اشكالات منطقی:

گاهی ديده می‌شود كه برخي عبارات اگرچه به لحاظ رعايت قواعد ساختمان دستوری و به كار نبردن خطاهای رايج زبانی صحيح به نظر می‌رسند، اما واجد صورت منطقی نيست.
مثال: اين موافقتنامه شامل يك سلسله رفرم‌های اقتصادی است.
ملاحظه می‌شود كه هرچند اين جمله از لحاظ ساختار دستوری اشكال ندارد، ولي به لحاظ منطقی درست نيست، زيرا از يك سو از عبارات لاتين استفاده شده و از سوی ديگر خواننده با خود می‌انديشد كه«اين موافقتنامه» چگونه شامل «رفرم» می‌شود؛ و بايد نوشت: در اين موافقتنامه به يك رشته اقدامات اصلاحی در زمينه رفع محدوديت‌های اقتصادی تعهد شده است. كوهنوردان تيم سازمان در يك صعود موفق به فتح قله... شدند.
قله با صعود فتح نمي‌شود. عبارات «فتح» نيز در اين تعبير غيرمنطقي است، بايد گفت: كوهنوردان تيم سازمان در يك برنامه موفقيت‌آميز به قله.... صعود كردند.
نظير چنين مسامحاتی كه عمدتاً از بی‌توجهی به ساخت و بافت معنايی جمله و ناآگاهی از مصاديق معنايی عبارات ناشی مي‌شود، در متون مطالب اندك نيست و بايد حتي‌المقدور، صورت منطقی كلام را در متن مطالب رعايت كرد.