سید حسن خمینی: از ممیزیها خندهام میگیرد
طعنههای خمینی
همدلی| حجتالاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی در دیدار با اعضای شورای مرکزی مجمع ایثارگران که روز پنچشنبه در حسینیه جماران برگزار شد، صریحتر از گذشته نسبت به برخی امور جاری در کشور واکنش نشان داد. صراحتی که البته گاه به طعنه نیز تنه میزند. سیدحسن خمینی در این نشست، از ایجاد محدودیت برای حضور همه افراد و گروهها در انتخابات تا محدودیتهای ناکارآمد را به نقد کشید و گفت که باید به خواسته نهایی مردم تن داد.به نوشته جماران، وی با اشاره به بیثباتی در وضع اقتصادی موجود یادآور شد: امروز تقریبا قدرت خرید هر دهک جامعه نسبت به گذشته، به اندازه یک یا دو دهک پایین آمده و در مجموع توانمندی گروههای مختلف به اندازه وسع خودشان تنزل پیدا کرده است. افراد جامعه هم در کنار خودشان موج نارضایتی حاصل از بحثهای اقتصادی را به خوبی لمس میکنند. این امر به مرور میتواند بحث حاشیهنشینی و بحث دوگانه فقیر و غنی پدید بیاورد و بحث فرار مغزها را در پی داشته باشد و این تهدید هم شامل کسانی میشود که بیرون از ایران بازار بهتری برای سرمایه خود پیدا میکنند و صاحبان مغزها، که میتوانند با سرمایه خود بیرون از ایران زندگی کنند.
توان ملی ما به سمت بیرون میرود
وی با اشاره به آمار اخیری که در خصوص خروج روزانه پرستاران از کشور منتشر شد، افزود: این مسئله در مورد مهندسان و سایر تحصیلکردهها هم صادق است. این نشان میدهد که توان ملی ما به سمت بیرون میرود. همه این موارد نشانههای موجهای اولیه فقر اقتصادی است.
وقتی دینداران متصدی دنیا میشوند
سیدحسن خمینی تأکید کرد: دینداران وقتی تصدی دین مردم را دارند فقط مسئولیت آخرت را دارند، ولی وقتی تصدی دنیا میکنند اگر نتوانند دنیا را خوب بسازند به دین هم لطمه زدهاند. لذا وقتی دینداران تصدی دنیا میکنند باید دنیا را بهتر از غیر دینداران بسازند و یا حداقل مطابق و مشابه آنها اداره کنند.
باید به خواسته مردم تن دهیم
یادگار امام ادامه داد: مشکلات ما خیلی زیاد است، اما راهحل آنها این است که به مردم برگردیم و به خواسته آنها تن بدهیم. البته ممکن است آنچه که مردم میخواهند مطابق خواسته شخص من نباشد. من تلاش میکنم آنها را راضی کنم که این حرف درست است. هیچ راهی جز بازگشت به مردم و هیچ چیزی برای کشور واجبتر از یک انتخابات پر شور و شامل نیست. انتخابات «شامل» یعنی باید همه در آن نماینده داشته باشند. شرط اول آن این است که بساط تنگ نظری و حذف برداشته شود. «تقسیم بر دو کردن» نیروهای کشور باعث ترفیع چاپلوسان و متملقانی میشود که اتفاقا به سخنانی که میگویند هم باور ندارند.
نباید برخی از حضور در انتخابات محروم شوند
سیدحسن خمینی تأکید کرد: بنده چه اولویتی نسبت به شما دارم که یکی را راه بدهم و یکی را راه ندهم؟! قانون هم اگر جلوی حقوق مردم را میگیرد، قانون غلطی است و باید به سمت اصلاح آن رفت. ضمن اینکه با قانونهای موجود، به خصوص قانون اساسی، به راحتی میشود حقوق عمومی مردم را احیاء کرد.وی با انتقاد شدید از ردصلاحیت شمار قابل توجهی از کاندیداهای انتخابات شورای شهر پیشرو، گفت: معنا ندارد که با نگاه تنگنظرانه گروههایی را از حق حضور در انتخابات محروم کنند. به چه حقی میتوان پذیرفت که چند نفر با سلیقه خاص حق مردم برای حضور نمایندهشان را نادیده بگیرند؟! به خصوص آنکه اساسا شوراهای شهر و روستا نهادهایی اجتماعی و غیرسیاسی هستند.
رئیس جمهور را مردم باید انتخاب کنند
وی افزود: الآن هم اصلا مهم نیست چه کسی رئیس جمهور میشود؛ بلکه مهم این است که این مردم او را رئیس جمهور کنند. اتفاقا فقط کسی که مردم او را رئیس جمهور کنند میتواند به خوبی مقابل آمریکا بایستد و عزتمندانه منافع ملی را تأمین کند.
انتخابات پرشور از نان شب واجبتر است
یادگار امام اظهار کرد: برای رفع بیکاری، فقر و حتی مسائل اجتماعی از نان شب واجبتر این است که ما به سمت یک انتخابات پر شور برویم. اینکه چه کسی انتخاب میشود، بُعد دوم قضیه است. اما معنا ندارد که به لوازم آن تن ندهیم و بعد هم بگوییم «میخواهیم؛ اما امکانش نیست». «یا مکن با پیلبانان دوستی/ یا بنا کن خانهای در خورد پیل». لذا من فکر میکنم هیچ امری واجبتر از بازگشت به این شعار امام نیست که «همه با هم». اول انقلاب این شعار سرتیتر آرم جهاد سازندگی قرار گرفت. به صورت «تنها» کاری پیش نمیرود ولی اگر دستهایمان در هم افتاد همه کار میتوانیم بکنیم.
از ممیزیها خندهام میگیرد
سیدحسن خمینی در بخش پایانی سخنان خود گفت: اگرچه حل بخش زیادی از معضلات فرهنگی منوط به حل مشکلات اقتصادی است، اما بخش دیگر مشکلات به خاطر این است که هنوز به این واقعیت توجه نشده است که اگرچه تا برهههایی از تاریخ میتوانستیم با ایجاد محدودیتها و بگیر و ببند مصونیت فرهنگی ایجاد کنیم، اما امروز دیگر نمیشود این رویکرد را ادامه داد؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم، امکان ندارد! ماهواره را منع کردیم، اما امروز هست! بعد گفتیم تماسهای تصویری نباشد؛ اما آن هم آمد! تلگرام را فیلتر کردیم؛ آن هم هست! یعنی واقعیت این است که امکان محدود کردن نیست. من بعضی وقتها از ممیزیهایی که در کتابها صورت میگیرد، خندهام میگیرد. برای یک کتاب 500 نسخهای چه بگیر و ببندهایی داریم، اما بعدا نسخه پی دی اف بدون سانسور آن 60 تا 70 هزار بار خوانده میشود! باید به نوع دیگری از مدیریت تن داد و مصونیت را این بار نباید از زاویه محدودیت رفت و به نوع دیگری باید وارد این فضا شد. آن وقت او خودش را تحمیل میکند و ما همیشه از عقب سر میدویم.