تاسیس کشور بلژیک و نگاهی کوتاه به تاریخچه آن

نشست نوزدهم آوریل 1839 لندن «استقلال، بی‌طرفی و سلطنتی بودن» بلژیک را تضمین کرد و همین «تضمین بازی‌ها» از علل دو جنگ جهانی قرن 20 بود و ترس از سلاح اتمی است که مانع جنگ جهانی دیگری شده است، نه ابتکار و خردمندی «دولت ـ مردان».
 بلژیک از زمان سلطه رومی‌ها که یک ایالت این امپراتوری به نام «گالیا بلژیکا» بود تا انقلاب سال 1830 به صورت یک کشور مستقل نبود و حاکمیت ملی نداشت. 
این انقلاب استقلال بلژیک را اعلام داشت که نشست سال 1831 قدرت‌های اروپایی آن را تایید و نشست 1839 لندن این استقلال را تضمین کرد. 
ساکنان ِ به آن ترتیب استقلال یافته بلژيکِ 30 هزار کیلومتری (و اینک 11 میلیون نفری) سه گروه بوده‌اند؛ فلاندرها در شمال، والون‌ها در جنوب و آلمانی‌ها در جنوب شرقی.
 فلاندرها به زبان فلمیش (فلمینگ) تکلم می‌کنند و «والون‌ها» فرانکو فون (فرانسوی زبان) هستند با فرهنگ‌های مختلف و در زمان برتری هر قدرت اروپایی؛ اسپانیا، فرانسه و ... تابع آن قدرت و در نتیجه صحنه جنگ‌ها. ناپلئون در سال 1815 در واترلو (ناحیه‌‌ای در نزدیکی بروکسل) شکست نهایی خورد.
 از این زمان بود که بلژیکی‌ها به اندیشه استقلال افتادند. بلژیک یکی از کشورهای دو زبانه جهان است و اینک عملا پایتخت ناتو و اتحادیه اروپا به شمار می‌رود.
 اشتراک زبان، نژاد و فرهنگ با دو همسایه، سبب شده بود که اتحادیه بنه لوکس (هلند، بلژیک و لوکزمبورگ) به وجود آید. هر سه کشور از موسسان اتحادیه اروپا هستند.