حسین قندی، روزنامه‌نگار و استاد دانشگاه

قندی پس از دیپلم، در دو رشته زبان و ادبیات انگلیسی و روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی قبول شد و از میان آن دو، روزنامه‌نگاری را انتخاب کرد. او قبل از دانشگاه، در یک گروه تحقیقاتی که بنا بود مطالب روزنامه کیهان را از سال شروع این روزنامه (۱۳۲۱) تا سال (۱۳۴۹) به‌صورت کوتاه و خلاصه چاپ و منتشر کند، مشغول به‌کار شد و خلاصه کردن سرمقاله‌ها برعهده او گذاشته شد. او این دوره را از مؤثرترین دوره‌های کار خود می‌دانست. بعد از پایان آن دوره، در سال ۱۳۵۱ مؤسسه کیهان تصمیم به‌چاپ نشریه‌ای برای دو قاره آمریکا و اروپا گرفته‌ بود و قرار شد نشریه کیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی در بیاورد. همان سال، قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسئولیت بخش سیاسی نشریه نیز به عهده او گذاشته شد و در بخش‌های مختلف ازجمله شهرستان‌ها، فرهنگی، اقتصادی و... مشغول شد. او پس از بازگشت از آمریکا، در روزنامه‌های کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب و جام‌جم در سمت‌های مختلفی مشغول به‌کار نویسندگی و ایفای مسئولیت شد. وی معتقد بود که هر خبرنگار به هر خبر با زاویه دید خاص خود نگاه می‌کند و می‌تواند خبر را با رعایت صحت آن به‌صورت توصیفی بنویسد که خبرگزاری‌ها با استفاده از این روش خبرنویسی می‌توانند مخاطب و مشترک بیشتری جذب کنند. او همچنین بر این باور بود که هر حوزه خبری، زبان و ادبیات خاصی دارد و خبر باید توسط رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها با انعطاف و جذابیت نگارش شود. وی خبر را به دو مقوله «سخت‌خبر» و «نرم‌خبر» تقسیم کرد و معتقد بود سخت‌خبر، عناصر اصلی خبر را بیان می‌کند و نرم‌خبر با استفاده از قوه تخیل به‌تشریح حوادث حاشیه‌ای خبر اصلی می‌پردازد. او به‌همراه فریدون صدیقی در دوره‌های مختلف، کارگاه‌های مختلفی در کشور برای آموزش روزنامه‌نگاری راه‌اندازی می‌کردند. او در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ درگذشت.روزنامه‌نگاری نوین، مقاله‌نویسی در مطبوعات، و روزنامه‌نگاری تخصصی ازجمله تألیفات او هستند. کتاب روزنامه‌نگاری تخصصی حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفه‌ای اوست که گام مؤثری در درک پایه‌ای و مقدماتی از مطبوعات تخصصی، نحوه انتشار و فعالیت ثمربخش برای دانش‌پژوهان ارتباطات و به‌ویژه روزنامه‌نگاران است. این کتاب دربرگیرنده تاریخچه‌ای از مطبوعات تخصصی در جهان و ایران، گستره معنایی این‌گونه مطبوعات، شکل، قالب‌ها و محتوای موجود درزمینه روزنامه‌نگاری و انتشار نشریه است. مقالات و نوشته‌های فراوانی هم از او به یادگار مانده است.