‌‌‌‌سیزده به‌در ممنوع، بقیه آزاد

یکی از کارهایی که در روز ‌‌‌‌سیزده به‌در انجام گرفت بستن پارک‌ها و اماکن تفریحی و... به روی مردمی بود که سرگردان و خسته از حضور سنگین کرونا به این اماکن هجوم آورده بودند. 
‌‌‌‌این‌که این عمل و ممانعت از حضور مردم در پارک‌ها و..‌. تا چه حد مانع از شیوع کرونا می‌شود معلوم نیست، اما هر چه هست دستورالعمل‌های چریکی و ناگهانی ضربه‌های زیادی به روح و روان مردم به خصوص پیران و کهنسالانی وارد می‌کند که در این ایام جایی و گوشه دنجی به جز پارک‌های محلات برای فرار از فضای تنگ و فشرده خانه سراغ ندارند. 
وقتی قرار است در فردای ‌‌‌‌سیزده به‌در اغلب مردم با وسایل نقلیه عمومی بر سر کار بروند و در ازدحام جمعیت لول بخورند، چه فایده دارد که یک روز مشخص راه را بر آن‌هایی بست که واقعا به این فضا و اماکن در این روز خاص بیش از همه نیاز دارند.
 کسانی که توانایی رفتن به ویلاها و مکان‌های شخصی را دارند بی‌گمان نیازی به حضور در مکان‌های عمومی ندارند و افرادی هم که به اتفاق خانواده و دوست و فامیل می‌توانند به بیرون از شهر فرار کنند و در کوهپایه و دامنه‌ها یله شوند بدون معطلی این کار را انجام می‌دهند، پس این وسط فقط می‌ماند مردمی که امکان بیرون رفتن از شهر یا رفتن به ویلاهای شخصی را ندارند و تنها به حضور در چند قدمی خانه‌شان قناعت می‌کنند که آن‌ها هم بدسلیقگی و از سر ندانم‌کاری از این فضا و اماکن محروم شدند. برای مقابله با شیوع کرونا نیاز به کارهای اساسی بود و هست، نه ‌‌‌‌این‌که هر کس هر کاری یا برنامه‌‌‌ای به ذهنش رسید آن را عملی کند. این قبیل کارها به نظر نمی‌رسد راه به جایی ببرد و در اصل ماجرا و مشکل از جای دیگری است. 
هنگامی که اعتماد عموم مردم به برنامه‌های مختلف از بین می‌رود و به نوعی هر عملی را اگر چه با حسن نیت هم باشد طور دیگری تعبیر و تفسیر می‌کنند، باید مراقب برنامه‌ریزی‌های گوناگون در این زمینه باشیم و بدانیم که هر کاری را باید اول سبک و سنگین کرد و بعد آن را انجام داد. 
فضای منفی شکل گرفته حول برنامه‌های ستاد مقابله با کرونا یکی از عواملی است که نمی‌گذارد اعمال صحیح و پروتکل‌های بهداشتی به طور اصولی و کارشناسانه صورت بگیرد و مردم هم در این راه همیاری چندانی نمی‌کنند. 
هر چه باشد و هر برنامه‌‌‌ای قرار است اجرا شود با یک بام و دو هوا به جایی نمی‌رسد. نمی‌شود در جایی و اماکنی برنامه‌هایی با شدت و جمعیت بیشتر و فشرده‌تری برگزار شود و در جایی دیگر از حضور پراکنده مردم جلوگیری شود. این قبیل کارها باقیمانده اعتماد مردم را در این مورد به خصوص از بین می‌برد و‌ کار همه را برای مقابله با ویروس کرونا دشوارتر می‌کند.
 بی‌گمان مردم کمترین نقش و تقصیر را در این میان دارند و مسئولان مربوطه بهتر است راه‌های دیگری را پیدا کنند یا بالکل و از ریشه اعمال خود را مورد بازبینی قرار دهند تا بیش از این  در این باتلاق گرفتارتر نباشیم.