پرويز ورجاوند؛ ایراندوست بزرگ
دكتر پرويز ورجاوند تحصیلکرده سوربن فرانسه حتي یکلحظه از تلاش براي حفظ يكپارچگي وطن، همبستگي ملي، دادن اميد به ايرانيان و رعايت حقوق بشر و آزادیها بازنایستاد. ورجاوند كه از دوران دبيرستان بهصف پيروان خط مصدق پيوسته بود به هر کار و هر چيز تنها از ديدگاه ميهني مینگریست. او گفته بود كه يك آرزويش اين است كه ببيند ايرانيان در سراسر ایرانزمین، همانند گذشته دور در كنار هم باشند. ورجاوند در طول عمر همه توان خود را براي تحقق اين آرزو به كار برد. او وقتي میشنید يا میخواند كه انگلیسیها خلیجفارس را با نامي ديگر خطاب میکنند يا ما خودمان ناآگاهانه شهر «اشك آباد» را «عشقآباد» تلفظ میکنیم آتش میگرفت. ورجاوند هر كشف باستانشناسی و ریشهیابی تاريخي را تنها به خاطر وطن و انعكاس بزرگي آن انجام میداد. بيست كتاب و صدها مقاله نوشت تا بگويد كه هر گوشه از وطن چه گذشتهای داشته و براي حفظ آنچه جانهایی نثار شده است. وي بود كه با نوشتههایش «تاريخ قزوين» را بر جهانيان روشن ساخت. بسيار دیدهشده بود كه بدون دريافت پول تدريس كرده، مقاله نوشته و در جلسات مشورتي شركت كرده بود. سازمان ملي محافظت از آثار باستاني، مؤسسات تحقيقات اجتماعي، مطبوعات و رسانههای ديگر از اندرزهاي تخصصي او برخوردار بودند. زحمات او در اكتشافات باستانشناسی هفتتپه، تخت سليمان، بيشاپور و محل رصدخانه مراغه همه و همه به خاطر وطن و اثبات عظمت ميراث گذشتگان به نسلهای نوين بود. وي در طول تحصيل در فرانسه به راهاندازی «جبهه ملي» در اروپا كمك فراوان كرد و روزنامه ايران آزاد را در آنجا منتشر ساخت. در بازگشت در كنار ملیگرایان از فعالان انقلاب سال 1357 بود و پس از پيروزي انقلاب، (و در دوران دولت موقت) مسئوليت وزارت فرهنگ و هنر را به دست گرفت و از سال 1360 به همراه جمعي ديگر از همفكرانش به زندان افتاد و سه سال زنداني بود. آخرين تلاش او جلوگيري از آب انداختن به سد سيوند در تنگه بلاغي بود كه آثار باستاني متعدد در دل خود دارد. دكتر ورجاوند گفته بود كه درياچه اين سد به آرامگاه كوروش بزرگ آسيب خواهد رسانيد. وي پيگير اين كار بود كه عمر پربارش به پايان رسيد و قلبي كه براي وطن و مردم میتپید از حركت بازماند. دكتر پرويز ورجاوند انسانشناس و باستانشناس بنام در بامداد ۱۹خرداد۱۳۸۶ در تهران در 73 سالگي بر اثر مشكلات قلبی فوت شد. وي درعینحال عضو شوراي رهبري و سخنگوي جبهه ملي ايران بود.