معلولین و حق به شهر

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در مدیریت شهری، مورد اغفال واقع شده، مسئله رعایت حقوق معلولان است. اگر چه اسناد بالادستی زیادی نیز در این باره وجود دارد اما این مسئله همچنان بایکوت مانده است. به عنوان مثال ماده ۵ و ۱۱ منشور حقوق شهروندی، و ... اما آنچه شایسته است حتماً در برنامه شورای شهرها مورد توجه قرار گیرد ماده ۲ قانون جامع حمایت از حقوق معلولان است که بیان می‌دارد:«شهرداری‌ها موظفند از صدور پروانه احداث و یا پایان کار برای آن تعداد از ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابری که استانداردهای تخصصی مربوط به معلولان را رعایت نکرده باشند خودداری کنند.» ماده ۴ قانون جامع حمایت از حقوق معلولان نیز مقرر می‌دارد:«معلولان می‌توانند در استفاده از امکانات ورزشی، تفریحی، فرهنگی و وسایل حمل و نقل عمومی، از تسهیلات نیم‌بها بهره‌مند شوند.» و تبصره این ماده نیز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تربیت بدنی و شهرداری‌ها را موظف می‌کند کتابخانه، اماکن ورزشی، پارک و اماکن تفریحی خود را به نحوی احداث و تجهیز کنند که امکان بهره‌مندی معلولان از آن‌ها ممکن باشد. لذا:
- مناسب‌سازی وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس و تاکسی؛
- مناسب‌سازی محیط پارک‌ها و معابر و پیاده‌روهای شهری برای استفاده معلولان؛
- مناسب‌سازی معابر و اماکن؛
.صدور پروانه ساختمانی با رعایت اصول مناسب سازی برای معلولان و ... نیازمند بررسی بیشتر و دقیق تر و برنامه‌ریزی صحیح و حداقل توجه بیشتر مدیریت شهری را دارد.