به‌کارگیری سیستم غیرمتمرکز؛ بهترین اتفاق در مسیر توسعه

 اکنون کارگروه‌هایی  در دولت مستقبل(دولت چهاردهم) شکل گرفته است تا با ساز و  کار مبتنی بر شایستگی افراد را برای سمت‌های وزارت، مدیران عالی، مدیران میانی و مدیران عملیاتی و خرد انتخاب کنند.
در این حال شورایی به ریاست وزیر امور خارجه دولت دوازدهم جناب دکتر “ظریف” زیر عنوان شورای‌عالی انتقال دولت که تمهیدات ارزشمندی درمجموع از سوی دکتر پزشکیان به حساب می‌آید. آنچه در این نقشه راه قابل تامل است چابکی کارگروه‌ها و چابکی بیشتر دولت در  ماموریت توسعه و مسیر عدالت محوری آن از اکنون تا دوران حیات سیاسی آن است. چالاکی و برون سپاری وظایف از سوی دولت باید در راستای مسیر خصوصی سازی باشد که مزیت آن در جهان مدرن به اثبات رسیده است.
در این پلت فرم در نظر گرفتن کارکردهای غیر متمرکز می‌تواند به دولت کمک قابل توجهی کند. کارکردهای چنین سیستمی مبتنی بر تمرکز زدایی، مزیت‌یابی و شایستگی و...هستند که نقش بسیار مهمی در مواجهه با یک نظام بروکراتیک دارند. در این‌حال یک نسخه تجربه شده و اثربخش باشد.
سیستم غیر متمرکز یا چیزی شبیه آن در راستای شایستگی یک سیستم سایبرنتیک( cybernetics ) است که خودش را اصلاح ترمیم و تقویت می‌کند. در مسیر غیر متمرکز شدن مزیت‌های انسانی به همراه مزیت‌های طبیعی و تولیدی، کشاورزی و خدماتی و....راهشان را پیدا کرده و بروز و ظهور پیدا می‌کنند.
 مسیر تصمیم‌گیری کوتاه و از قاعده به سمت راس هرم شکل می‌گیرد. منابع و امکانات اثربخش و بهره‌ور‌تر می‌شوند و به‌نظر چنین سازو‌کاری مسیر توسعه را کوتاه هموار و کم هزینه می‌کند.