2465
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید
نگرانی از افزایش تنش‌ها بین ایران و غرب
همدلی| تهران، غنی‌سازی اورانیوم را با سرعتی افزایش داده است که از زمان امضای هسته‌ای توافق تاریخی برجام در سال ۲۰۱۵ که باعث شد ایران غنی‌سازی اورانیوم را در ازای لغو تحریم‌ها محدود کند، مشاهده نشده است؛ توافقی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۸ به‌طور یک‌جانبه از آن خارج شد. بااین‌وجود، درحالی‌که تهران بارها اعلام کرده است که برنامه هسته‌ای‌اش ماهیت کاملاً صلح‌آمیز دارد، برخی کارشناسان بین‌المللی، مدعی هستند که ایران احتمالاً در حال حاضر، به میزانی از مواد هسته‌ای دست پیداکرده که برای تولید یک بمب اتم کافی است. در این زمینه شبکه خبری سی‌ان‌ان به‌صراحت اعلام کرده است که منطقه به‌طور اجتناب‌ناپذیر به سمت تشدید تنش‌ها حرکت می‌کند، زیر ایران تقریباً یک سال با ساخت سلاح هسته‌ای فاصله دارد.شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارشی، با بررسی وضعیت کنونی پیرامون پیشرفت‌های هسته‌ای و اقدامات اخیر ایران در این زمینه پرداخت و مدعی شد: «تنش‌های طولانی‌مدت بر سر توانایی‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ممکن است در این روزها به نقطه‌ای بی‌بازگشت رسیده باشد و خاورمیانه را به سمت موقعیت ناشناخته‌ای سوق دهد.» سی‌ان‌ان در ادامه به اقدامات جبرانی تهران در قبال فشارهای آمریکا و سه کشور اروپایی عضو برجام علیه برنامه هسته‌ای ایران و در واکنش به سیاسی‌کاری‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره کرد که شامل قطع دسترسی آژانس به دوربین‌های نظارتی خود در ایران و نصب سانتریفیوژهای پیشرفته در تأسیسات زیرزمینی نطنز می‌باشند. این شبکه آمریکایی وابسته به حزب دموکرات آمریکا، اضافه کرد: «این اقدامات در حالی انجام‌شده است که مذاکرات ایران و سایر طرف‌های برجام برای احیای این توافق و بازگشت واشنگتن با وقفه مواجه شده است. مذاکرات متوقف‌شده پیامدهای خطرناکی برای منطقه به همراه دارد.»
این شبکه در ادامه تأکید کرد: «در این میان، با توجه به اینکه ایالات‌متحده پیشتر ایران را در دولت ترامپ تحریم کرده بود، به نظر می‌رسد که گزینه‌های بایدن، در قبال تهران تمام‌شده است. در واقع، تحریم‌ها ضربه سنگینی به اقتصاد این کشور وارد کرده اما آن را نابود نکرده است و احتمالاً ایران نسبت به مجازات اقتصادی بیشتر حساسیت‌زدایی می‌کند. ترور مقامات ارشد ایران توسط اسرائیل در سال‌های اخیر - ازجمله یک دانشمند برجسته هسته‌ای - نیز نتوانسته غنی‌سازی اورانیوم ایران را مهار کند.»
سی‌ان‌ان همچنین گزارش داد: «زمانی که ترامپ در سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد، موجی از تحریم‌های سخت را علیه اقتصاد ایران به راه انداخت. دولت ایالات‌متحده در آن زمان مطلع بود که تهران همچنان به این توافق پایبند است اما ترامپ در ضدیت با بسیاری از سیاست‌های دوران اوباما با استناد به ادامه مداخله ایران در خاورمیانه از طریق گروه‌های شبه‌نظامی همسو با تهران، قصد نابود کردن این توافق هسته‌ای مهم را داشت.» سی‌ان‌ان اضافه کرد: «جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که از مخالفان سرسخت کارزار به‌اصطلاح فشار حداکثریِ ترامپ علیه ایران بود با روی کار آمدن خود مذاکرات را احیا کرد؛ اما سیاست بایدن تاکنون در احیای این توافق شکست‌خورده است و ایران به‌طور پیوسته تلاش خود را در تضاد با تعهداتش در توافق افزایش داده است.»
در همین رابطه، دینا اسفندیاری مشاور ارشد خاورمیانه و شمال آفریقا در اندیشکده گروه بحران دراین‌باره به سی‌ان‌ان گفت: «درحالی‌که هم آمریکا و هم ایران با بیشتر جنبه‌های فنی بازگشت به توافق هسته‌ای دست‌وپنجه نرم کرده‌اند، اختلافات در زمینه‌هایی که اغلب نمادین هستند، همچنان به قوت خود باقی است. در نتیجه، ایران با افزایش فشارها اکنون دست به حمله زده است.» همچنین تریتا پارسی، معاون اجرایی موسسه آمریکایی کوئینسی در گفت‌وگو با شبکه سی‌ان‌ان درباره وضعیت کنونی مذاکرات وین اظهار کرد: «ایرانی‌ها از سال ۲۰۱۸ هیچ منفعتی از برجام کسب نکرده‌اند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منافع برجام ا دیده است. دیگران نیز شاهد این منافع بوده‌اند، چراکه ایران به‌طور کامل به توافق پایبند بود.» او ادامه داد: «تنها مسئله زمان مطرح بود که این موضوع به پایان برسد و ایرانی‌ها بگویند خب اگر ما چیزی به دست نمی‌آوریم، چرا شما باید از مزایای آن بهره‌مند شوید؟» تریتا پارسی نیز در پایان گفت: «برخی از تهاجمی‌ترین تشدید تنش‌ها از سوی طرف ایرانی در زمینه افزایش برنامه هسته‌ای‌اش، در دوره ریاست جمهوری بایدن اتفاق افتاده است، نه دوره ترامپ و دلیل آن‌هم این است که بایدن به سیاست‌های ترامپ ادامه داده است.»
شبکه سی‌ان‌ان در بخش پایانی گزارش خود به بررسی استفاده گزینه نظامی علیه ایران پرداخت و تصریح کرد: «جنگ علیه ایران ممکن است برنامه هسته‌ای آن را از بین ببرد اما ویرانی غیرقابل‌توصیفی را در کل منطقه به همراه خواهد داشت. علاوه براین، ایالات‌متحده را به منطقه‌ای می‌کشاند که سعی کرده از آن جدا شود.»