نظامیان و لزوم پاسداری از جایگاه خود

فقط دو ماه و اندی به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، اما تنور انتخابات همچنان سرد و از نشاط سیاسی و اجتماعی خبری نیست، جز برخی بگوومگوهای انتخاباتی و اختلافات سیاسی دربین جبهه خودی، ورود تعدادی از فرماندهان ارشد دوران دفاع مقدس به کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری بسیار قابل تامل است، این رقابت می‌تواند گسترش اختلافات درون‌خانوادگی مراکز حساس نظامی و امنیتی را رقم بزند.
لزوم تحلیل آسیب‌شناسانه این رویکرد که برای امنیت و منافع ملی‌ معنادار است، به شدت احساس می‌شود، از این‌روست که تحلیل‌های متفاوتی پیرامون این وضعیت در فضای رسانه‌ای کشور انجام شده است.در شرایط کنونی دلسوزان نظام تلاش دارند که نسبت به ورود و یا عدم ورود نظامیان افکار عمومی را حساس و هوشیار گردانند، زیرا ذات فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی عقبه مدنی خاص خود را می‌طلبد و این امری مشارکت‌جویانه، سیاسی و تشکیلاتی است.
اگر این امر بدون توجه به عقبه و خاستگاه سیاسی و اجتماعی مد نظر گرفته شود، می‌تواند با تبعاتی همراه باشد. نظام باید کوشش کند که سرمایه‌های اجتماعی و عقیدتی که در پاسداری از کیان اسلامی و دستاوردهای انقلاب نقش اول را داشته‌اند، در رقابت‌های سیاسی دچار تضعیف نشوند و این سرمایه مهم هر نهاد نظامی و دفاعی در بازی‌های انتخاباتی به حراج گذاشته شود. ضرورت جلوگیری پیشگیرانه و مدبرانه براساس نظرات امام راحل و اصول قانون اساسی، خواستی راهبردی و عاجل است تا در اسرع وقت از  چند دستگی و تشتت در بین ارکان عملیاتی و اقتدار جمهوری اسلامی یعنی نظامیان به ویژه پاسداران و بسیجیان جلوگیری شود. 
ورود وسیع، متنوع و رقیب گونه امروزی نظامیان به عرصه انتخابات بر خلاف تک ورودی‌های کمرنگ دوره‌های قبل است. به همین منظور آسیب‌شناسی پیشگیرانه امری فوری و حیاتی است، زیرا تعدادی از شخصیتهای نظامی(سپاهی) مستظهر به عقبه‌های درون سازمانی، ملی و ایلی هستند و عزم را بر برتری‌جویی فردی و انتخاباتی گذاشتند. همه این شخصیت‌ها با وجود ارزش‌هایی که دارند، اما همانند ابنای بشر، دینداران و ایرانیان نمی‌توانند، از حب و بغض‌های ذاتی در رقابت سیاسی برای کسب قدرت برکنار باشند، بنابراین همگی با به رخ کشیدن توانمندی‌های خود و برملا کردن ضعف رقبا و جلب مشارکت عقبه نامدنی درون سازمانی و ارزشی خود، در صدد پیروزی در انتخابات و حذف سیاسی رقیب هستند. پس تا دیر نشده است، باید همه به عهد وزین پاسداری در پایبندی به خط و اندیشه‌های معمار انقلاب و البته قانون اساسی تمکین کنند و این دو منبع مهم جمهوری اسلامی را بدون تفسیر و مصادره به مطلوب، نصب‌العین خود قرار دهند.