زیر سایه نام فرزند

استاد محمدتقی شريعتی در سال 1286 شمسی در روستای مزينان سبزوار به دنيا آمد. دروس مقدماتی را نزد پدر و عمويش فرا گرفت و در 1307 جهت ادامه تحصيل راهی مشهد شد. در مشهد از محضر استاداني همچون شيخ‌هاشم قزوينی، اديب نيشابوری بزرگ، اديب نيشابوری ثاني، شيخ كاظم دامغانی و ميرزا احمد مدرس بهره گرفت. فعاليت اجتماعي وي از 1311 با ورود به وزارت فرهنگ و مسؤوليت در مدرسه ابن‏ يمين و تدريس در آنجا آغاز شد. از 1320 ش به بعد، همزمان با اشغال ايران توسط متفقين و گسترش فعاليت حزب توده، به تنهايي در خراسان به مبارزه با انحرافات فكری و اسلام‏‌زدايی برخاست. وی با تشكيل كانون نشر حقايق اسلامی در مشهد و برگزاری جلسات هفتگي و سخنرانی و تفسير، اذهان جوانان را روشن می‌كرد. استاد محمدتقی شريعتی از سال 1323 حضوری فعال در عرصه سياست داشت و به خاطر مبارزات ضداستبدادی خود، 2 بار به زندان افتاد ولی هرگز از راهی كه يافته بود عقب ننشست. ايشان بعدها در مسجد هدايت تهران به جای آيت‏‌اللَّه طالقانی تفسير قرآن مي‏ گفت. با تأسيس حسينيه ارشاد و بنا به دعوت آیت‌الله مطهری به مدت چهار سال در آنجا - مثل فرزندش دکتر علی شریعتی- به تدريس و سخنرانی مشغول بود.او اگرچه در سال‌های پس از انقلاب زیر سایه شخصيت انقلابی وشهرت سیاسی فرزندش قرار گرفته بود، اما از او آثاری برجسته چون تفسير نوين، كتاب خلافت و ولايت، امامت در نهج‌البلاغه و علي(ع) شاهد رسالت، بر جاي مانده است. سرانجام اين انسان فرزانه در 31 فروردين 1366 برابر با 21 شعبان 1407 قمری در هشتاد سالگی از دنیا رفت.