکیلاتی و مدیریتی است، باعث شده جنجال‌‌های بیرونی به وسیله‌ای برای دستیابی به حق تبدیل شود و هر مجموعه‌ای سعی‌‌ می‌کند به روش خاصی این کارهای معمول و حاشیه‌ای را انجام بدهد تا در این آشفته بازار هم دیگر عیوب خودش را بپوشاند و هم صاحب امتیازی شود. حال و روز فوتبال ما آن قدر وخیم است که تازه در نبود برنامه‌ای مثل نود اغلب حاشیه‌‌هایش به تصویر کشیده‌‌ نمی‌شود و با آمدن تکنولوژی ویدئویی هم(var) دردی از آن دوا‌‌ نمی‌شود، چرا که باید داوران تصمیم‌گیر نهایی باشند و این به مذاق هیچ بازنده‌ای خوش‌‌ نمی‌آید. اعتراض بخشی از حواشی فوتبال است، اما وقتی به اصل تبدیل شده دیگر‌‌ نمی‌توان به امید لذت بردن از مسابقات به تماشای آن‌‌ها نشست و این سرگرمی هم به نوعی از دست‌‌ می‌رود تا مردمی که به این قبیل معدود هیجانات باقی مانده دلخوش بودند، بیش از گذشته دلسرد شوند.