یکی از سه تفنگدار ایرانی

اقتداری مشهور به «پدر مطالعات خلیج فارس»، آموزگار، وکیل دادگستری، نویسنده، مورخ، جغرافیدان، استاد دانشگاه تهران و رئیس دفتر مطالعات خلیج فارس در مرکز دائره‌المعارف بود. عمده شهرت او به‌علت پژوهش در حوزه خلیج فارس است. وی تمام سواحل خلیج فارس و دریای عمان را برای فعالیت‌های تحقیقاتی‌اش پیاده طی کرده و از دوران جوانی شروع به نقشه‌برداری تمام این سواحل کرده‌است. جلال آل‌احمد، اقتداری و دو دوست پژوهشگرش، ایرج افشار و منوچهر ستوده، را با عنوان «سه تفنگدار» و «گورنگار» توصیف می‌کرد. کتاب «خلیج فارس» او جایزه ویژه یونسکو در ایران را به‌خود اختصاص داده و تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده‌است. این مورخ وطن‌دوست پس از دوره ابتدایی و دبیرستان در شهر لار و دانش‌سرای مقدماتی شیراز، دو سال رئیس فرهنگ لارستان و بنادر خلیج فارس بود؛ پس از آن ضمن تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، به‌تدریس در دبیرستان‌های تهران مشغول شد و در سال ۱۳۳۴ موفق به‌گرفتن اجازه وکالت پایه یکم دادگستری شد. در سال ۱۳۴۸ از وزارت فرهنگ بازنشسته شد و از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶ در دانشکده حقوق و علوم سیاسی به‌تدریس پرداخت. در سمیناری که به‌همت محیط طباطبایی و ریاست سعید نفیسی برگزار می‌شد شرکت کرد و در این سمینار به‌سخنرانی در باب فولکلور و فرهنگ عامه خلیج فارس پرداخت و در این جلسه به رومن گیرشمن، مورخ و باستان‌شناس مشهور فرانسوی، که در باب جزیره خارک به زبان فرانسه سخنرانی می‌کرد، یادآور شد که چندین بار به جای «خلیج فارس»، به گفتن «خلیج» اکتفا کرده‌است که این هوشیاری منجر به عذرخواهی گیرشمن از حضار و مردم ایران شد. مسافرت‌های تحقیقاتی او بین سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ در سواحل جنوبی ایران باعث به‌وجود آمدن و تألیف کتاب‌هایی همچون «دیار شهریاران» و تهیه ۴۰۰۰ قطعه عکس از آثار تاریخی شد که در شناختن و شناساندن تاریخ و فرهنگ نواحی جنوبی ایران و سواحل خلیج فارس حائز اهمیت است. در ۱۳۴۶ از سوی دولت ایران به‌عنوان کارشناس گردشگری به‌عربستان، عراق و لبنان اعزام شد. او به‌خاطر مطالعات و پژوهش‌هایش به‌تدریس در رشته تاریخ در مقطع دکترای دانشگاه تهران دعوت شد. احمد اقتداری در ۲۷ فروردین 1398در۹۴ سالگی درگذشت و در شهر گراش به‌خاک سپرده شد.