غرب گُزیده - غرب گَزیده
علی خورسندجلالی (فعال فرهنگی)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2465
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


در «جشن رمضان» مطرح شد:

روایت خواننده پاپ از آهنگ «تهران»

همدلی| هشتمین شب از ویژه برنامه تلویزیونی «جشن رمضان» با یک قصه جالب توجه و حضور خواننده‌ای که برای دهه هفتادی‌ها خاطره‌انگیز بود از شبکه پنج سیما پخش شد. 
زینب پورابراهیم و بابک افرا در این قسمت از برنامه میزبان محمد جلیلی از استان مازندران بودند. مردی که در سال ۱۳۶۶ پدر می‌شود، اما هزینه ترخیص همسر و فرزندش را که ۷هزار تومان بوده، نداشته است. او همان‌جا از خداوند می‌خواهد آنقدر به او دارایی ببخشد که به همه نیازمندان کمک کند. 
جلیلی در آغاز قصه پرفراز و نشیب خود گفت: وقتی آقا عباس‌علی به دنیا آمد مدیر مالی بیمارستان به من گفت باید پول را بپردازی، گفتم: «پول ندارم». گفت: «برو کمیته سوادکوه و از آنها کمک بگیر». من خجالت می‌کشیدم به همین دلیل چندبار تا جلوی کمیته رفتم و برگشتم. تا این‌که بالاخره داخل شدم، به رئیس کمیته سوادکوه گفتم من این پول را قرض می‌خواهم و برمی‌گردانم، او گفت: «پسر جان ما اینجا هستیم برای کمک به شما.» آنجا تحت تاثیر این کار قرار گرفتم و از خدا خواستم به قدری به من مال بدهد که این کار کمیته را خودم انجام دهم.»
او افزود:«مدتی گذشت تا این‌که در سوادکوه یک مرکز درمانی از سمت سپاه بنا کردیم و من هم مسئول آنجا شدم. هر صبح جیبمان را خالی می‌کردیم و شب هم با جیب خالی برمی‌گشتیم، مبادا این‌که یک هزار تومانی از بیت‌المال در جیب ما باشد. آن زمان من ۵ هزار و ۶۰۰ تومان حقوق می‌گرفتم، بعد برای ادامه تحصیل به مشهد رفتم که ۴ هزار تومان هزینه اجاره منزل و ۱,۶۰۰تومان هم بابت پول آب و برق صرف می‌شد. شرایط مالی زندگی باز هم سخت بود تا این‌که آقایاسر فرزند دوم ما هم به دنیا آمد. آن زمان من حتی پول نداشتم که برای همسرم یک کمپوت بخرم.» 
جلیلی بیان کرد:«برای برگشت از خراسان ۱۵۰تومان پول داشتیم، کامیون ۱,۴۰۰تومان گرفتیم و برگشتیم، موقع رسیدن از فامیل‌ها پول جمع‌آوری کرده و کرایه ماشین را پرداخت کردیم. من ماهانه از سپاه ۹ هزار تومان حقوق می‌گرفتم. پدرم در سوادکوه معدن داشت، رفتم و خواهش کردم که آنجا کار کنم، اولش موافق کارگری من نبود، اما بالاخره خودم را مشغول کردم و روزی ۸هزار تومان درآمد داشتم. 
تا این‌که سال ۷۴ به عنوان پیمانکار بزرگ چوب در سوادکوه شناخته شدم.» او ادامه داد:«من همان موقع به صورت پراکنده کمک می‌کردم تا این‌که رئیس کمیته امداد سوادکوه با من تماس گرفت، من به آنجا مراجعه و با حقوق ماهی ۹هزار تومان سرپرستی ۴۰ بچه یتیم را که در ماه ۴۰۰ هزار تومان هزینه داشتند، پذیرفتم.
 تا این‌که الان به نیابت از ۱۰هزار و ۴۰۰ شهید مازندران، پدر ۱۰هزار و ۴۰۰ یتیم هستم. و این را مطمئن باشید در سال آینده هیچ بچه یتیم بدون مسکن در سوادکوه نخواهیم داشت، ضمن این‌که هزینه شیمی درمانی بیماران را هم پرداخت می‌کنیم.» جلیلی با بیان این‌که عهد ما با خدا این است که هر که مراجعه کرد به او نه نگوییم ادامه داد:«الان درآمد معدن، کارگاه صنعتی و دامداری صرف نیازمندان می‌شود.
 ۱۰ روز پیش هم مطلع شدم که یک حسینیه نصف‌کاره مانده است، همان جا با خدا معامله کردم که این کار را من انجام می‌دهم تو دو کار دیگر ما را درست کن. زنگ زدیم و میلگرد آوردند و کار شروع شد. یا یک معامله دیگر بود که من از خدا خواستم مبلغش آن چیز که برایم مهم بود باشد و گفتم خدایا مرا نبین یتیمان را ببین، آنها تماس گرفتند و با ۳۰درصد بالاتر از مبلغی که من می‌خواستم معامله انجام شد.»
 مهمان دوم برنامه نیز خواننده‌ای بود که پس از مدت‌ها دوری از تلویزیون، بار دیگر در قاب «جشن رمضان ۱۴۰۰» مقابل بینندگان حاضر شد. امیر کریمی که با آهنگ خاطره‌انگیز «تهران» به شهرت رسید درباره این قطعه توضیح داد: نام آلبوم «غریبه» بود که در سال ۷۷ همزمان با شکل‌گیری مجدد موسیقی پاپ این آلبوم را تولید کردم که پرخرج هم بود. او در تعریف کار خوب و انفاق بیان کرد: خیلی از کارها خوب هستند و هزینه‌های بالا ندارند، خداوند در قرآن می‌فرماید از آنچه به شما دادیم انفاق کنید، بنابراین هرکسی از هر آنچه دارد باید ببخشد. باید استانداردهای جوانان از کار خوب بالا برود، اگر کار خوب و انفاق انجام شود دیگر شاهد ناملایمتی ها در جامعه نخواهیم بود.
 این خواننده با اشاره به یک قطعه از چلیپایی که شعر آن از سعدی است و خودش نگارش کرده است، بیننده‌ها را به یک اجرای زنده از شعر سعدی مهمان کرد. او در پایان برنامه آهنگ «تهران» را برای بینندگان اجرا کرد.