نظارت در نظارت در نظارت

یکی از جمله مسائلی که در کشور ما در حوزه نظارت بر امور به خصوص اقتصادی وجود دارد بحث نظارت بر کار نهادها و ادارات تابعه دولت و دیگر جاهاست که بارها بدان پرداخته شده و راه به جایی نبرده است؛ اما با این وجود نمی‌شود نسبت به آن بی‌تفاوت بود یا از کنارش به سادگی گذشت. 
وجود نهادها و بخش‌های نظارتی گوناگون در ادارات و بیرون از ادارات مسئله‌‌ای است که هر فرد ولو غیر کنجکاو را با این پرسش مواجه می‌کند که بالاخره تکلیف این همه نهاد و سازمان نظارتی و بازرسی چه می‌شود که داد همه از رئیس جمهور و وزرا و مدیران گوناگون همراه با مردم به آسمان می‌رسد، اما اتفاقی مثبت رخ نمی‌دهد؟!
 بعید به نظر می‌رسد در ساختار حکومتی سایر نقاط دنیا  فعالیت این حجم گسترده از نهادهای نظارتی را داشته باشیم اما بیکارترین و بی‌خاصیت‌ترین نقطه مملکت در اقتصاد، نهادهای نظارتی هستند.
 در همین ایام عید و روزهایی که بحث بر سر سفر کردن یا نکردن بیش از گذشته داغ بود، باز به ناگهان قیمت کالاهای مختلف بالا و بالاتر رفت و موضوع مرغ به بحثی چالش برانگیز و حیثیتی تبدیل شد، اما طبق معمول مشخص نشد که مشکل کجاست و حتی مسئولان مربوطه از جمله وزیر کشاورزی هم پاسخ درستی به این ابهام نداد. 
چیزی که در این مورد معلوم است این که در هر دوره‌‌ای و به هر مناسبتی قیمت‌ها سرسام‌آور بالا می‌رود و همیشه هم دست‌های پنهانی در کار است که عاقبت با دستگیری یکی دو نفر بحران از نظر مسئولان پایان می‌یابد، ولی دردی از مشکلات روزمره مردم درمان نمی‌شود. 
به راحتی می‌توان پی برد که برخورد با فرد در این گونه موضوعات مهم و بنیادی فایده‌‌ای ندارد و باید جریان‌های ریشه‌دار و پرنفوذ را شناسایی و معرفی کرد تا مسئله شفاف و بدون از هیاهو مورد بررسی قرار گیرد؛ کاری که با این همه نهاد نظارتی هنوز شدنی نیست و مردم می‌مانند و گرانی‌هایی که هر کس تقصیر آن را به جایی حواله می‌دهد و با جلسه‌‌ای در مجلس با حضور وزیر و در نهایت کارت زرد یا با وعده‌های سخنگویان دولتی به اتمام می‌رسد.