اوکراین بعد از الحاق
سیفالرضا شهابی (تحلیل گر سیاسی) روزی که پوتین رئیس جمهور روسیه در اسفند ۱۴۰۰ فرمان ورود ارتشش به داخل خاک اوکراین را صادر کرد جهان و خصوصا بلوک غرب وارد عرصه جدیدی از مناقشات بینالمللی شد . بلوک غرب از اروپا تا آمریکا جهت مقابله با روسیه از چند طریق اقدام کردند و به موازات هم به حمایت از اوکراین برخاستند :
۱- تحریم بیسابقهای بر روسیه تحمیل کردند با این امید که روسیه در زیر بار سنگین تحریمها خم شود و نتواند مقاومت کند و مجبور شود نیروهایش را از خاک اوکراین خارج کند .
۲- کمکهای مالی هنگفت در حد ۱۵ میلیارد دلاری به اوکراین و ارسال پیشرفتهترین جنگ افزارهای نظامی.
۳- هجمه گسترده رسانهای علیه روسیه بهطوریکه به همگان ثابت کنند روسیه شکست خواهد خورد و ارتش این کشور از هم فرو خواهد پوشید و در پی آن، پوتین عزل میشود !
با گذشت هفت ماه از جنگ و خونریزی و کشته شدن نظامیان از دو طرف و تعداد زیاد غیرنظامی در اوکراین و تخریب شهرها، آبادیها و مناطق مسکونی و زیرساختهای اوکراین و پیشروی ارتش روسیه در ماههای ابتدایی تا نزدیکی کیف و سپس عقبنشینی، در نهایت به این منجر شد که، روسیه از اول مهر تا پنجم مهر ۱۴۰۱ از مردم مناطق شرق اوکراین و هممرز با روسیه به نامهای «دونتسک»، «لوهانسک»، «خرسون» و«زاپورژیا» همهپرسی به عمل آورد مبنی بر اینکه، آیا میخواهند به روسیه ملحق شوند؟ ظاهرا سه منطقه بالای ۹۰ درصد و یک منطقه بالای ۸۵ درصد بر الحاق رای مثبت دادند .
کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا با همهپرسی مزبور مخالفت کردند و آن را فاقد وجاهت قانونی و اعتبار بینالمللی دانستند. پوتین در روز جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱ در تالار سنت جورج کاخ کرملین مسکو در مراسم ویژه رسما اسناد پیوستن چهار منطقه را امضا کرد و در این مراسم اظهار داشت:« این مناطق حالا سرنوشتی مشترک با روسیه دارند، لذا دولت اوکراین باید سریعا آتشبس اعلام کند و به مذاکرات بپیوندد.ما با هر ابزاری که در اختیار داریم از سرزمینمان محافظت خواهیم کرد.»
همزمان آمریکا به اتفاق آلبانی پیشنویس قطعنامهای مبنی بر محکومیت روسیه را به شورای امنیت سازمان ملل ارائه داد و از ۱۵ عضو شورای امنیت ده کشور به آن رای مثبت دادند و کشورهای چین، برزیل، هندوستان و گابن رای ممتنع و در نهایت با رای منفی روسیه و استفاده از حق و تو تصویب آن انجام نگرفت.اکنون مسکو از کییف دعوت به مذاکره کرده و دو راه پیش روی آن قرار دائه است:یکی این که وضعیت فعلی را بپذیرد و از ۱۵ درصد از خاک کشورش چشمپوشی کند و با مسکو به مذاکره بنشیند. دیگر این که به درگیریهای نظامی برای پسگیری مناطق از دست داده، ادامه دهد.
اگر کییف به مذاکره با مسکو روی آورد و وضعیت فعلی را قبول کند امکان دارد دو اتفاق رخ دهد:
۱- مسکو بعد از تثبیت نیروهایش در مناطق چهارگانه، به دیگر مناطق اوکراین چشم بدوزد.۲- اوکراین بعد از بازسازی ارتش و زیرساختهای کشور و پایان یافتن زمستان سرد، خود را برای جنگی دیگر جهت گرفتن مناطق چهارگانه اقدام کند .
از طرف دیگر ، اگر کیف به درگیریهای نظامی ادامه دهد، علاوه بر این که مشخص نیست با موفقیت همراه باشد، چه بسا امکان دارد جنگ فعلی گستردهتر شده و کشورهای اروپایی و آمریکا هم مستقیما وارد جنگ شوند و در نهایت به جنگ هستهای کشیده شود. در این صورت ادامه جنگ میتواند بر بحران انرژی در کشورهای اروپایی بیفزاید و تبعات منفی برای اتحادیه اروپا بر جای بگذارد و این اتحادیه را ضعیف کند.